Bayramoğlu, Sibel | Kayhan, Arda | Cimilli, Tan | Yirik, Gülseren | Saçan, Filiz İslim | Kılıçkesmez, Özgür

Other | 2011 | Erciyes Tıp Dergisi33 ( 1 ) , pp.59 - 64

Churg-strauss sendromu neredeyse sadece astımlı olgularda görülen ve değişken torasik radyolojik bulguları olan nadir bir hastalıktır. en sık izlenen akciğer tomografisi bulguları parankimal hava boşluğu konsolidasyonu, buzlu cam manzarası, sentrilobüler nodüller, bronşiyal dilatasyon, bronş duvarında kalınlaşma ve interlobüler septalarda kalınlaşmadır. akciğer parankimi içinde çok sayıda nodül gelişebilir ancak kaviter nodül gelişimi çok nadir olup literatürde sadece iki olguda bildirilmiştir. olgu sunumumuzda, churg-strauss sendromlu hastada, nadir bir bulgu olan kaviter nodüller, yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi eşliğin . . .de değerlendirilmiştir. Churg-Strauss syndrome is a very rare disease that occurs almost exclusively in patients with asthma. Thoracic radiological manifestations of Churg-Strauss syndrome are variable. The most common chest CT findings are parenchymal air-space consolidation and ground glass attenuation, as well as centrilobular nodules, bronchial dilatation or bronchial wall thickening, interlobular septal thickening. Multiple nodules may occur in Churg-Strauss syndrome but cavitating nodules are unusual and have been reported in only two cases in literature. Herein, we present a Churg-Strauss syndrome case with unusual cavitating nodules demonstrated by HRCT scans Daha fazlası Daha az

Küçük, Öznur | Göçmen, Ayşe Yeşim | Biçer, Suat

Other | 2013 | Bozok Tıp Dergisi3 ( 2 ) , pp.37 - 41

Amaç: Çocuklarda hem psikomotor hem de zihinsel fonksiyonlarda bozulmaya sebep olabilen demir eksikliği anemisinin iştahsız çocuklardaki sıklığını araştırılması planlandı. Yöntemler: İştahsızlık sebebiyle getirilen çocukların tam kan sayımı ve ferritin değerleri geriye dönük olarak incelendi. Yaş grubuna uygun hemoglobin değeri -2 SD altında ve ferritin düzeyi 12 ng/ml altında olan vakalar demir eksikliği anemisi olarak kabul edildi. Bulgular: Yaşları 6 ay ile 17 yaş arasında 428 çocuk değerlendirildi. Çocukların 202si (%47,2) erkek ve 226sı (%52,8) kızdı. Çocuklar yaşlarına göre 4 grupta incelendi: 1) 6 ay-2 yaş (n193), 2) 3-6 yaş . . .(n142), 3) 7-11 yaş (n67) ve 4) 12-17 yaş (n26). Çocuklar ferritin değerlerine göre 3 gruba ayrıldı: Grup 1: 12 ng/ml (n299), Grup 2: 6-12 ng/ml arasında (n95) ve Grup 3: 6 ng/ml (n34). Ferritin değeri 12 ng/ml olan çocuklarda demir eksikliği anemisi oranı %30,1 olarak bulundu. Yaş grupları ve cinsiyet ile anemi sıklığı arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı değildi (p0,05). Sonuç: Demir eksikliği anemisi çocuklarda her yaşta sık görülebilen bir beslenme soru- nudur. İştahsızlığı olan çocuklarda demir eksikliği varlığı araştırılmalıdır. Objective: Investigation of the prevalence of iron deficiency anaemia in children with poor appetite which may lead to impaired mental and psychomotor functions was planned. Methods: Total blood count and ferritin values were retrospectively analyzed in children brought for examination because of loss of appetite. Hemoglobin levels below -2 SD for each age group and ferritin levels below 12 ng / ml were considered as iron deficiency anemia. Results: 428 children aged between 6 months and 17 years were evaluated. 202 children (47.2%) were male and 226 (52.8%) were female. Children were evaluated in four groups as: 1) ages between 6 months-2 years (n 193), 2) 3-6 years (n 142), 3) 7-11 years (n 67) and 4) 12-17 years (n 26). Children were divided into 3 groups according to their ferritin values: Group 1: ≥ 12 ng/ml (n 299), Group 2: between 6-12 ng / ml (n 95) and Group 3: ≤ 6 ng/ml (n 34). Iron deficiency anemia ratio was found to be 30.1% in children with ferritin levels ≤ 12 ng / ml. The relationship between anemia prevalence and age groups or gender was not statistically significant (p>0.05). Conclusion: Iron deficiency anemia is a common nutritional problem in children at every age. The presence of appetite loss should be investigated in children with iron deficiency Daha fazlası Daha az

Eren, Zehra | Koyuncu, Hakan

Other | 2019 | Balkan Medical Journal36 ( 5 ) , pp.290 - 291

…

Erzin, Yusuf | Çelik, Aykut F. | Karatoka, Belma | Aslan, Mustafa | Kocazeybek, Bekir

Other | 2008 | Cerrahpaşa Tıp Dergisi39 ( 1 ) , pp.27 - 32

Amaç: Crohn Hastalığı (CH) ve ülseratif kolit (ÜK) insidansı artmakla birlikte bazı olgularda iki hastalığın ayırıcı tanısı güç olabilmektedir. Literatürde pankreatik (PAB) ve goblet hücre antikorları (GAB) sırasıyla CH ve ÜK için spesifik ancak düşük sensitiviteli bildirilen testler olmakla birlikte ülkemizde bununla ilgili çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı PAB ve GAB’ın CH ve ÜK ayırıcı tanısındaki değerini ortaya koymaktır. Yöntem: Yaş ve cins olarak eşlendirilmiş 130 sağlıklı kontrol (K) ve İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi inflamatuar barsak hastalıkları (İBH) polikliniği’nde takip edilen 102 ÜK, 63 CH . . .hastasının serum örneklerinde immun fluoresan antikor (İFA) yöntemiyle PAB ve GAB sıklığı incelenmiştir. Bulgular: GAB sıklığı K, ÜK, CH için sırasıyla 22/130 (%17), 27/102 (%27), 8/63 (%13), PAB sıklığı ise sırasıyla 1/130 (%0.8), 2/102 (%2), 8/63 (%13) bulunmuş olup tüm gruplar birbirleriyle ayrı ayrı karşılaştırıldığında PAB sıklığı CH’da K grubuna (c213.503; p 0.000), ve ÜK grubuna oranla (p 0.007) anlamlı yüksek bulunurken, ÜK grubunda ise CH’a oranla GAB sıklığı anlamlı olarak fazla (c24.420; p 0.036) bulunurken, kontrol grubundan farkı yoktu. GAB()/PAB(-) olgu K’da 22/130 (%17), ÜK’de 26/102 (%25), CH’da 6/63 (%10) bulunur- ken bu kombinasyonun CH ile karşılaştırıldığında ÜK belirteçi olarak sensitivitesi 0.25, spesifitesi ise 0.84 saptandı. GAB(-)/PAB() olgu K’da 1/130 (%0.7), ÜK’de 1/102 (%1), CH’da 6/63 (%10) saptanırken ÜK ile karşılaştırıldığında CH belirteçi olarak sensitivitesi 0.10, spesifitesi ise 0.99 saptandı. CH’da PAB’ın ÜK’te ise GAB’ın tutulum alanı, klinik aktivite, rezeksiyon varlığı, akut faz reaktanları, yaş ve cins gibi parametrelerle anlamlı korelasyonu saptanmadı. Sonuç: GAB ve PAB pozitiflikleri spesifik kolitlerin bir kısmında daha yüksek bulunsa da her iki belirteçin birlikte değerlendirildiğinde ortaya çıkan düşük duyarlılık ÜK ve CH’nın birbirinden ayırımında rutin klinik kullanımının uygun olmadığını düşündürmektedir. Objectives: Despite the increasing incidence of inflammatory bowel diseases (IBD) it may be challenging sometimes to discriminate Crohn’s disease (CD) and ulcerative colitis (UC). Although antibodies to exocrine pancreas (PAB) and Goblet cells (GAB) have been reported to have a low sensitivity and specificity for IBD no study has been performed yet in our country. Our aim was to determine the clinical importance of PAB and GAB in discriminating CD and UC. Methods: Sera of age- sex matched 130 healthy controls (HC), 102 UC, 63 CD patients followed-up at Istanbul University, Cerrahpaşa Medical Faculty weekly IBD outpatient clinic were analysed. PAB and GAB were detected by indirect immunofluorescence assay (IFA). Results: The prevalence of GAB was 22/130 (17%), 27/102 (27%), 8/63 (13%) and the prevalence of PAB was 1/130 (0.8%), 2/102 (2%), 8/63 (13%) in HC, UC, CD patients, respectively. When all groups were compared to each other the prevalence of PAB was significantly higher in CD patients compared to HC (c213.503; p 0.000), and UC patients (p 0.007), whereas the prevalence of GAB was significantly higher among UC patients compared to CD patients (c24.420; p 0.036). No significant difference regarding GAB was observed between UC patients and HC. The prevalence of GAB()/PAB(-) profile was 22/130 (17%), 26/102 (25%), 6/63 (10%) in HC, UC, CD patients, respectively. When CD patients were compared to UC patients the sensitivity, and specificity of this profile as a marker of CD was 0.25, and 0.84, respectively. The prevalence of GAB(-)/PAB() profile was 1/130 (0.7%), 1/102(1%), 6/63 (10%) in HC, UC, CD patients, respectively. When UC patients were compared to CD patients the sensitivity, and specificity of this profile as a marker of UC was 0.10, and 0.99, respectively. No significant correlations were observed between PAB, and GAB and location, clinical activity, the presence of prior resections, acute phase reactants, age, and sex in CD, and UC patients. Conclusion: Although the prevalences of GAB and PAB may vary in different IBD subgroups, the low sensitivity of both markers make them an useless tool in discriminating CD and UC Daha fazlası Daha az

Budak, Yasemin | Işıtmangil, Gülbu | Taga, Yavuz

Other | 2002 | İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası65 ( 2 ) , pp.137 - 141

Nötrofil fonksiyonlarının ölçüm yöntemleri oldukça zahmetlidir ve standardize edilmeleri zordur. Nötrofil fonksiyonları flow sitometre yöntemleri ile incelenebilmektedir. Bu çalışmada nötrofillerin oksidatif patlama aktivitesi flow sitometre'de modifiye edilmiş tekniklerle ölçüldü. Hücreler oksidatif patlama için phorbol 12-myristate 13-acetate ile uyarıldı. Çalışmada nötrofillerin spontan oksidatif patlama aktivitesi çok düşük olmasına rağmen, uyarıldıktan sonra 5. dakikada başlayarak ve 15. dakikada %99'a ulaşmaktaydı. Fagositoz aktivitesi için aynı metot ve Escherichia coli kullanıldı. Hücrelerin %46'sı 45. dakikada fagositoz yap . . .maktaydı. Bu çalışmadaki bulgularımıza göre flow sitometre, oksidatif patlama ve fagositoz gibi nötrofil fonksiyonlarının ölçümünde kullanılabilecek bir metotdur. Measurement of neutrophil functions are labor intensive and often very diffucult to standardize. In this study oxidative burst activity of neutrophils has been measured by modified techniques of flow cytometry. We activated the cells with phorbol 12-myristate 13-acetate. This induction causes an increase in oxidative burst activity which begins at the 5th minute and reaches to %99 percent at 15th minute. The same method and Escherichia coli was used for phagocytosis activity. We found that 46% of cells showed phagocytosis activity at the 45th minute. According to these results, flow cytometry can be used for measurement of oxidative burst activity and phagocytosis of neutrophils Daha fazlası Daha az

Erzin, Yusuf | Karataş, Adem | Paksoy, Melih | Velibeyoğlu, Fatih | Doğusoy, Gülen | Tuncer, Murat

Other | 2008 | Cerrahpaşa Tıp Dergisi39 ( 1 ) , pp.33 - 36

Gastrointestinal stromal tümörler (GİST) sindirim sisteminin epitel kaynaklı olmayan tümörleri içerisinde en sık rastlanılan grubu oluşturmaktadırlar. En sık bulundukları lokalizasyon mide ve sonra ince bağırsaklardır. Hastalığın klinik gidişatı hakkında en önemli belirleyiciler tümör büyüklüğü, mitoz varlığı, c-kit gen mutasyonu pozitifliğidir. Günümüzde yegane küratif tedavi şekli uygun olgularda cerrahi rezeksiyon uygulanmasıdır.Laparoskopik cerrahi bazı GİST vakalarında başarıyla uygulanmaktadır. Kliniğimize melena ile başvuran, endoskopisinde yaklaşık 3 cmx3 cm’lik polipoid kitle saptanıp peroperatuar gerçek boyutunun çok daha . . .büyük ve lümen dışına taşmış olduğu saptanan, bilobüle GİST olgusunun laparoskopik cerrahi ile tedavisi ve takibi sunulmuştur. Gastrointestinal tumors (GISTs) represent the largest category of nonepithelial neoplasms of the gastrointestinal tract. They arise from the neoplastic degeneration of primitive mesenchymal cells and demonstrate considerable variability in their differentiation pathways. GISTs can occur in all segments of the intestine mostly occuring in the stomach and small intestine. The clinical course of GISTs is heterogeneous and the most important prognostic factors are tumor size, mitotic count, and the presence of c-kit gene mutation. Here we report a case with a huge GIST, finally resected laparoscopically, which presented with melena and a polypoid mass measuring 3cmx3cm during upper gastrointestinal endoscopy Daha fazlası Daha az

Özaydın, Eda | Çayır, Atilla | Gürler, Tuncer | Cengizler, Reha | Köse, Gülsen | Vidinlisan, Sadi

Other | 2009 | Gazi Medical Journal20 ( 3 ) , pp.135 - 138

Antikonvülzan hipersensitivite sendromu (AHS ); aromatik antiepileptik ilaçlarla olduğu bildirilen, hayatı tehdit eden, idiosenkratik, doza bağımlı olmayan bir ilaç reaksiyonudur. Ateş, döküntü, lenfadenopati. karaciğer ve akciğer tutulumuyla hipersensitivite sendromu tanısı alan 11 yaşında kız hastayı sunuyoruz. Belirti ve bulguların zamanında fark edilmesi, ilacın kesilmesi, destek tedaviler ve yakın izlem AHS'un tedavisinde çok önemli olmakla beraber hastamızda olduğu gibi multiorgan tutulumu olan ciddi vakalarda sistemik kortikosteroidlerin ve intravenöz immun-globulinin kullanılması iyi bir tedavi seçeneği olarak görülmektedir. . . . Antiepileptik tedavi başlandıktan sonra yakın laboratuar ve klinik izlemin ve ilaçların yan etkileri hakkında ailelerin bilgilendirilmesinin önemini bir kez daha vurgulamak için olgumuzu sunuyoruz. Anticonvulsant hypersensitivity syndrome (AHS) is a life-threatening, idiosyncratic, non-dose related adverse reaction reported to occur with aromatic anticpileptic drugs. We present an 11-year-old girl diagnosed with hypersensitivity syndrome with a fever, rash, lymphadenopathy, and hepatic and pulmonary involvement. Although timely recognition of the signs and symptoms, discontinuation of the drug, supportive care, and close observation are crucial in the management of AHS, the use of systemic corticosteroids and intravenous immunoglobulin seems to be a good option for severe cases with multiorgan involvement as in our patient. We present our case to emphasize once more the importance of close laboratory monitoring and clinical follow-up after starting antiepileptic drugs and also informing the families about the adverse effects of drugs Daha fazlası Daha az

Kılıçkesmez, Kadriye Orta | Kılıçkesmez, Özgür | Taşdelen, Neslihan | Kara, Duygu | Işık, Yüksel | Kayhan, Arda | Gürmen, Nevzat

Other | 2009 | Marmara Medical Journal22 ( 3 ) , pp.197 - 202

Giriş: Bilgisayarlı tomografi (BT), floroskopi veya otopside saptanan koroner arter kalsifikasyonları ile okluzif koroner arter hastalığı arasında güçlü ilişkiler tanımlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, toraks BT incelemeleri esnasında insidental olarak saptanan koroner kalsifikasyonların sıklığını belirlemek ve risk faktörleri ile korele etmekti. Gereç ve Yöntem: Altı ay süresince toraks BT uygulanan ve ortalama yaşları 62,7 (31-92) olan 113 olgu (72 erkek, 42 kadın hasta) retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Toraks BT incelemeleri Siemens Somatom Sensation 16 dedektörlü BT cihazında apeksten toraks bazaline dek, 9 mmlik ardışık k . . .esitlerle elde olunmuş ve koroner arterler kalsifikasyonlar açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: On sekiz hastada (15.9%) tek damar, 9 hastada (7.9%) çift damar, 7 hastada (6.2%) üç damar ve 3 hastada (2.6%) dört damar kalsifikasyonu olmak üzere toplam 37 hastada (32.7%) koroner kalsifikasyon belirlendi. Koroner kalsifikasyonların sıklığı hipertansiyon, diabetes mellitus, hiperkolesterolemi, nikotin bağımlılığı ve kardiyomegali ile karşılaştırıldı. Hiperkolesterolemi, kardiyomegali ve erkek cinsiyet ile koroner arter kalsifikasyonları arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulundu (p0.05). Sonuç: Daha hızlı, çok dedektörlü BT cihazlarının geliştirilmesiyle, non kardiyak BT incelemeleri esnasında koroner kalsifikasyonlar daha kolay ve sık tespit edilmeye başlandı. Bu retrospektif çalışma kardiyak risk faktörleri olan hastalarda koroner arter kalsifikasyonlarında artmış insidansı gösterdi. Bu faktörler arasında diabetes mellitus, hiperkolesterolemi, kardiyomegali ve erkek cinsiyet istatistiksel anlamlı farklılık bulundu. Objective A strong relationship have been demonstrated between the presence of occlusive coronary artery disease and coronary artery calcifications detected at autopsy, fluoroscopy, or computed tomography (CT). The aim of our study was to evaluate the frequency of incidental coronary artery calcifications during thoracic CT examinations and to correlate them with cardiac risk factors. Materials and Methods: Thoracic CT scans obtained over a pereiod of6 months from 113 patients (72 male and 41 female) with a mean age of 62,7 (31-92 years) were retrospectively evaluated. The thoracic scans were performed using standard 9 mm consecutive slices from the apex to the base of the thorax, using a standard thoracic protocol, on a Siemens 16 channel multislice CT scanner. Coronary arteries were evaluated for calcifications. Results: Thirty-seven patients (32.7%) had coronary calcifications.18 patients (15.9%) had one, 9 patients (7.9%) had two, 7 patients (6.2%) had three, and 3 patients (2.6%) had four with vessel calcifications. The frequency of coronary calcifications was correlated with hypertension, diabetes mellitus, hypercholesterolemia, nicotine abuse, and cardiomegaly. Diabetes mellitus, hypercholesterolemia, cardiomegaly and male gender were significantly associated with coronary calcifications (p<0.05). Conclusion: With the advent of multislice faster CT scanners, coronary artery calcifications are more frequently and easily detected during non-cardiac thoracic CT examinations. This retrospective study showed an increased incidence of coronary calcifications in patients with cardiac risk factors. Among these factors diabetes mellitus, hypercholesterolemia, cardiomegaly and male gender were statistically significant Daha fazlası Daha az

Uğraş, Mehmet | Küçük, Öznur | Biçer, Suat | Vitrinel, Ayça

Other | 2014 | Bozok Tıp Dergisi4 ( 1 ) , pp.55 - 61

Gelişen yaşam koşulları ile obezite ve komplikasyonları da artmaktadır. Alkolik Olmayan Yağlı Kara- ciğer Hastalığı (AOYKH)/ Alkolik Olmayan Steatohepatit (AOSH) gerçek prevalansı tahmin edilenin daha üzerindedir. Tanının tesadüfen konulduğu ancak çocukluk çağında nadiren de siroza neden olan bu hastalık, rutin muayene sırasında artmış ALT/AST oranı, ultrason (USG) de belirgin karaci- ğer ile tanınabilir. Karaciğer biyopsisi özellikli hastalarda tanı koymada altın standarttır. Klinik gidiş hakkında net veriler yoktur. Obezite, insülin direnci ve dislipidemi durumlarında histolojik bulgular daha ilerlemiştir ve prognoz daha kötü olab . . .ilir. İzole yağlanma en iyi prognoza sahip iken, fibrozisin eşlik ettiği hepatosit hasarı varlığında prognoz daha kötüleşmektedir. Karaciğer biyopsisi sırasında hastaların %7-16sında siroz gelişmiştir. Tedavide kilo verme ve egzersiz en önemli rolü oynamakta- dır. İlaçlar konusunda çocuklarda kesinleşmiş veriler yoktur. Obesity and its complications are increasing with improving lifestyles in our century. The prevalence of non-alcoholic fatty liver disease/ non-alcoholic steatohepatitis (NAFLD/NASH) is thought to be more than expected. The diagnosis is particularly made incidentally by finding elevated ALT/AST ratio, enlarged liver on ultrasonographic examination. But on the other hand this disease can lead to cirrhosis during childhood. Liver biopsy is gold-standart if performed among patients who fulfill some suggested criteria. There are no precise data about clinical outcome. Obesity, insülin resistance and dislipidemia are the factors that can lead to worse histolojical findings and poorer prognosis as well. Isolated steatosis has the best prognosis, whereas the prognosis gets worse when fibrosis is added to hepatocyte injury. Cirrhosis is seen in 7-16% of patients at the time of liver biopsy. weight reduction and excercising have the most important role in treatment.There is no strict data about drugs for children Daha fazlası Daha az

Külcü, Geler | B, Yanık | G, Gülşen

Other | 2009 | Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Bilimleri Dergisi12 ( 1 ) , pp.1 - 6

Giriş: Bu çalışmanın amacı, inmeli hastalarda üst ekstremite fonksiyonlarıyla postüral kontrol arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Metod: Bu kesitsel nitelikteki çalışmada, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Polikliniğine danışılan inmeye bağlı hemiplejisi olan 50 hasta değerlendirildi. Hastaların demografik özellikleri kaydedildi. Hastaların denge düzeyi ve postural kontrolü Berg Denge Skalası (BDS) ve İnme Postural Değerlendirme Skalası (İPDS) ile değerlendirildi. Hastaların üst ekstremite motor fonksiyonları Kol Aktivite Testi (KAT), Motor Değerlendirme Skalası (MDS)'nın üst ekstremite ve el alt skalaları, Brunnstrom Motor İyileşme Ev . . .relemesi'nin (BMİE) üst ekstremite ve el skorları ve Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ)- motor skorları ile değerlendirildi. Tüm değerlendirmeler olay sonrası 1-8 hafta arasında tek sefer olmak üzere yapıldı. Bulgular: Hastaların yaş ortalamaları 58.0 17 yıl olup, 31'i erkekti (%62). 30 hastada sol hemipleji mevcuttu (60%). Hastaların hiçbirinde ihmal fenomeni mevcut değildi. Üst ekstremite motor fonksiyonunu değerlendiren KAT'ın tüm alt grup skorları, MDS'nin üst ekstremite ve el skorları, BMİE'nin üst ekstremite ve el skorları ve son olarak FBÖ-motor skorları postür ve denge bozukluğunu değerlendiren BDS skorları ve İPDS'nin her iki alt grup skorları ile yüksek oranda pozitif yönde korele bulundu (p0.05). Sonuç: İnmeye bağlı hemiplejik hastaların postural kontrolleri üst ekstremite ve el fonksiyonlarındaki eksiklikten etkilenmektedir. Denge bozukluğu nedeniyle tedaviye alınan hemiplejik hastalarda, tedavi stratejisi, sadece denge reaksiyonlarını geliştirmeye yönelik olmamalı, üst ekstremite ve el fonksiyonlarını geliştirmeye yönelik rehabilitasyona gereken önem verilmelidir sonucuna varılmıştır. Introduction: The aim of this study was to investigate the relationship between upper extremity function and balance status of hemiplegic patients. Methods: Fifty patients with hemiplegia were studied. The demographic characteristics were recorded. Balance disability was evaluated by using the Berg Balance Scale (BBS) and the Postural assessment scale for stroke patients (PASS). Upper extremity motor functions were evaluated by the Action Research Arm Test (ARA), upper extremity and hand function items of the Motor Assessment Scale (MAS), upper extremity and hand function items of the Functional Imparment Measure (FIM) and the Brunnstrom Motor Recovery Stage (BMRS). All patients were assessed in a single testing session 1 to 8 weeks after stroke. Results: The mean age of all patients was 58.0 ±17 years, 31 patients (62%) were male and 30 subjects (70%) had left hemiplegia. No patients had neglect. All subscores of the ARA, upper extremity and hand function items of the MAS, upper extremity and hand function items of the FIM and the BMRS which were all evaluating the motor function of the upper extremity were found to be positively correlated to the BBS scores and two subscores of the PASS, the indexes which were both evaluating the balance and posture (p < 0.05). Conclusion: Balance and postural control of hemiplegic patients are effected by hand and upper extremity disabilities. Treatment strategies for hemiplegic patients with balance disorders should also focus on recovering upper extremity functions Daha fazlası Daha az