Hepatik iskemik önkoşullamanın ince bağırsak iskemi-reperfüzyon hasarı üzerine etkisi
Soğukpınar, İ. Cenk | Şahin, Duygu | Demirağ, Alp | Dinçel, Aylin Sepici | Kısakürek, Mustafa | Aakuş, M. Ali | Altan, Nilgün
Other | 2008 | Türk Biyokimya Dergisi33 ( 3 ) , pp.111 - 116
Amaç: Bu çalışmada hepatik iskemik önkoşullamanın intestinal iskemi-reperfüzyon hasarındaki lokal etkisinin yanı sıra, akciğer ve karaciğer gibi uzak doku hasarının incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Deney hayvanları Wistar tipi albino ratlar 3 gruba ayrıldı. Grup 1, kontrol grubu olarak kabul edildi. Grup 2’de süperior mezenterik arter 1 saat klemplenerek iskemi oluşturuldu, klemp açıldıktan sonra 0, 2, 24, ve 48 saatlik reperfüzyonun ardından sakrifiye edilerek doku örnekleri alındı. Grup 3’ te hepatik pedikül 2 kez 5’er dakika klemplenip iskemi sağlandıktan sonra 10’ar dakika reperfüzyon yapılarak iskemik ön koşullanma yapıl . . .dı. Ardından süperior mezenterik arter 1 saat klemplenip iskemi sağlandı, klemp açıldıktan sonra 0., 2., 24. ve 48. saatlerde doku örnekleri alındı. Karaciğer, bağırsak, akciğer dokularında malondialdehit düzeyleri, akciğer ve bağırsak dokusunda miyeloperoksidaz aktivitesi incelendi. Bulgular: Araştırma sonucunda karaciğer dokusunda 2. ve 24. saatte, ince bağırsak dokusunda tüm saatlerde, akciğer dokusunda 2., 24. ve 48. saatlerde malondialdehit düzeyleri ve akciğer dokusunda tüm saatlerde MPO düzeyleri, Grup 2’de grup 3 e göre anlamlı şekilde yüksek bulundu. Grup 2, malondialdehit düzeyleri ince bağırsak ve akciğer dokusunda 2. saatte, karaciğer dokusunda 24. saatte en yüksek düzeye ulaştı ve daha sonra azalma eğilimi gösterdi, aynı şekilde akciğer dokusu MPO düzeyinin de 2. saatte en yüksek düzeyde olduğu gözlendi. İnce bağırsak MPO düzeylerinde ise her iki grupta da 48. saatte başlangıç değerlerine göre anlamlı azalma gözlendi. Sonuç: Hepatik iskemik önkoşullamanın intestinal iskemi-reperfüzyon hasarının lokal ve sistemik etkilerine karşı koruyucu etki gösterdiği düşünülmektedir.
Aim: The aim of this study was to investigate the effects of hepatic ischemic preconditioning on the intestinal ischemia/reperfusion injury. Methods: Wistar albino rats were used in this experiment and randomly assigned into three groups: (i) Group I (sham); (ii) Group II: hepatic ischemia was formed by clamping on the superior mesenteric artery for 1 hour and reperfusion for 0, 2, 24, 48 hours and then subjects were sacrificed. (iii) Group III: preconditioning ischemia was obtained by clamping on hepatic pedicules twice for 5 min. and reperfused for 10 min. Then, the clamping and reperfusion processes used in Group II were repeated. Liver, intestine and lung malondialdehyde levels, lung and small intestine myeloperoxidase activities were evaluated. Results: Experimental data revealed significantly elevated levels of malondialdehyde in liver, intestine and lung tissues in Group II compared to Group III. In addition to these results, the myeloperoxidase activity of lung tissue was increased in Group II compared to Group III. In all tissues just like lung myeloperoxidase activity, malondialdehyde levels also reached to the highest level at reperfusion period of 2 h and then a tendency to decrease was observed. The decreased malondialdehyde levels were measured in Group II and Group III after 24 h. Conclusions: It can be suggested that the hepatic ischemic preconditioning may have protective effects against intestinal ischemia/reperfusion injury
Daha fazlası
Daha az