Arslan, Ahmet | Duygu, Gonca | Altundal, Hatice

Other | 2007 | Ondokuz Mayıs Üniv. Diş Hekimliği Derg.8 ( 2 ) , pp.119 - 122

Konjenital bir kemik hastalığı olarak bilinen fibröz displazide medüller kemik fibröz bağ dokusu ile yer değiştirmektedir. Vaka raporumuzda rekürrent mandibular fibröz displazi olgusu anlatılmaktadır. 39 yaşındaki kadın hasta, sol mandibular kor-pustaki ağrısız şişliği sebebiyle kliniğimize başvurmuştur. Klinik ve radyolojik incelemeler sonucunda ilgili bölgede alveoler kretin vestibül yüzünde ve mandibulanın alt kenarında kemik ekspansiyonu tespit edildi. Preoperatif biyopsi yapılarak mandibular fibröz displazi teşhisi konuldu. İlgili bölge lokal anestezi altında öpere edildi ve estetik amaçla kontur düzeltilmesi yapıldı. Hastanın . . .1 yıllık kontrolünde rekürrens tespit edilmiştir. Bu dönemde hasta takibe alınmıştır ve 2 yıllık takibinde mandibular bölgede ekspansiyonda herhangi bir artışa rastlanmamıştır. Makalemizde, fibröz displazinin tedavi seçenekleri olgumuzla birlikte tartışılmaktadır. Fibrous dysplasia is a congenital condition in which normal medullary bone is gradually replaced by an abnormal fibrous connective tissue proliferation. In our report, a case of recurrent mandibular fibrous displasia is presented. 39 year old women presented to our clinic with the painless swelling on her left side of the corpus of the mandible. Clinical and radiological examinations showed bony expansion on vestibular side of the alveolar bone and the inferior side of the mandible. Preoperative biopsy named the lesion as mandibular fibrous dysplasia. Recontouring of the involved bone was performed for esthetic reasons under local anesthesia. Recurrence was observed at the first year follow-up. The patient has been kept under control for 2 years and no more progression was observed. In the present article, we aimed to report our case and to discuss the treatment choices of fibrous dysplasia Daha fazlası Daha az

Mamaklıoğlu, Dilek | Kuru, Bahar Eren | Karched, Maribasappa | Doğan, Başak

Other | 2019 | 7tepe Klinik15 ( 1 ) , pp.140 - 145

The objective of this case report was to characterize the subgingival microbiological profiles of two patients with generalized aggressive periodontitis (GAgP) and to evaluatethe clinical outcomes of non-surgical periodontal treatment(NSPT) over a 6-months period. Pooled subgingival samplesof two patients who referred to our clinic and diagnosed withGAgP were collected and analyzed for the presence of 300species/phlotypes using Human Oral Microbe IdentificationMicroarray analysis. NSPT was performed within 3-week period. Clinical parameters were measured at baseline, 3 and6 months after NSPT. Recall visits were performed every 2week . . .s during the first 3 months and every 4 weeks up to 6months. All samples harboured a total of 61 species and 32species were common in both patients. First patient had 17and the other had 12 distinct species. High levels of Filifactor alocis, Porpyromonas gingivalis, Campylobacter concisusand rectus, Fusobacterium nucleatum and Desulfobulbusspp. were detected in both patients while Aggregatibacter actinomycetemcomitans was found in none of them. Six monthsafter NSPT, all clinical parameters were improved in two A. actinomycetemcomitans-negative GAgP patients. In addition towell-recognized periodontal pathogens the presence of highlevels of Filifactor alocis and Desulfobulbus spp. seem to beassociated with GAgP. Bu olgu raporunun amacı iki generalize agresif periodontitis(GAgP) hastasının subgingival mikrobiyolojik profilini belirlemek ve cerrahi olmayan periodontal tedavinin (COPT) 6 aylıkklinik sonuçlarını sunmaktır. Kliniğimize başvuran iki GAgPhastasının havuzlama yöntemiyle toplanan subgingival örnekleri, 300 tür/filotipin varlığını belirlemek için Human OralMicrobiome Identificaition Microarray analizi kullanılarak incelendi. COPT 3 hafta içinde uygulandı. Klinik parametrelertedavi öncesi, sonrası 3. ve 6. aylarda kaydedildi. Hastalar, ilk3 ayda 2 haftada bir, son 3 ayda 4 haftada bir kontrol seanslarına çağırıldı. Tüm örneklerde toplam 61 türe ve iki hastadaortak 32 türe rastlandı. İlk hastada 17, diğer hastada 12 farklıtür tespit edildi. İki hastada da yüksek seviyede Filifactor alocis, Porpyromonas gingivalis, Campylobacter concisus andrectus, Fusobacterium nucleatum and Desulfobulbus spp.saptanırken Aggregatibacter actinomycetemcomitans tespitedilmedi. COPT sonrası altıncı ayda A. actinomycetemcomitans-negatif iki GAgP hastasının tüm klinik parametrelerindeiyileşme olduğu gözlendi. Bilinen periodontal patojenlere ekolarak yüksek seviyedeki Filifactor alocis ve Desulfobulbusspp.’nin varlığının GAgP ile ilişkilendirilebileceği düşünülmüştür Daha fazlası Daha az

Öztoprak, Oğuz | Trakyalı, Göksu | Germen-Çakan, Derya | Nalbantgil, Didem | Arun, Tülin

Other | 2010 | Türk Ortodonti Dergisi23 ( 2 ) , pp.115 - 122

Amaç: Bu çalışmanın amacı üç farklı ortodontik adeziv sistemin yapışma kuvvetlerinin ve kırılma tiplerinin değerlendirilmesi ve karşılaştın (maşıdır. Gereçler ve Yöntem: Altmış adet alt kesici sığır elişi rastgele üç eşit gruba dağıtılmıştır. Tüm dişlere % 37'îik fosforik asit '15 saniye süre ile uygulanmış, su ile temizlenip kurutulmuştur. Hazırlanan diş yüzeylerine üç farklı yapıştırıcı (Eagle Bond, Trans-bond XT ve Resinomer/OS) ile mandibular keser braketleri uygulanmış ve görünür ışık ile polimerize edilmiştir. Braket uygulanmış örnekler sıcaklık değişim banyosu işlemine tabi tutulmuştur, Koparma kuvvetleri universal test makin . . .esi ile uygulanmıştır. Megapaskal olarak kaydedilen veriler tanımlayıcı istatistiksel analizler, tek yönlü varyans analizi ve post Hoc Tukey çoklu karşılaştırma testleri ile değerlendirilmiştir. Yapıştırıcıların kopma yüzeyi Artık Adeziv Endeksi [Adhesive Remnant Index (ARI)] kullanılarak sınıflandırılmıştır. Bulgular: Resino-mer/OS adeziv sistemin bağlanma kuvveti, Eagle Bond ve Transbond XT adeziv s istemlerin kinden istatistiksel olarak daha yüksek olarak bulunmuştur. Üç grup ARI skorları açışından karşılaştırıldığında gruplar arasında anlamlı farklılıklar görülmüştür. Resinomer/OS grubunda, kopma daha çok adeziv-mine yüzeyinde meydana gelirken, Transbond XT ve Eagle Bond gruplarında kopma alanı afezi-vin içinde oluşmuştu. Sonuç: Resino-mer/OS-ı- grubu diğer gruplar ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak daha yüksek bağlanma kuvveti göstermiştir. Bununla birlikte kopma sırasında mine kırıkları gözlenmiştir. Bu nedenle ortodontik amaçlı klinik kullanımında dikkatli olunmalıdır. (Türk Ortodonti Dergisi 2010;23:715-122) Aim: The purpose of this study was to evaluate and compare the shear bond strengths (SBS) and fracture mode ofthre-e different orthodontic adhesive systems. Materials and Methods: Sixty bovine permanent mandibular incisor teeth were randomly divided into three groups of 20. All teeth were etched with 37 per cent phosphoric acid for 15 seconds, rinsed and air dried. Mandibular incisor brackets were bonded to the prepared enamel using three different adhesives (Eagle Bond, Transbond XT, and Resino-mer/OS) and light cured. Bonded samples were thermocycled. Shear forces were applied to samples with a testing machine. Data obtained in megapascals were analyzed with descriptive statistics and with A NOVA and post Hoc Tukey multiple comparison test The adhesive fracture site was classified with the Adhesive Remnant Index iARI). Results: SBS of Re-sinomer/OS was found to be statistically significantly greater than Eagle Bond and Transbond XT. The comparisons of the ARI scores between the three groups indicated that bracket failure mode was significantly different among groups (P<0.001). Bond failure occurred mostly at the adhesive-enamel interface for Resi-nomer/OS, whereas in Eaşle Bond and Transbond XT the failure site was within the adhesive. Conclusion: Resino-mer/OS exhibited a significantly higher SBS compared to the other two products; however enamel fractures were observed during debonding. Therefore, clinicians should be careful when removing bonded brackets with this adhesive. (Turkish J Orthod 2010;23:115-122 Daha fazlası Daha az

Nur, Rahime Burcu | Ulkur, Feyza | Nalbantgil, Didem

Other | 2015 | Turkish Journal of Orthodontics28 ( 1 ) , pp.31 - 37

Cleidocranial dysplasia (CCD) is a rare congenital deformity inherited as an autosomal genetic trait with the prevalence of1:1,000,000. It is characterized by dental defomities such as retained primary teeth, presence of supernumerary teeth, skeletaldicrepancy, malocclusion and retarded/absence of eruption of permanent teeth. The orthodontist take part in the team for patientswith CCD to resolve the eruption delay of permanent teeth and correct skeletal discrepancies. The aim of this review is to discussthe history, genetic backgrounds, clinical and dental features, different dental treatment approaches and orthodonticmanagement of . . .CCD. (Turkish J Orthod 2015;28:31–37 Daha fazlası Daha az

Özdemir, Didem Özenen | Orhan, Gökhan | Duman, İsmail | Karata, Meltem | Özenen, Gürkan | Aren, Gamze

Other | 2013 | Cumhuriyet Dental Journal16 ( 3 ) , pp.203 - 212

Amaç: Bu çalış ma, süt diş i dentini yüzeyindeki çürüğ ün kemo-mekanik olarak Carisolv multimix jeli ve geleneksel döner aletler ile temizlenmesi sonrası fiziko-kimyasal etkilerini karş ılaş tırmak amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Carisolv jeli ve döner aletlerle temizlenen dentin yüzey özellikleri taramalı elektron mikroskobuyla, pürüzlülükler ise yüzey profilometresi ile değ erlendirildi. Bu amaçla, okluzal çürüklü çekilmiş 30 adet süt azı diş i dikey eksenine paralel olarak ikiye bölündü ve tek tarafındaki çürük lezyonu Carisolv jeli, diğ eri ise geleneksel döner aletler ile temizlendi. Bulgular: Carisolv jeli ile temizlenen de . . .ntin yüzeylerinde, döner aletlere göre pürüzlülük değ erlerinde azalma olduğ u fakat bu azalmanın anlamlı olmadığ ı saptandı. Döner aletlerle temizlendikten sonra alınan SEM görüntüsünde, dentin yüzeylerindeki kollajen liflerin yer yer devamlılıklarını yitirdiğ i, smear tabakası ile dentin tübüllerinin tıkandığ ı ve uniform, düz bir yüzeyin oluş tuğ u gözlendi. Carisolv jeli ile temizledikten sonra SEM görüntüsünde dentin yüzeylerinde kollajen yapının devamlılığ ını sürdürdüğ ü, dentin tübüllerinde bir tıkanma olmadığ ı ve döner aletlerle temizlenen dentine göre yüzeyin daha pürüzlü ve poröz bir yapıda olduğ u gözlendi. Sonuç: Bu sonuçlar ış ığ ında Carisolv jeli ile çürük temizlemenin ardından yapılacak olan rezin bazlı restorasyonun tutuculuğ unun, geleneksel döner aletlere göre daha iyi olacağ ı ileri sürülmektedir. Objectives: To determine the psycho- mechanical properties of primary teeth dentin surfaces after caries removal with Carisolv multimix gel versus conventional drilling methods. Materials and Methods: The dentin surface properties after using Carisolv gel and conventional drilling were determined with scanning electron microscope and surface roughness were determined using surface profilometer. Thirty extracted primary molars were sectioned parallel to their vertical axes and Carisolv gel was used to remove caries at one side, the other side were cleaned using conventional drilling methods. Results: A decrease at the surface roughness values were observed at the samples which Carisolv gel was used but this result was not significant. One part that involves occlusal dentinal caries was evaluated. The SEM results of the samples which conventional drill were used revealed no progression of the collagen fibers at the dentinal surfaces and the smear like debris layer were all over the dentinal tubulles so that a uniform and smooth layer were formed. The SEM results of the samples which conventional drill were used revealed that collagen fibrilles showed continuity, no debris layer, more surface roughness and porous layer were formed when comparing with the samples which were treated with Carisolv. Conclusion: It can be concluded that, the adhesion of the resin based restoration for the teeth treated with Carisolv gel would be preferable than the teeth treated with drills Daha fazlası Daha az

Acun, Gülçin | Nalbantgil, Didem | Arun, Tülin

Other | 2009 | Türk Ortodonti Dergisi22 ( 1 ) , pp.5 - 15

Bu çalışmanın amacı, iki farklı rezin yüzey koruyucu olan ProSeal ve BisCover LV’ nin braketlerin çevresinde demineralizasyon alanlarının oluşumu üzerine etkilerinin in-vitro olarak değerlendirilmesidir. Çalışmamızda ortodontik tedavi amacı yla çekilmiş 60 adet premolar diş, iki çalışma (ProSeal, BisCover LV) ve bir kontrol grubu (Transbond XT) olacak şekilde yirmişerlik üç eşit gruba ayrılmış ve braket uygulandıktan sonra 30 gün süreyle demineralizasyon-remineralizasyon siklusuna tabi tutulmuştur. Mine yüzeyindeki demineralizasyon miktarının belirlenmesi için dişlere kesit mikrosertlik testi uygulanmıştır. Elde edilen test sonuçlar . . .ına göre, her bir derinlik için yapılan değerlendirmelerde tüm gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar tespit edilmiştir. ProSealTM ortodontik tedavi sırasında meydana gelen demineralizasyonun engellenmesinde diğer gruplara göre anlamlı farklar göstermiştir. BisCoverTM LV de kontrol grubuna oranla anlamlı derecede düşük demineralizasyon göstermiştir. Klinikte, ortodontik tedavi gören tüm hastalar için geçerli olmakla birlikte özellikle ağız hijyenini sağlamakta güçlük çeken hastalar için ProSealTM ve BisCoverTM LV kullanımının tedavi sırasında oluşabilecek demineralizasyonun engellenmesinde etkili olabileceği düşünülmektedir. (Türk Ortodonti Dergisi 2009;22:5-15) The purpose of this in-vitro study was to evaluate the effects of two different seal materials, Pro Seal&#8482; and BisCover&#8482; LV on enamel demineralization adjacent to orthodontic fixed appliances. Sixty noncarious extracted premolars were allocated to three groups of twenty each as Pro Seal&#8482; and BisCover&#8482; LV as the study and Transbond&#8482; XT as the control group. After placing the brackets, the teeth were cycled through a demineralization- remineralization procedure for 30 days. Demineralization of the enamel surface was evaluated quantitatively by cross-sectional microhardness testing. The results reveal that, demineralization in the Pro Seal&#8482; group was significantly less than the other two groups. As for BisCover&#8482; LV group, significantly smaller amount of demineralization was observed than the control group. Pro SealTM and BisCoverTM LV can be considered for use in clinic as an effective method to prevent or reduce demineralization during orthodontic treatment, especially in patients with poor oral hygiene. (Turkish J Orthod 2009;22:5-15 Daha fazlası Daha az

Karataş, Meltem Özdemir | Özenen, Didem Özdemir | Balık, Ali | Tuncer, Erman B.

Other | 2011 | Cumhuriyet Dental Journal14 ( 1 ) , pp.64 - 68

Son elli yılda implantoloji alanında büyük adımlar atılmıştır. Günümüzde implantın kemik ile bağlantısı kabul edilebilir derecede başarılı olmasına rağmen inflamasyon, trombozis, fibrozis ve enfeksiyon gibi komplikasyonlar görülebilmektedir. Genetik ve doku mühendisliği alanındaki gelişmelerle birlikte ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Görülen komplikasyonları en aza indirmek için implantın yerleştirildiği dokunun yanıtının istenilen düzeyde ve şekilde olması ve immün reaksiyonun düzenlenmesi gerekmektedir. Ayrıca doku mühendisliği ile implantın yerleştirilmesi için, kaybedilen alveolar kemik dokusunun yeniden oluşturulması y . . .a da genişletilmesi mümkün hale gelmiştir. In the last fifty years great strides have been made in implantology. Recently, although implant and bone connection has an acceptable success, complications such as inflammation, fibrosis, thrombosis and infection still remains. With the progression in genetics and tissue engineering, advanced studies are needed. Tissue response of implant-bone contact area must be in a desired level and immune reactions must be promoted for complications to be minimized. Also remodeling or enlargement of alveolar bone for placement of implant becomes possible with tissue engineering Daha fazlası Daha az