İpek, Volkan

Article | 2019 | Akademik Hassasiyetler6 ( 11 ) , pp.315 - 330

Long lasting presidencies are one of the most significant characteristics of thepostcolonial state nature in Sub-Saharan Africa. Presidents who ruled more than two termswith five years each by staying in power at least ten years justified their right to long lastingrule in two ways. In the first one, they claimed that it is their right to be the president byreferring to the leadership role they assumed in the colonial struggle given against colonizers.This was more valid for the first presidents of the postcolonial period in Sub-Saharan Africa. Inthe second one, they thought it was their right to long lasting rule because they regar . . .dedthemselves as the leaders who ended the political and economic instability caused by the formergovernment members. This was rather observed in the aftermath of the first presidential term inpostcolonial Sub-Saharan Africa. Even though presidents in two situations pledges political andeconomic welfare to people, segments of authoritarianism in their administration appeared bytime. This study tends to analyze the authoritarian administrations of Yahya Jammeh in theGambia, Robert Mugabe in Zimbabwe and Gnassingbé- Faure Eyadéma in Togo by linking theconcept of long lasting presidencies to the Third World state theory. In this context, this studyregards these three long lasting presidents as the shapers of the Third world state in their owncountries. Uzun zamanlı Cumhurbaşkanlıkları Sahra Altı Afrika devletlerinin en belirginözelliklerinden biridir. Beşer yıllık iki dönemden toplamda en az on yıl görevde kalabilenCumhurbaşkanları yönetici konumlarını iki şekilde haklı göstermişlerdir. Birincisi, kolonyaldönemde liderlikleri altında geçen bağımsızlık mücadelesini öne sürmüşlerdir. Bu daha çokSahra Altı Afrika ülkelerinin postkolonyal dönemlerindeki ilk Cumhurbaşkanlarındagözlemlenmektedir. İkincisi ise kendilerinden önceki yönetimlerin neden olduğu siyasi veekonomik istikrarsızlığa son verdiklerini düşünmüşlerdir. Bu da daha çok Sahra Altı Afrikaülkelerinin postkolonyal dönemlerindeki ikinci ve sonrasındaki Cumhurbaşkanlarındagözlemlenmiştir. İki durumda da Cumhurbaşkanları halka siyasi ve ekonomik refah sözü vermiş,ancak bu sözlerini tam anlamıyla yerine getiremedikleri gibi yönetimlerinde otoriter eğilimlerortaya çıkmıştır. Bu çalışma Sahra Altı Afrika’da uzun zamanlı Cumhurbaşkanlığı ile buotoriter yapılı siyasaların eklemlendiği üçüncü dünya devleti teorisi ile bağ kurarak Gambia’daYahya Jammeh, Zimbabwe’de Robert Mugabe, Togo’da Gnassingbé-Faure Eyadémayönetimlerini incelemektedir. Bu bağlamda çalışma söz konusu üç uzun zamanlıCumhurbaşkanını ülkelerindeki üçüncü dünya devletinin şekillenmesinde baş aktörler olarakkabul etmektedir Daha fazlası Daha az