Karlıkaya, Geysu | Yüksel, Gülbin | Yıldırım, Banu | Örken, Cihat | Tireli, Hülya

Other | 2007 | Journal of Neurological Sciences (Turkish)24 ( 2 ) , pp.104 - 108

Intravenous Immunglobulin (IVIg), an important immunomodulatory treatment for various neurological disorders. In previous studies IVIg treatment has been associated with thromboembolic events such as stroke or myocardial infarction due to an increase in serum viscosity. The aim of this study was to investigate hematological and biochemical changes in patients receiving IVIg treatment. Six female and 5 male patients who were treated with a standard IVIg treatment regimen were inclueded in this study. Different serum parameters were evaluated before treatment and on the 1’st, 5’th, 10’th days and after 1 month of IVIg treatment. Stati . . .stical analysis revealed a significant increase in the ESR, total protein and Ig G levels lasting up to one month following treatment. IVIg treatment may cause remarkable biochemical and hematological changes. Such changes should not be confused with a serious medical problem such as disease reactivity; and caution should be taken for patients with previous risk factors (such as elderly patients or patients with advanced atherosclerosis) for thromboembolic events since increase in serum viscosity may cause serious complications. İntravenöz İmmünglobülin (IVIg) tedavisi pek çok nörolojik hastalıkta uygulanan bir immün modülatuvar tedavi olup, daha önce yapılan çalışmalarda inme ve miyokard enfarktüsü gibi tromboembolik olaylarla ilişkilendirilmiştir. Bu çalışma IVIg tedavisi sonucu ortaya çıkan hematolojik ve biokimyasal değişiklikleri araştırmak amacıyla yapılmıştır. IVIg tedavisi uygulanmış 6 kadın 5 erkek hasta bu çalışmaya dahil edilimiştir. Farklı serum parametreleri IVIg tedavisi öncesi ve sonrası 1. , 5., 10. ve 30. günlerde incelenmiştir. İstatistiksel değerlendirme sonucunda eritrosit sedimantasyon hızı, total protein ve serum Ig G düzeylerinde tedavi öncesine göre 1 aya kadar uzayabilen belirgin artış saptanmıştır. IVIg tedavisinin belirgin hematolojik ve biokimyasal değişikliklere sebep olabildiği bildirilmiştir. Bu değişikliklerin iyi bilinmesi hastalık reaktivasyonu gibi bir durumla karıştırılmaması ve tromboembolik olaylar açısından riskli hasta gruplarında (ileri yaş, belirgin ateroskleroz) hiperviskosite ile ilişkili komplikasyonlardan kaçınılabilmesi bakımından önemlidir Daha fazlası Daha az

Yüksel, Gülbin | Karlıkaya, Geysu | Tanrıdağ, Tülin | Us, Önder | Akyüz, Gülseren

Other | 2007 | Journal of Neurological Sciences (Turkish)24 ( 1 ) , pp.7 - 15

Amaç: Tiroid bezi hastalıklarının nöromuskuler disfonksiyona bağlı birçok semptom ve bulguları olabilir. Tiroid hastalıklarına bağlı nörolojik komplikasyonlar, hormonal değişiklikler ya da immün mekanizmalarla meydana gelir (1,19). Hem periferik hem de santral sinir sistemi etkilenebilir. Hastalık bazen bu nörolojik komplikasyonlarla ortaya çıkabileceği ve uygun tedavi ile kolayca düzelebileceği için erken tanı ve değerlendirme çok önemlidir. Bu çalışmanın amacı; yeni tanı almış, henüz tedaviye başlanmamış olan tiroid hastalarındaki periferik ve santral sinir sistemi etkileniminin araştırılmasıdır. Çalışma Planı: Çalışmaya periferik . . . ve santral sinir sistemini etkileyecek başka bir hastalığı olmayan 22 hipotiroidili, 13 hipertiroidili olmak üzere toplam 35 hasta alındı. Elektrofizyolojik inceleme olarak; tek taraflı (sağ) üst ve alt ekstremitede sinir iletimleri, median uyarımlı somatosensoriyel uyandırılmış potansiyeller (SUP), iki taraflı göz kırpma refleksi çalışıldı. Yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 30 sağlıklı birey kontrol grubu olarak alındı, sonuçlar karşılaştırıldı. Sonuçlar: Sinir iletimi incelemesinde; 13 (%59.09) hipotiroidi, 7 (%53,84) hipertiroidili hastada elektrofizyolojik patoloji tespit edildi. Hipotiroidi hasta grubunda; en fazla etkilenen sinir median motor ve duysal sinirlerdi. Karpal tünel sendromu (KTS) 11 (%50) hastada görüldü. Ilımlı düzeyde (%8-9) sensorimotor polinöropati vardı. Hipertiroidide ise nispeten polinöropati daha fazla (%15,4) idi ve sural nöropati ön plandaydı (%23,1). SUP incelemesinde; P25 latans uzaması en belirgin patolojik bulguydu ve hipotiroidide %45,45, hipertiroidide ise %38,46 oranında görülmekteydi. Göz kırpma refleksinde ise ipsi-kontralateral R2 süresindeki uzama en fazla rastlanan anormallikti. Bu da hipotiroidide %36,36 oranında ve hipertiroidide ise %23,07 oranında görülmekteydi. The purpose of this study was to investigate the electrophysiological changes in the peripheral and central nervous system in recently diagnosed subclinical thyroid disease patients before any treatment. This study included 22 patients with hypothyroidism and 13 patients with hyperthyroidism who had no other disease which could affect peripheral or central nervous system. We performed nerve conduction studies, median nevre somatosensorial evoked potentials and blink reflex studies in 35 patients and 30 age and gender matched controls. Distal latency, compound muscle action potential amplitude, nerve conduction velocity, minumum F-latency were recorded in the motor nerve conduction studies, distal latency, sensorial nerve action potential amplitüde, nerve conduction velocity were recorded in the sensorial nerve conduction studies and cortical N20-P25 potential latencies were recorded during the median somatosensorial evoked potential study. Bilaterally R1, R2 and contralaterally R2 potentials were evaluated during the blink reflex studies. In the subclinical hypothyroid patients median motor and sensorial nerves were the most commonly affected nerves with carpal tunnel syndrom being positive in 54,5 % of these patients. Sensorimotor polyneuropathy was find in 8-9% of subclinical hypothyroid patients while this ratio was 15,38% in subclinical hyperthyroid patients. Sural neuropathy was found in 23,07% of subclinical hyperthyroid patients. A decrease in median, ulnar and sural sensorial nerve action potential amplitüdes and tibial motor nerve conduction velocities were the other findings in this group. During the median nerve SEP studies the most common pathological finding in all patients was an increase in P25 cortical latency. This was found in 45,45 Daha fazlası Daha az

Yüksel, Gülbün | Karlıkaya, Geysu | Tutkavul, Kemal | Varlıbaş, Figen | Yıldırım, Banu | Örken, Cihat | Tireli, Hülya

Other | 2007 | Journal of Neurological Sciences (Turkish)24 ( 3 ) , pp.219 - 225

n-hexane, periferal nörotoksik etkisi 1964 yılında tanımlanan bir hexane izomeridir. Özellikle terlik, çanta gibi deri ve ayakakabı yapıştırıcılarında ve bazı kimyasal çözücülerin içinde bulunmaktadır. N-hexane içeren solventler, tekstil, matbaacılık, mobilya ve ayakkabı endüstrisinde kullanılmaktadır. Bu maddenin kullanıldığı ve yeterli havalandırmanın yapılmadığı iş yerlerinde çalışanlarda uzun süreli solunumun neden olduğu n-hexane toksisitesi gelişebilmektedir. Toksik madde ile temas sonrası aylar yıllar içinde gelişen alt ekstremitelerde duysal bulguların daha belirgin olduğu sensorimotor polinöropati en sık görülen klinik tabl . . .odur. Elektrofizyolojik incelemelerde multifokal ileti bloklarının da eşlik edebildiği, demiyelinizasyonun ön planda olduğu ve aksonal dejenerasyonun da eklendiği sensorimotor polinöropati görülür. Nöropatolojik olarak nörofilament birikimi ile aksonal şişme ve muhtemelen bunun retraksiyonuna bağlı olarak miyelin tabakasında incelme olur. Toksik maddenin uzaklaştırılması ile aylar yıllar içinde düzelme olabilmektedir. Türkiyede n-hexane en sık ayakkabı imalatında yapıştırıcılarda kullanılmakta ve buna bağlı nörotoksisiteler de görülmektedir. Burada aynı işyerinde ortalama 27 aydır (3 ay-8 yıl) çalışan, yaş ortalaması 18 (16-22) olan, 7 kadın, 1 erkek toplam 8 hasta sunulmaktadır. Tüm hastalarda klinik bulgular 15 gün-3 ay içinde subakut başlangıç göstermişti. Motor semptomlar ön planda olmakla birlikte EMG incelemesinde sensorimotor polinöropati tespit edildi. Sural sinir biyopsisi 3 hastada yapıldı ve hepsinde demiyelinizan bulgular görüldü. Sonuç olarak n-hexane nöropatisinin subakut polinöropati nedenleri arasında olabileceği ve toksinden uzaklaşma ile düzelmenin de görülebileceği düşünülerek diğer nöropati nedenlerinin dışlanması ile birlikte ayrıntılı sorgulama yapılmalıdır. n-Hexane is an isomer of hexane and was identified as a peripheral neurotoxin in 1964. The solvents containing n-Hexane are used as cleaning agents in the printing, textile, furniture and shoemaking industries. Certain kinds of special glues used in the roofing, leather and shoe industries also contain n-hexane. Inhalation is the main route of occupational exposure. Symptoms of a sensorimotor type of neuropathy develops after a few months to a year of repeated overexposure to n-hexane. The first symptoms are sensory and consist of tingling, numbness, burning, or prickling sensations in the feet or toes. Usually there are mixed electrophysiological findings which include both axonal degeneration and demyelination. The neuropathology of n-hexane neuropathy is distinctive with axonal swelling and neurofilament accumulation. The only treatment is removal from n-hexane exposure and the prognosis is generally favorable. Recovery may take months to years. In Turkey n-Hexane is mostly used in the shoemaking industries, and neurotoxicity has been reported. We report 8 patients who were working in the same shoe/sandal manufacturer for a mean duration of 27 months (3 months-8 years). and presented with a subacute neuropathy. The mean age was 18 (16-22). All subjects had a subacute presentatian between 15 days and 3 months. Motor deficits were the main clinical manifestation, but the EMG study revealed a sensorimotor neuropathy in all patients. Delayed worsening of symptoms and signs after cessation of n-hexane exposure was observed in all cases. A sural nerve biopsy was done in 3 patient Daha fazlası Daha az

Yüksel, Gülbün | Varlıbaş, Figen | Karlıkaya, Geysu | Tireli, Hülya

Other | 2006 | Journal of Neurological Sciences (Turkish)23 ( 3 ) , pp.219 - 223

Primer progressif afazi, ilk kez 1982 yılında Mesulam tarafından tanımlanmış, generalize demans bulguları olmadan görülen yavaş progressif bir dil fonksiyon bozukluğudur.Akıcı konuşmanın bozulması ve adlandırma güçlüğü en belirgin verbal disfonksiyonlardır ve diğer kognitif alanlardaki bozukluklar hastalığın ilk 2 yılından sonra ortaya çıkabilir. Klinik tablonun fokal sol perisilvian dejenerasyon sonucu oluştuğu düşünülmektedir. Biz burada, özellikle kelime bulma güçlüğü ve adlandırma bozukluğu olan 65 yaşında bir erkek hastayı sunduk. Hastamızın diğer kognitif fonksiyonları korunmuştu ve günlük aktivitelerini de bağımsız olarak dev . . .am ettirebilmekteydi.Kraniyal MRG'sinde sol anteriomedial temporal lobda fokal asimetrik atrofi görüldü. Yapılan SPECT incelemesinde de sol parieto-temporal bölgede fokal hipoperfüzyon tespit edildi. PPA tanısı alan hasta klinik ve radyolojik bulguları ile sunuldu. Primary progressive aphasia (PPA), was first defined by Mesulam in 1982 as a ''slowly progressive language dysfunction without generalized dementia''. PPA is a neurodegenerative syndrome usually presented with anomia and reduced speech fluency, it is characterized by deterioration in language for least 2 years. Focal left perisylvian degeneration is thought to be responsible for this clinical syndrome. We present a 65 years old male patient, who presented with a progressive decline of language function, mainly in naming skills. Others mental functions were relatively preserved as well as an independence in the activity of daily livings. His cranial MRI imaging displayed a focal asymmetric left atrophy in the left anteriomedial temporal lobe. Asymmetrical hypoperfusion in the left parieto-temporal lobes were seen in his SPECT study. This case with clinical and radiological evidence of PPA is presented Daha fazlası Daha az