Kara, Kenan Abdurrahman | Öntaş, Hakan

Article | 2019 | E Journal of Cardiovascular Medicine7 ( 1 ) , pp.16 - 21

Objectives: Bleeding after open heart surgery is animportant cause of morbidity and mortality. It may notalways be related to surgical bleeding. Bleeding due tocoagulopathy, called diffuse microvascular bleeding, ismore commonly seen in the post-operative period. Theobjective of this study is to assess the effect of administeringtransamine, which we consider a low-cost and effectivehemostatic agent, during open heart surgery on postoperative bleeding amount, blood product use, length ofstay in intensive care, and duration of hospitalization.Materials and Methods: A total of 24 patients wereenrolled in the study at the Hisar Intercon . . .tinental Hospitalbetween March 2017-December 2017. 12 patients wereadministered tranexamic acid 10% 500 mg I.V. beforestarting sternal incision for open heart surgery. 10% 500 mgI.V. tranexamic acid dose was repeated during separationfrom the heart-lung machine at the end of the operation.The other 12 patients were followed-up as a control group.Patients were followed-up for drainage in the post-operativeperiod. The patients were monitored for re-operation due tobleeding and significant side effects. Bleeding amounts andre-operation rates were compared.Results: When the results from the two groups wereevaluated, revision rates, amounts of used blood and bloodproducts, total drainage amount were less, and stay inintensive care and discharge time were shorter in the groupgiven tranexamic acid.Conclusion: We think that tranexamic acid, which is usedas a low-cost and effective pharmacological agent in heartsurgery, will significantly reduce post-operative bleedingand the need for blood transfusion in patients undergoingheart surgery Daha fazlası Daha az

Öner, Taliha | Yılmazer, Murat Muhtar | Güven, Barış | Devrim, İlker | Vupa, Özgül Çilengiroğlu | Demirpençe, Savaş | Vitrinel, Ayça

Article | 2012 | Anadolu Kardiyoloji Dergisi12 ( 2 ) , pp.160 - 164

Amaç: İnkomplet Kawasaki hastalığı’nın (iKD) akut evresinde periferik kan eozinofilisinin (PKE) araştırılması amaçlandı. Yöntemler: Yirmi dört iKD (ortanca yaş; 31.5 ay, yaş aralığı; 7-88 ay) ve 25 komplet Kawasaki Hastalığı (kKD) tanılı hasta (ortanca yaş; 37 ay, yaş aralığı; 9-140 ay), 2004-2010 yılları arasında İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi kayıtlarından retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya yaş olarak çalışma grubu ile uyumlu, ateşi olan 30 vaka (kontrol 1) ile konjenital kalp hastalıklı 30 vaka (kontrol 2) kontrol grubu olarak dahil edildi ve kontrol, çalışma grupları eozinofil yüzdeleri ve eozinofil hücre sayıla . . .rı açsısından IVIG tedavisi öncesinde karşılaştırıldı. Kontrol ve çalışma grupları arasındaki eozinofil farklılıklarını saptamada Kruskal-Wallis testi kullanıldı. Bulgular: İnkomplet Kawasaki hastalarında PKE görülme yüzdesi ve ortalama değeri sırasıyla %66.6 ve 377 hücre/mm3 iken cKD grubunda ise sırasıyla; %60 ve 525 hücre/mm3 idi ve iki grup arasında her iki değer açısından da anlamlı fark saptanmadı (p0.05). Eozinofil hücre sayısının ortanca değeri ile eozinofili yüzdesinin ortalama değeri sırasıyla 1. kontrol grubunda 220 hücre/mm3 ve %2.832.65 iken 2.kontrol grubunda ise 165 hücre/mm3 ve %1.631.43 idi, ve bu değerler çalışma grubunda saptananlara göre istatistiksel anlamlı olarak düşüktü (p0.001). Sonuç: Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında iKD hastalarında PKE anlamlı oranda yüksek saptandı. İnkomplet Kawasaki Hastalığı’nın tanısını koymak zor olduğundan KH’yi destekleyici klinik bulgular varlığında açıklanamayan eozinofilinin olması bu konuda yardımcı olabilir. Objective: To investigate the peripheral blood eosinophilia (PBE) in the acute stage of incomplete Kawasaki disease (iKD). Methods: Twenty-four patients with iKD (median age; 31.5 months, range; 7-88 months) and 25 with complete Kawasaki disease (cKD) (median age; 37 months, range; 9-140 months) were evaluated between 2004 and 2010 from İzmir Dr. Behçet Uz Children&#8217;s Hospital records retrospec- tively. We determined the eosinophil counts and rates from the complete blood count in two study groups before the IVIG treatment and 30 febrile age-matched controls and 30 control cases with congenital heart disease (control Group 1 and 2 respectively). Kruskal-Wallis test was performed in detecting the differences of eosinophil rates and counts between four subgroups. Results: In iKD group, the mean value of eosinophil rates and median value of eosinophil counts were 4.39±2.5% and 377 cells/mm3, respec- tively, which did not significantly different with cKD group (mean eosinophil rates; 5.47±4.8% and median eosinophil counts 525 cells/mm3) (p>0.05). The median values of eosinophil cell counts and mean value of eosinophil rates were 220 cell/mm3 and 2.83±2.65% in the control group 1 and 165 cell/mm3 and 1.63±1.43% in the control Group 2 respectively, which were statistically significant lower compared to both study groups (p< 0.001). Conclusion: The rate of PBE was found significantly higher in iKD patients compared to the controls. Since the diagnosis of iKD is difficult, unexplained eosinophilia may be helpful in the presence of suggestive clinical findings of KD Daha fazlası Daha az

Aslanger, Emre | Assous, Benjamin | Bihry, Nicolas | Beauvais, Florence | Logeart, Damien | Cohen, Alain Solal

Article | 2017 | The Anatolian Journal of Cardiology17 ( 1 ) , pp.37 - 43

Objective: Subendocardial viability ratio (SEVR), defined as diastolic to systolic pressure-time integral ratio, is a useful tool reflecting the balance between coronary perfusion and arterial load. Suboptimal SEVR creating a supply-demand imbalance may limit favorable cardiac response to cardiac rehabilitation (CR). To explore this hypothesis, we designed a study to analyze the relationship between baseline SEVR and response to CR in patients with coronary artery disease (CAD).Methods: In this prospectively study, after baseline arterial tonometry, echocardiography, and cardiopulmonary exercise tests (CPETs), patients undergone 20 . . .sessions of CR. Post-CR echocardiographic and CPET measurements were obtained for comparison.Results: Final study population was comprised of fifty subjects. Study population was divided into two subgroups by median SEVR value (1.45, interquartile range 0.38). Although both groups showed significant improvements in peak VO2, significant improvements in oxygen pulse (?O2) (from 16.1±3.4 to 19.1±4.8 mL O2.kg-1.beat-1; p<0.001) and stroke volume index (from 31±5 to 35±6 mL; p0.008) were observed in only the patients in the above-median subgroup. The change in ?O2 was also significantly higher in the above-median SEVR subgroup (2.9±3.3 vs. 0.5±2.4; p0.007).Conclusion: Our study shows that baseline supply-demand imbalance may limit systolic improvement response to CR in patients with CAD Daha fazlası Daha az

Sağmen, Seda Beyhan | Parmaksız, Elif Torun | Çömert, Sevda Şener | Fidan, Ali | Salepçi, Banu

Article | 2018 | The European Research Journal4 ( 4 ) , pp.349 - 355

Objectives: Objective. Previous studies showed that obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) was associatedwith liver diseases such as elevated liver enzyme levels and hepatic steatosis. The aim of this study was toassess the relationship between serum aspartate aminotransferase (AST) and alanine aminotransferase (ALT)levels and OSAS and its severity.Methods: A total of 617 patients who underwent PSG (polysomnography) between January 2016 and May2017 were evaluated in this study. AST, ALT, total cholesterol, triglyceride levels and body mass index wereanalyzed. The data were analyzed using the Student's t-test, ANOVA, Chi-square test . . ., and Pearson's correlationcoefficient.Results: Five hundreds and thirty patients with OSAS and 60 healthy controls were included in the study. Ofthe patients in the OSAS group, 17.7% had an elevated ALT level and 7.9% had an elevated AST level. Therewas a statistically significant difference in ALT and AST levels between the OSAS and control groups (p 0.001 and p 0.001, respectively). In the OSAS group, there was a statistically significant positive relationshipbetween serum ALT and AST levels and apnea-hypopnea index (AHI), apnea index, oxygen desaturation index.Both AST and ALT levels were statistically significantly higher in obese patients than in non-obese patients (p 0.001 and p 0.001, respectively). ALT level was statistically significantly higher in patients withouthypertension than in patients with hypertension (p 0.001). In OSAS patients without hypertension, there wasa statistically significant relationship between serum ALT and AST levels and AHI (r 0.223, p 0.001 and r0.142, p 0.007; respectively).Conclusion: OSAS is a risk factor for elevated liver enzyme levels. Hypoxia plays an important role on liverenzymes in OSAS patients Daha fazlası Daha az

Aslanger, Emre | Assous, Benjamin | Bıhry, Nicolas | Beauvaıs, Florence | Logeart, Damien | Solal, Alain Cohen

Article | 2016 | The Anatolian Journal of Cardiology16 ( 8 ) , pp.608 - 613

Objective: Functional capacity is one of the cardinal determinants of morbidity and mortality in patients with coronary artery disease (CAD). We hypothesized that baseline cardiovascular mechanics, including cardiac systolic and diastolic functions, arterial mechanics, and ventriculo-arterial interaction, may play a role in predicting exercise capacity in patients with CAD. Methods: Fifty consecutive patients with CAD who were referred to cardiac rehabilitation were prospectively included in the study. Patients with non-sinus rhythms or severe valvular disease were excluded. Full left ventricular pressurevolume loops were constructe . . .d and arterial mechanics was evaluated using echocardiographic and tonometric measurements. Cardiopulmonary exercise tests were performed to measure exercise capacity.Results: Fifty patients were enrolled in the study. Ventriculo-arterial coupling showed a moderate correlation with peak oxygen consumption (VO2) (r0.410, p0.04) in patients with reduced left ventricular ejection fraction (LVEF). Only left ventricular volume at 15 mm Hg (r0.514, p<0.01) in diastolic parameters (stiffness constant, p0.75; ventricular compliance, p0.17) and arterial compliance (r0.467, p0.01) in arterial param-eters [arterial elastance, p0.27; systemic vascular resistance, p0.45; augmentation pressure, p0.85; augmentation index (AIx), p0.63; heart rate-corrected AIx, p0.68] emerged as significant factors correlated with peak VO2 in patients with normal LVEF. Conclusion: Comprehensive evaluation of resting cardiovascular mechanics can give clues about exercise-recruited reserves of the cardiovas-cular system. Optimization of ventriculo-arterial coupling in patients with reduced LVEF and arterial compliance in patients with normal LVEF should be the main target in patients with CAD and limited functional capacity Daha fazlası Daha az

Aslanger, Emre | Sezer, Murat | Umman, Sabahattin

Other | 2016 | The Anatolian Journal of Cardiology16 ( 9 ) , pp.713 - 719

High blood pressure (BP) has been identified as a major risk factor for cardiovascular complications. Although two-way association between BP and hypertensive complications makes hypertension a near-ideal biomarker, BP as "the cause" for the complications of HT per se still needs more evidence. Another entirely possible hemodynamic candidate for causing hypertensive cardiovascular adverse events can be flow or its iterations, which might have escaped the attention because of its perfect correlation with pressure and harder technical measurement. In this article, we analyze the evidence in hand to compare flow- and pressure . . .-related phenomena to delineate which of the two is the dominant mediator of complications related to hypertension and should be the target for therapy. A "flow-" rather than a "pressure-" based factor, as the causative or major driving mediator of common hypertensive complications, may change our understanding of hypertension pathophysiology Daha fazlası Daha az

Erentuğ, Vedat | Erdoğan, Hasan Basri | Göksedef, Deniz | Rabuş, Murat Bülent | Ömeroğlu, Suat Nail | Kırali, Kaan | Yakut, Cevat

Article | 2005 | Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi13 ( 1 ) , pp.20 - 23

Amaç: Bu çalışmamızın amacı geçirilmiş aort kapak replasmanı sonrası geç dönemde oluşan aort disseksiyonlarına predispozan faktörleri tanımlamak ve tedavi stratejilerini tartışmaktır. Materyal ve Metod: Kliniğimizde 1985 - 2004 tarihleri arasında geçirilmiş aort kapak replasmanı sonrasında geç dönemde gelişen aort disseksiyonu nedeniyle ameliyat edilen dokuz olgu retrospektif olarak incelendi. Hastaların beşi akut disseksiyon ile başvururken dört olguda kronik disseksiyon mevcuttu. Altı olguya separe greft ile aort replasmanı yapıldı. Bu olgulardan üç’ünde koroner bypass greftleme ek prosedür olarak yapıldı. İki olguya “elephunt tru . . .nk” prosedürü yapılırken, separe greft interpozisyonu yapılan bir olguda sinus Valsalva onarımı, bir olguda ise etekli kompozit greft ile aort kökü replasmanı yapıldı. Bulgular: Üç olguda disseksiyon aortik kros klemp bölgesinden, iki olguda aortotomi bölgesinden ve bir olguda aortik kanül bölgesinden olduğu saptandı. Diğer hastalarda disseksiyonun nereden kaynaklandığı tespit edilemedi. Üç olgu erken dönemde kaybedildi. Üç olguda uzamış entübasyon, birer olguda olmak üzere kanama revizyonu, femoral kanülasyon yeri enfeksiyonu görüldü. Sonuç: Asandan aortası, aort kapak patolojisine veya mevcut bulunan bağ dokusu hastalığı zemininde cerrahi manüpülasyonun da etkisiyle etkilenmiş hastalarda aort kapak replasmanı sonrası geç dönemde disseksiyon gelişimi cerrahi onarım gerektirir. Bu hastaların ilk operasyonları sırasında yapılacak ayrıntılı değerlendirme ile bu komplikasyondan kaçınılabilir. Backgrounds: The aim of this study is to investigate the predisposing factors for the late aortic dissections following aortic valve replacement and to discuss theraphy modalities. Methods: Nine patients underwent operation for the diagnosis of late aortic dissection following aortic valve replacement between 1985 and 2004 in our clinic. Five patients had acute and four patients had chronic dissection. Six patients had separate graft interposition to ascending aorta and three of them had coronary bypass procedure concomitantly; elephunt trunk procedure had been performed to two patients and one patient had aortic root replacement with flanged Bentall technique. Results: Dissection was originated from aortic cross clamp area in three patients, aortotomy area in two patients and cannulation site in one patient. Intimal tear could not be identified in the remaining. Three patients died in early period. Three patients had prolonged entubation; revision for bleeding and femoral cannulation site infection was seen in two individuals. Conclusions: Late dissections originated from diseased aortic wall following aortic valve replacement operation should undergo surgical repair. By the help of careful examination in the first operation this complication may be prevented Daha fazlası Daha az

Köner, Özge | Özsoy, Deniz | Haberal, İsmail | Köner, Ali Ekrem | Yıldız, Cenk Eray | Çetin, Gürkan

Article | 2013 | Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi21 ( 3 ) , pp.633 - 638

Amaç: Bu çalışmada Pediatrik Mortalite İndeksi (PIM) 1, PIM 2 ve modifiye Ardışık Organ Yetersizlik Değerlendirme (m-SOFA) skorlarının pediatrik kalp cerrahisinde mortalite tahminindeki geçerliliği değerlendirildi. Çalışma plan ı: 2003 Haziran - 2009 Ocak yılları arasında, 12 yataklı ameliyat sonrası kalp cerrahisi yoğun bakım ünitesinde kalp cerrahisi sonrasında izlenen 456 pediatrik hastanın tıbbi dosyası retrospektif olarak incelendi. Bu dosyalardan 373ü çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, tanı, yoğun bakımda ve hastanede kalış süreleri, sağkalım oranları, PIM 1, PIM 2 skorları ve başlangıçtaki, 24. ve 48. saatlerde . . .kim-SOFA skorları ile zirve m-SOFA skorları kaydedildi. Normal dağılım gösteren veriler Student t testi, nonparametrik veriler Mann-Whitney-U testi ile karşılaştırıldı. Skorların kalibrasyonu Hosmer ve Lemeshow Uyum İyiliği testi ile yapıldı. Skorların ayırım gücü, Alıcı işletim karakteristikleri (ROC) eğrisi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Ameliyat sırası dönemde 50 hasta (13.4%) kaybedildi. Zirve ve başlangıç m-SOFA skorları, ölen hastalarda (sırasıyla 9.82 ve 9.22), sağ kalanlara (sırasıyla 52.5 ve 4.62.5; p0.01) kıyasla, anlamlı düzeyde yüksekti. Hosmer- Lemeshow Uyum İyiliği testi ile kalibrasyon PIM 1 için ki-kare df (8)30.4, p 0.0002 ve PIM 2 için ki-kare df (9)13.5, p 0.13 bulundu. PIM 2nin ayrım ve kalibrasyon gücü iyi iken (ROC 0.82), PIM 1in daha iyi bir ayrım (ROC 0.87), ancak zayıf bir kalibrasyon gücü olduğu görüldü. Zirve ve başlangıç m-SOFA skoru ROC değerlerinin iyi bir ayrım gücü olduğu gözlendi (sırasıyla 0.93 ve 0.92). Sonuç: Çalışma bulgularımız, pediatrik kalp cerrahisinde zirve ve başlangıç m-SOFA skorlarının mortaliteyi belirleme gücünün, PIM 1 ve PIM 2 skorlarına kıyasla, gelişmiş olduğunu göstermektedir. Background: This study aims to evaluate the validity of Pediatric Index of Mortality (PIM) 1, PIM 2, and modified Sequential Organ Failure Assessment (m-SOFA) scores for predicting mortality in pediatric heart surgery. Methods: Between June 2003 and January 2009, medical files of 456 pediatric patients who were monitored in a 12-bed postoperative cardiac surgery care unit following heart surgery were retrospectively analyzed. A total of 373 files were included in the study. Age, gender, diagnosis, the length of stay in the intensive care unit and hospital, survival rates, PIM 1, PIM 2 scores and m-SOFA scores on admission, at 24 and 48 hours and peak m-SOFA scores were recorded. Students t test was used to compare the normally distributed data, whereas Mann-Whitney-U test was used to compare non-parametric data. Calibration of the scores was performed using the Hosmer and Lemeshow Goodness of Fit test. Discrimination power of the scores was analyzed using the receiver operating characteristic (ROC) curves. Results: Fifty patients (13.4%) died perioperatively. Peak and m-SOFA scores on admission were significantly higher in non- survivors (9.8±2 and 9.2±2, respectively) than survivors (5±2.5 and 4.6±2.5, respectively; p<0.01). Calibration with Hosmer- Lemeshow Goodness of Fit test was chi-square df (8)30.4, p0.0002 for PIM 1 and chi-square df (9)13.5, p0.13 for PIM 2. Discrimination power and calibration strength of PIM 2 score was good (ROC 0.82), whereas PIM 1 had a better value (ROC 0.87) of discrimination power with a poor calibration strength. The ROC values of peak and m-SOFA scores on admission were observed to have a good discrimination power (0.93 and 0.92, respectively). Conclusion: Our study results demonstrate that peak and m-SOFA scores on admission are improved for the prediction of mortality in pediatric cardiac surgery, compared to PIM 1 and PIM 2 scores Daha fazlası Daha az

Can, Mehmet Mustafa | Özveren, Olcay | Biteker, Murat | Şengül, Cihan | Uz, Ömer | Işılak, Zafer | Kırılmaz, Ata

Article | 2013 | Anadolu Kardiyoloji Dergisi13 ( 4 ) , pp.344 - 349

Amaç: Sağ ventrikül (SV) fonksiyonu birçok kardiyopulmoner hastalıklarda klinik sonlanım olarak önemli rol oynar. Pulmoner emboli (PE) ve ciddi pulmoner darlık (PD) SV basınç yüklenmesi ile seyreden iki ayrı hastalıktır. SV’ nin artmış basınç yüklenmesine karşı verdiği uyum mekanizmaları iyi bilinmesine karşın hala bazı tanımlanmamış boşluklar devam etmektedir. SV basınç yüklenmesinin elektrokardiyografik (EKG) olarak nasıl bir deği- şiklik yaptığı pek bilinmemektedir. Çalışmamızdaki amaç akut ve kronik basınç yüklenmesini EKG olarak ayrımının yapılabileceğini araştırmaktır. Yöntemler: Bu retrospektif gözlemsel çalışmamıza 20 PD ve . . .38 PE tanısı kesinleşmiş hasta dahil edildi. SV yüklenmesini gösterdiği daha önceki çalışmalarda kabul edilmiş EKG kriterleri her iki grupta araştırıldı. Logistic regression analysis was used to define the predictors of chronic RV overload. Bulgular: Bakılan EKG değişikliklerinden, prematür atriyal atım (OR-12.2, %95 CI, 1.3-107, p0.008), sağ aks deviasyonu (OR-20.4, %95 CI 4.2-98, p0.001), indetermine aks (OR-0.11, %95 CI 0.02-0.44, p0.001), inkomplet sağ dal bloğu (OR-4.2, %95 CI, 1.1-15.4, p0.02), aVR de geç R dalgası (OR-8.3, %95 CI 1.2-74.8, OR-8.4, %95 CI 2.1-33.2 p0.001), V1’ de qR dalgası (OR-8.3, %95 CI 1.2-74.8 p0.02) SV kronik basınç yüklenmesini gös- teren bağımsız prediktörlerdir. Sonuç: PE için kabul edilen EKG kriterleri PD grubunda daha sık saptandı. Daha da ötesi istatiksel olarak anlamı bulunan EKG kriterlerin basınç yüklenmesinin zamanlaması hakkında sınırlı tanısal değeri olduğu saptandı. Objective: Pulmonary embolism (PE) and severe pulmonary stenosis (PS) are two distinct conditions accompanied by increased pressure load of the right ventricle (RV). Despite major advances in our understanding of the mechanisms of RV adaptation to the increased pressure, substantial gaps in our knowledge remain unsettled. One of much less known aspect of pressure overload of RV is its impact on electrocardiographic (ECG) changes. In this study, we aimed to study whether acute and chronic RV overload are accompanied by different ECG patterns. Methods: Thirty-eight patients with PE underwent ECG monitoring were compared with 20 matched patients with PS in this observational retrospective study. ECG abnormalities suggestive of RV overload were recorded and analyzed in both groups. Logistic regression analysis was used to define the predictors of chronic RV overload. Results: Among the ECG changes studied, premature atrial contraction (OR-12.2, 95% CI, 1.3-107, p0.008), right axis deviation (OR-20.4, 95% CI 4.2-98, p<0.001), indeterminate axis (OR-0.11, 95% CI 0.02-0.44, p0.001 0.11), incomplete right bundle branch block (OR-4.2, 95% CI, 1.1-15.4, p0.02), late R in aVR (OR-8.4, 95% CI 2.1-33.2, p0.001), qR in V1 lead (OR-8.3, 95% CI 1.2-74.8, p0.03) were found to be the independent predictors of chronic RV pressure overload. Conclusion: Our data indicate that the ECG changes that attributed to the acute RV pressure loading states may be more prevalent in chronic RV overload as compared with acute RV overload Daha fazlası Daha az

Bayrak, Fatih | Asmundıs, Carlo De | Chıerchıa, Gian-Battista | Brugada, Pedro

Article | 2011 | Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi39 ( 8 ) , pp.683 - 685

Özet – Kalp pili telemetrisi kalp ritmi hakkında, cihazda kullanılan algoritmaya bağımlı yorumları yansıtır. Bu verilerin yararlı olabilmesi için, her bir algoritmaya ait kısıtlılıkların ve bu algoritmanın uyarma ve algılama parametreleriyle ilişkilerinin bilinmesi gerekir. Bu yazıda, kalp pili Holter kayıtlarının sürekli olmayan supraventriküler taşikardi epizotları göstermesine rağmen, kalp pili tarafından durumun yanlışlıkla ventrikül taşikardisi olarak tanımlandığı bir olgu sunuldu. Summary &#8211; Pacemaker telemetry reflects algorithmdependent interpretations about the cardiac rhythm. For these data to be useful, it is nec . . .essary to recognize the limitations of each algorithm and its interactions with pacing and sensing parameters. We report on a case in which pacemaker Holter recording showed several episodes of nonsustained supraventricular tachycardia which were erroneously classified as ventricular tachycardia Daha fazlası Daha az

Değertekin, Muzaffer | Erol, Çetin | Ergene, Oktay | Tokgözoğlu, Lale | Aksoy, Mehmet | Erol, Mustafa Kemal | Kozan, Ömer

Article | 2012 | Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi40 ( 4 ) , pp.298 - 308

Amaç: Bu çalışmada, ekokardiyografi ve N-terminal pro B tipi natriüretik peptid (NT-proBNP) yöntemleri kullanılarak, Türkiyede yaşayan erişkinlerde kalp yetersizliği (KY) prevalansı ve risk faktörleri araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya, rastgele seçilen 35 yaş 4650 erişkin alındı. Boy, kilo, bel ve kalça çevresi, kan basıncı ölçümü yapıldı, 12 derivasyonlu elektrokardiyografileri (EKG) alındı. İleri yaş, hipertansiyon (HT), diabetes mellitus (DM), obezite, kronik böbrek yetersizliği (KBY) araştırıldı. Hertürlü kalp hastalığı öyküsü, anormal EKG veya NT-proBNP 120 pg/ml olması ekokardiyografi endikasyonu kabul edildi. Sol ventrikü . . .l sistolik ve/veya diyastolik disfonksiyonu saptananlar veya NT-proBNP 2000 pg/dl ölçülenlerde fonksiyonel kapasite NYHA sınıf II ise KY; NYHA sınıf I ise asemptomatik SV disfonksiyonu (ASVD) grubu olarak sınıflandırıldı. Bulgular: Erişkinlerde KY ve ASVD prevalansı mutlak değerleri sırasıyla %2.9 ve %4.8; tahmini değerleri ise sırasıyla %6.9 ve %7.9 idi. İleri yaş, erkek cinsiyeti, kalp hastalığı öyküsü, HT, KBY ve KYnin bağımsız belirteçleri idi. Ejeksiyon fraksiyonu (EF) %50 olanlarda KY prevalansı erkeklerde, EF %50 olanlarda ise kadınlarda daha yüksekti. Genel toplamda KY ve ASVD prevalansı her iki cinsiyet arasında benzerdi. Sonuç: Türkiyede erişkin KY ve ASVD prevalansı, daha genç bir nüfus barındırmasına karşın batılı ülkelerden daha yüksektir. Diğer üllkeler için kanıtlanmış KY risk faktörleri ülkemiz için de geçerlidir. KY ve ASVD popülasyonları benzer demografik özellikler ve risk faktörlerine sahiptir. ASVDnin erken tanı ve tedavisi ile KYye ilerlemesinin engellenmesi ülkemizdeki KY prevalansını anlamlı olarak azaltacaktır. Objectives: The aim of this study was to determine the prevalence of heart failure (HF) in adult residents of Turkey based on echocardiography and N-terminal B type natriuretic factor. Study design: 4650 randomly selected residents aged &#8805;35 years were enrolled. Height, weight, waist and hip circumference, and blood pressure measurements were taken, and a 12-lead ECG was performed. Advanced age, hypertension (HT), diabetes mellitus (DM), obesity, and chronic renal failure (CRF) were assessed. History of any heart disease, any abnormal ECG, or an NT-proBNP &#8805;120 pg/ mL was accepted as echocardiography indication. Patients with systolic and/or diastolic dysfunction, or NT-proBNP &#8805;2000 pg/mL were classified as having HF if their functional capacity was NYHA &#8805;Class II, and were classified as having asymptomatic left ventricular dysfunction (ASVD) if their functional capacity was NYHA <Class I. Results: The absolute and estimated prevalences were 2.9% and 6.9% for HF, and 4.8% and 7.9% for ASVD, respectively. Advanced age, male gender, history of heart disease, HT and CRF were independent predictors of HF. In patients with ejection fraction (EF) <50%, HF prevalence was higher in men, while HF prevalences were higher in women when EF&#8805;50%. In global sum, HF and ALVD prevalence were similar in male and females. Conclusion: The prevalences of HF and ASVD are higher in Turkey when compared with western countries, despite a younger Turkish population. The established predictors of HF are valid for Turkey as well. There is a significant ASVD population in Turkey with similar characteristics and risk factors to HF. Focusing on the early detection and treatment of ASVD may prevent the progression to HF, and therefore would decrease the prevalence of HF in Turkey Daha fazlası Daha az

Saltık, Levent | Eroğlu, Elif | Bayrak, Fatih | Değertekin, Muzaffer

Other | 2009 | Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi37 ( 4 ) , pp.269 - 272

Sol ventrikülde süngerimsi miyokart (noncompaction)endomiyokardiyal morfogenez sırasındaki bir duraklamadan kaynaklanan, belirgin trabeküller ve bu trabeküllerin arasında kalan derin girintilerle karakterize, doğumsal bir kalp hastalığıdır. Ebstein anomalisi ile birlikteliği çok nadirdir. On üç yaşında bir erkek çocuk, sportif bir etkinliğe katılım öncesinde kardiyak açıdan değerlendirildi. Fizik muayenede, triküspit kapaktan gelen 1/6 derecesinde sistolik üfürüm saptandı. Elektrokardiyogramı normaldi. Transtorasik ekokardiyografide, interventriküler septumun apeksinde, yan duvarında ve apikal kısmında çok sayıda büyük trabekül ve d . . .erin intratrabeküler girinti görüldü. Renkli akım Doppler incelemesinde trabeküller içinde kan akımı görüldü. Sol ventrikül boyutları ve ejeksiyon fraksiyonu (%65) normaldi. Triküspit kapağın septal ve inferior yaprakçıklarının birleştiği kenarda apikal yer değişikliği izlendi ve hafif triküspit yetersizliği vardı. Mitral ve triküspit halkalar arasındaki mesafe 20 mm ölçüldü. Sağ ventrikülde genişleme yoktu ve sistolik fonksiyonu normal idi; sağ atriyumda ise orta derece genişleme vardı. Hasta asemptomatik olduğundan ve sol ventrikül sistolik fonksiyonu korunmuş olduğundan, düzenli takip programına alındı ve düşük doz aspirin (100 mgr/gün) alması önerildi. Beş yıllık izlemi sonunda hala asemptomatik olan hastanın her iki ventrikülü normal boyutlarda ve ejeksiyon fraksiyonu normal değerler içindeydi. Left ventricular (LV) noncompaction is a congenital dysfunction of endomyocardial morphogenesis characterized by excessively prominent trabeculations and deep intratrabecular recesses of the myocardium. Its association with Ebstein&#8217;s anomaly is very rare. A 13-yearold boy presented to the outpatient clinic for a cardiac evaluation before enrolling in a sports activity. On physical examination, there was a grade 1/6 systolic murmur at the tricuspid valve location. His electrocardiogram was normal. Transthoracic echocardiography revealed numerous large trabeculations and deep intratrabecular recesses at the apex, lateral wall, and the apical part of the interventricular septum. Color flow Doppler examination confirmed the presence of blood flow within the trabeculae. The size and ejection fraction of the LV was normal (65%). The attached margins of the septal and inferior leaflets of the tricuspid valve were apically displaced and there was mild tricuspid regurgitation. The distance between the mitral and tricuspid annuli was 20 mm. The right ventricle showed no dilatation and had normal systolic function, but the right atrium was moderately enlarged. As the patient was asymptomatic and the LV systolic function was preserved, he was scheduled for regular follow-up without medication except for low-dose aspirin (100 mg/day). After five years of follow-up, he was still asymptomatic with normal size and ejection fraction of both ventricles Daha fazlası Daha az