Görgün, Ebru | Yenerel, Nursal Melda | Dinç, Umut Aslı | Tatlıpınar, Sinan | Küçümen, Raciha Beril | Kulaçoğlu, Destan Nil | Çiftçi, Ferda

Other | 2010 | Retina-Vitreus18 ( 4 ) , pp.263 - 268

Amaç: Bu çalışmada epiretinal membranı (ERM) bulunan hastaların değerlendirilmesinde mikroperimetrenin potansiyel rolünü araştırmak için görme keskinliği, optik koherens tomografi (OKT) ve mikroperimetre ölçümleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 27 ERM’li hastanın 34 gözü dahil edildi. Görme keskinliğine ilave olarak, tüm olguların OKT ve mikroperimetri incelemeleri yapıldı. Bulgular: En iyi düzeltilmiş LogMAR görme keskinliği değerlerinin santral makula kalınlığı ile pozitif korelasyon göstermesi görme keskinliği ve makula kalınlığı arasındaki ters bağıntıyı belirtmekteydi (r0.564, p0.001). LogMAR görme . . .keskinliği ve santral makula hassasiyeti arasında zayıf korelasyon bulundu (r-0.473, p0.005). Retina kalınlığı ve santral foveadaki retina hassasiyeti arasında ters korelasyon mevcuttu (r-0.755, p0.001). Sonuç: Retina hassasiyetinin fundus mikroperimetresi ile değerlendirilmesi hızlı, güvenilir ve invaziv olmayan bir tanısal yöntem olup ERM’li olguların santral makula fonksiyonlarındaki değişikliklerin tespitinde tamamlayıcı olarak kullanılabilir. Purpose: To examine the relations between visual acuity, optical coherence tomography, and microperimetry measurements in an attempt to explore the potential role of microperimetry in the evaluation of patients with ERM. Materials and Methods: Thirty-four eyes of 27 ERM patients were included. In addition to visual acuity measurements, all patients underwent OCT and microperimetry examinations. Results: LogMAR best corrected visual acuity values were positively correlated with central macular thickness (r0.564, p0.001), indicating an inverse relation between visual acuity and macular thickness. A weak correlation was found between LogMAR visual acuity and central mean sensitivity (r-0.473, p0.005). Retinal thickness was inversely correlated with retinal sensitivity in the central fovea (r-0.755, p<0.001). Conclusions: Assessment of retinal sensitivity with fundus microperimetry is a rapid, safe, non-invasive diagnostic procedure that might be utilized as a complementary tool to assess changes in central macular function in patients with ERM Daha fazlası Daha az

Görgün, Ebru | Yenerel, Nursel Melda | Küçümen, Raciha Beril | Öncel, Banu | Başar, Demir

Other | 2009 | Türk Oftalmoloji Dergisi39 ( 1 ) , pp.48 - 51

AMAÇ: Schnyder'in kristalin kornea distrofisi tespit edilen 24 yaşındaki kadın hastanın in vivo konfokal mikroskopi bulgularını sunmak. YÖNTEM: Olgu Sunumu. SONUÇLAR: Her iki gözünde görme azalması ve gözlerinde beyaz lekelerin oluşması şikayeti ile kliniğimize başvuran hastanın yapılan oftalmolojik muayenesi sonucunda Schnyder kristalin kornea distrofisi tanısı konularak in vivo konfokal mikroskopi uygulandı. Konfokal mikroskopide subepitelyal kristalin birikimi ile uyumlu yüksek reflektivite gösteren materyal izlendi. TARTIŞMA: İn vivo konfokal mikroskopi, Schnyder kristalin kornea distrofisinde meydana gelen morfolojik değişiklik . . .leri değerlendirmede yardımcı bir inceleme yöntemidir. PURPOSE: To describe the in vivo confocal microscopic findings of a 24 years old female patient with Schnyder's crystalline corneal dystrophy. METHOD: Case report. RESULTS: The patient presented with bilateral visual impairment and formation of white spots in her eyes. After ophthalmological examination, Schnyder cystalline corneal dystrophy was diagnosed and in vivo confocal microscopy was performed. Accumulation of reflective material consistent with subepithelial crystalline deposits was observed in confocal microscopy. DISCUSSION: In vivo confocal microscopy is a complimentary imaging technique to evaluate the morphological changes in Schnyder crystalline corneal dystrophy. Key words: In vivo confocal microscopy, Schnyder crystalline corneal dystrophy Daha fazlası Daha az

Küçümen, Raciha Beril | Yenerel, Nursal Melda | Görgün, Ebru | Kohen, Maryo Cenk | Başar, Demir | Alimgil, Murat Levent

Other | 2009 | Türk Oftalmoloji Dergisi39 ( 4 ) , pp.250 - 255

Amaç: Femtosaniye laser yardımıyla yapılan LASİK ameliyatına bağlı olarak korneanın biyomekanik özelliklerinde meydana gelen değişikliklerin Reichert’ın oküler cevap analizörü (OCA) ile araştırılması. Yöntem: Çalışma refraktif cerrahi planlanan miyop astigmatlı hastalarda prospektif olarak gerçekleştirildi. Yirmi üç hastanın 46 gözü çalışma kapsamına alındı. Cerrahi yöntem olarak tüm gözlerde femtosaniye laser yardımıyla laser in situ keratomileusis (LASİK) ameliyatı gerçekleştirildi. Hastaların ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası 1. gün, 1. hafta ve 1. ayda OCA ölçümleri alındı. Ölçülen parametreler sırasıyla kompanse edilmiş göz i . . .çi basıncı (GİBkk, Corneal Compensated Intraocular Pressure), Goldmann aplanasyon tonometrisinin eşdeğeri olan göz içi basıncı (GİBg, Goldmann-correlated intraocular pressure), kornea direnç faktörü (KDF, Corneal Resistance Factor), ve kornea histerezisi ( KH, Corneal Hysteresis,) idi. Merkezi kornea kalınlığı (MKK) ameliyat öncesi ve sonrası kaydedildi. İstatisiksel değerlendirmede Student’s t test, paired t test ve Pearson korelasyon testi kullanıldı, p0.05 anlamlı kabul edildi. Bulgular: Ameliyat öncesi refraksiyonun sferik eşdeğeri ortalama -3.242.79 dioptri(D) idi. Ortalama MKK ameliyat öncesi 541.518.36 µm iken ameliyat sonrası 1.ayda 441.7521.28 µm olarak ölçüldü. Ameliyat öncesi ortalama OCA parametreleri sırasıyla GİBkk 16.072.67 mmHg, GİBg 16.423.13 mmHg, KDF 11.241.58 mmHg, KH 11.051.24 mmHg olarak ölçüldü. Ameliyat sonrası ortalama OCA parametreleri ise 1.günde GİBkk 16.322.58 mmHg, GİBg 16.132.86 mmHg, KDF 10.761.43 mmHg, KH 10.58 1.20 mmHg, 1.haftada GİBkk 16.033.41 mmHg, GİBg 13.473.91 mmHg, KDF 8.392.08 mmHg, KH 8.781.70 mmHg, 1. ayda GİBkk 15.092.28 mmHg, GİBg 13.233.85 mmHg, KDF 8.452.41 mmHg, KH 9.141.65 mmHg olarak bulundu. Ameliyat öncesi ortalama KH ile ameliyat sonrası 1.hafta ve 1. aydaki ortalama KH arasındaki fark ileri derecede anlamlı bulundu (p.0001). Sonuç: Femtosaniye laser yardımıyla yapılan LASİK ameliyatı OCA parametrelerini değiştirmektedir. GİBg, KDF ve KH ameliyat sonrası erken dönemde anlamlı derecede düşük ölçülürken, GİBkk değerlerinin bu cerrahiden pek etkilenmediği bulunmuştur. Purpose: To investigate the changes in corneal biomechanical properties measured by Reichert&#8217;s ocular response analyzer (ORA) after femtosecond laser assisted laser in situ keratomileusis (LASIK). Methods: This study was planned prospectively in refractive surgery patients with myopia and myopic astigmatism. Forty six eyes of 23 patients were included in the study. Femtosecond laser assisted LASIK was performed in all eyes as surgical technique. ORA measurements were taken preoperatively and at 1.day, 1.week and 1.month postoperatively. Measured parameters were corneal-compensated intraocular pressure(IOPcc), Goldmann-correlated intraocular pressure (IOPg), corneal resistance factor(CRF) and corneal hysteresis(CH). Central corneal thickness(CCT) was measured by ultrasonic pachymeter pre- and postoperatively. Statistical evaluation was performed using Student&#8217;s t test, paired t test and Pearson correlation test; a p value of less than 0.05 was considered to be statistically significant. Results: Mean spherical equivalence of preoperative refraction was -3.24±2.79 diopters(D). Mean preoperative CCT was 541.5±18.36 µm whereas mean postoperative CCT at 1.month was measured 441.75±21.28 µm. Mean preoperative ORA parameters were as follows: IOPcc 16.07±2.67 mmHg, IOPg 16.42±3.13 mmHg, CRF 11.24±1.58 mmHg, CH 11.05±1.24mmHg. Mean postoperative ORA parameters at 1.day were IOPcc 16.32±2.58 mmHg, IOPg 16.13±2.86 mmHg, CRF 10.76 ± 1.43, CH 10.58±1.20 mmHg. Mean postoperative ORA parameters at 1.week were IOPcc 16.03±3.41 mmHg, IOPg 13.47±3.91 mmHg, CRF 8.39±2.08, CH 8.78±1.70 mmHg. Mean postoperative ORA parameters at 1. month were IOPcc 15.09±2.28 mmHg, IOPg 13.23±3.85, CRF 8.45±2.41 mmHg, CH 9.14±1.65 mmHg. Difference between mean preoperative CH and mean postoperative CH at 1.month was found to be highly statistically significant (p<.0001). Conclusion: Some parameters of ORA change after femtosecond laser assisted LASIK. IOPg, CRF and CH were significantly reduced in early postoperative period whereas IOPcc seemed not to be effected Daha fazlası Daha az

Küçümen, Raciha Beril | Görgün, Ebru | Yenerel, Nursel Melda | Başar, Demir

Other | 2009 | Türk Oftalmoloji Dergisi39 ( 1 ) , pp.64 - 69

AMAÇ: Coats hastalığının tedavisinde evrelendirme ve argon laser fotokoagulasyonun güncelliğinin araştırılması. Gereç YÖNTEM: Coats hastalığı tanısı ile takip ve tedavi edilen 3 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların tedavi yöntemine Shields’in sınıflandırmasına göre karar verildi. Her 3 olguya da argon laser fotokoagulasyonu uygulandı. BULGULAR: Birinci olgu evre 2B, ikinci olgunun sağ gözü evre 4, sol gözü evre 2A, üçüncü olgu ise evre 2A olarak değerlendirildi. Her 3 olguya da argon laser fotokoagulasyonu uygulandı ve lezyonların gerilediği gözlendi. TARTIŞMA: Coats hastalığının tedavisinde argon laser fotokoagulasyo . . .nu güncelliğini korumaktadır. Bu hastalığın tedavi yöntemine karar verirken hastaları doğru biçimde evrelendirmek uygun tedavi seçimindeki ilk basamak olabilir. Bu çalışmada, Coats hastalığının güncel tedavisinde argon laser fotokoagulasyonunun yeri 3 olguyla irdelenmektedir. PURPOSE: To report on the status of argon laser photocoagulation together with the importance of staging in the current treatment of Coats&#8217; disease. Material-METHODS: Three patients with Coats&#8217; disease were evaluated retrospectively. The choice of therapy was done according to Shields&#8217; classification. All 3 cases were treated with argon laser photocoagulation. RESULTS: The first case was classified as stage 2B, the right eye of the second case as stage 4, the left eye as stage 2B and the third case was classified as stage 2A. The lesions have regressed after argon laser photocoagulation in all three cases. CONCLUSION: Argon laser photocoagulation is still effective in the current treatment of Coats&#8217; disease. The accurate staging of this disease may be the first step for the decision of the appropriate therapy for these patients. In this study, the status of argon laser photocoagulation in the current therapy of Coats&#8217; disease is being disscussed, supported by three case presentations Daha fazlası Daha az