Dölekoğlu, Semanur | Gürsoy, Hare | Özkurt, Zeynep Özkurt | Tomruk, Ceyda Özçakır

Article | 2015 | Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi25 ( 3 ) , pp.311 - 317

Amaç: Bu çalışmanın amacı total diş eksikliği olan, iskelet metabolizmasını etkileyebilecek sistemik hastalığı olan ve olmayan hastaları, panoramik mandibular indeks (PMİ) kullanarak alt çene kemik kaliteleri açısından değerlendirmektir. Materyal ve Metod:Total diş eksikliği olan ve panoramik radyografi çekilmiş 47 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların tıbbi anamnezleri incelendi ve iskelet metabolizmasını etkileyebilecek bir hastalığı olan 17 hasta ile, iskelet metabolizmasını etkileyebilecek hastalığı olmayan 30 hasta çalışmaya dahil edildi. Panoramik radyografiler üzerinde alt çene sağ ve sol foramen mentale bölge . . .lerinde ölçümler yapılarak inferior ve superior PMİ değerleri hesaplandıktan sonra istatistiksel analizler yapıldı. Bulgular: Sağ ve sol inferior PMİ ortalaması 0.340.08, sağ ve sol superior PMİ ortalaması 0.280.07 olarak bulundu. Cinsiyet, yaş ve sistemik hastalığa göre inferior ve superior PMİ değerlerine bakıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (p0.05). Sonuç:Diş hastaların veya düşük kemik mineral yoğunluğu olan kişilerin belirlenmesinde, değerlendirilmesinde ve protetik planlamasında panoramik radyografilerin önemli bir rolü olduğu düşünülmektedir Aim: Son yıkamada kullanılan farklı kök kanal Aim: Evaluation of mandibular bone quality of healthy edentulous patients and edentulous patients with some disorders affecting skeletal metabolism with comparison according to panoramic mandibular index (PMI) values. Material and Method: 47 edentulous patients with panoramic radiographs were included in this study. Medical histories of these patients were reviewed. 17 patients with systemic disorders affecting skeletal metabolism were regarded as study group while control group consisted of 30 patients that have no systemic diseases which might affect skeletal metabolism. Measurements were performed in the right and left mental foramen regions on panoramic radiographs and statistical analysis was made after determination of inferior and superior PMI values. Results: Right and left inferior PMI and right and left superior PMI means were found as 0.340.08 and 0.280.07, respectively. Inferior and superior PMI values were not statistically significant when age, sex and systemic disorders has taken into consider (p0.05). Conclusion: Comparison of healthy edentulous patients and edentulous patients with some disorders affecting skeletal metabolism showed no statistically significant differences according to panoramic mandibular inde Daha fazlası Daha az

Nur, Rahime Burcu | Germeç, Derya Çakan | Türkyılmaz, Ece Uyar | Arun, Tülin

Article | 2014 | Clinical Dentistry and Research38 ( 2 ) , pp.20 - 30

Amaç: Bu çalışmanın amacı, dudak damak yarıklı (DDY) bebeğe sahip annelerin ortodonti kliniğine ilk başvurduklarında, nazoalveolar şekillendirme (NAŞ) tedavisi esnasında ve dudak operasyonu öncesinde kaygı düzeylerini ve nedenlerini değerlendirmektir. Bireyler ve Yöntem: Dudak damak yarıklı bebeğe sahip 31 anneye (yaş ortalaması: 27.6 5.8 yıl) ölçü alımından önce (T1), NAŞ tedavisinden 4 hafta sonra (T2) ve dudak operasyonundan önce (T3) 10 sorulu anket uygulanmıştır. Annelerin ayrıca Stress Düzey Ölçek Anketi- SDÖ (State-Trait Anxiety Inventory STAI) anketine cevap vermeleri istenmiştir. Bulgular: Yapılan anketlerde, kaygı düzeyini . . .n ortalama değerlerinde T1 döneminden T2 dönemine geçildiğinde azalma (p 0.01), ve T2 döneminden T3 dönemine geçildiğinde artış tespit edilmiştir (p 0.01). T1 ve T3 dönemindeki ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p 0.05). SDÖ ile T1 ve T3 anket verileri (sırasıyla p 0.006 r 0.483, r 0.445 p 0.012) arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Annenin yaşı, eğitim düzeyi, yarık tipi ve ailede dudak damak yarığı hikayesi ile anketlerinin ve SDÖ verileri arasında anlamlı bir ilişki tanımlanmamıştır (p 0.05). Sonuç: Annelerin kaygı düzeyleri ilk ortodonti randevusunda yüksektir; ancak hekimin bilgi vermesi ve NAŞ tedavi sonuçlarının görülmesi ile azalmaktadır. Bununla birlikte, annelerin kaygısı cerrahi öncesi yeniden artabilir. Kaygı düzeyinin azaltılması amacıyla, tedavi süreci hakkında aile daha fazla bilgilendirilebilir ve tedavi süresi boyunca profesyonel psikolojik destek alabilir. Background and Aim: The aim of this study was to evaluate the causes and levels of anxiety in mothers of infants with cleft lip and/ or palate (CLP) at the initial visit to the orthodontic clinic, during nasoalveolar molding therapy (NAM) and before lip surgery. Subjects and Methods: A 10- item questionnaire to evaluate the causes and levels of anxiety was distributed to 31 mothers (mean age: 27,6±5,8 years) having babies with CLP before taking impression (T1), after 4 weeks from the beginning of NAM (T2) and before lip surgery (T3). The mothers were also asked to answer State-Trait Anxiety Inventory (STAI). Results: According to the questionnaire, mean anxiety level values decreased from T1 to T2 periods (p< 0.01), and increased from T2 to T3 (p< 0.01). No statistically significant differences were found between the mean values of T1 and T3 (p> 0.05). Significant positive correlation was evident between STAI and T1 and T3 questionnaire scores (p 0,006 r 0,483, p 0,012 r 0,445, respectively). Neither of the questionnaires nor STAI scores were found to be associated with mothers age, educational status, family history or type of CLP. Conclusions: The anxiety levels of mothers were high at their first orthodontic appointment, but decreased as they were informed and observed the results of NAM. However, the anxiety of the mother can increase again before the surgery. In an attempt to decrease the level of anxiety, the family could be further informed regarding the treatment process and get professional psychological support during treatment Daha fazlası Daha az

Erzincanlı, Ayşe | Kazazoğlu, Ender

Article | 2018 | 7tepe Klinik14 ( 2 ) , pp.13 - 18

Amaç: Bu çalışmanın amacı, renk kavramları hakkında egitim,cinsiyet ve tecrübe seviyesinin görsel renk seçimindeki başarıya olan etkisinin degerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntem: Dis Hekimligi lisans ve Protetik Dis Tedavisi yüksek lisans öğrencilerinden oluşan toplam 218 renk körüolmayan katılımcı arastırmaya dahil edildi. Ögrencilerin yarısına renk kavramı ve renk seçimi prensipleri hakkında egitimverildi. Protetik Dis Tedavisi yüksek lisans öğrencileri egitimliolarak kabul edildi. Tootguide Trainer (TT) yazılımı ile birlikteçalısan Toothguide Training Box (TTB) kullanılarak katılımcıların renk eslestirme alıstırmaları tamamladı ve . . .final testi sonuçları elde edildi. (E) ile TT yazılımının verdigi toplam skor,her katılımcı için hesaplandı. Çalısmada elde edilen bulgulardegerlendirilirken, niceliksel verilerin karsılastırılmasında venormal dagılım gösteren parametrelerin gruplar arası karsılastırmalarında Oneway Anova testi ve farklılıga neden çıkangrubun tespitinde Tukey HDS testi kullanıldı. Normal dagılımgösteren parametrelerin iki grup arası karsılastırmalarındaStudent t test kullanıldı. Niteliksel verilerin karsılastırılmasındaise Ki-Kare testi kullanıldı. Anlamlılık p0,05 düzeyinde degerlendirildi.Bulgular: Tüm katılımcılar ve final sınavı sonuçları tecrübe veeğitim açısından degerlendirildiginde, toplam skor ve E ortalamalarında anlamlı farklılık bulundu (p0,01). Renk egitimiverilmeyen grubun parlaklık ve yogunlukta yanılma oranlarının, egitim verilen gruba göre anlamlı düzeyde yüksek olduğugörüldü (p0,01). Cinsiyetler arasında, toplam skor ve E ortalamaları arasında anlamlı farklılık bulunmadı (p0,05).Sonuçlar: Vita Toothguide 3D-Master skalasının renk ve renkkavramlarıyla birlikte renk eşleştirme sırası ve prensipleri hakkında eğitimli olan bireylerin, renk seçiminde daha başarılı olduğu görüldü. Aim: The purpose of this study was to evaluate the influence of color education, gender and level of experience on shade matching quality. Materials and Methods: A study was simultaneously performed a total of 218 color normal participants who were dentalstudents and prosthodontic post-graduate students. A lecture on color and color matching in dentistry was given to half of the dental students. Post-graduate students were accepted as educated. Toothguide Training Box (TTB) with Toothguide Trainer (TT) software, was used by all participants to perform training procedure and lastly final test was done by the TTB. The shade matching score for each participant was computed as a sum of color differences (E) between target tabs and selected tabs. The evaluation of the quantative data and comparison between groups were performed by Oneway Anova test, and Tukey HDS test was used for the group which causes discrepancy. Parameters showing normal distribution, Student's t test was used for comparisons between the two groups. Qualitative data were compared using Chi- square test. Significance was evaluated at p0.05 level.Results: All participants were evaluated in terms of experience and education and final exam results, the mean total scores and also the mean of E scores were showed significant differences (p0.01). For uneducated groupthe mistake number of value and chroma was significantly higher than educated group (p0.01). The mean of total score and the mean of E, there was no significant difference between genders (p0.05). Conclusions: The results of the study supported that the ones who have education about color concepts and alsoprinciples about Vita ToothGuide 3D-Master were more successful at shade matching Daha fazlası Daha az

Soluk, Merva Tekkeşin | Ersan, Nilüfer | Aksakallı, Nihan | Olgaç, Vakur | Alatlı, Canan

Article | 2012 | Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi (.Acta Odontologica Turcica)29 ( 2 ) , pp.93 - 98

Amaç: Skuamöz epitel, deri, dudaklar ve oral kavite müköz membranının primer yüzey yapısıdır. Baş ve boyun bölgesinin malign tümörlerinin % 86-95’i bu yapıdan kaynağını alır. Oral skuamöz hücreli karsinom (OSHK) ise oral kavitede görülen malign tümörlerin % 90’ından fazlasını oluşturmaktadır. Sıklıkla 40 yaş üzeri erkeklerde görülür. Tütün, alkol kullanımı ve kötü ağız hijyeni en önemli etyolojik faktörlerdendir. Klinik olarak ilk bulgu ağrısız ülserlerdir. En sık tutulum bölgeleri dil, ağız tabanı, alveolar ark ve sert damaktır. Bu çalışmanın amacı, OSHK’ların klinik ve histopatolojik özelliklerini değerlendirmek ve diş hekimlerini . . .n hangi sıklıkta bu tümör ile karşılaştığını ortaya koyarak farkındalığı artırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 1999-2010 yılları arasında İstanbul Üniversitesi, Onkoloji Enstitüsü, Tümör Patolojisi Bilim Dalı’nda incelenmiş ve OSHK tanısı almış 147 vaka retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Değerlendirme yapılırken vakalar yaş, cinsiyet, tümör lokalizasyonu, biyopsiyi gönderen kurum ve klinik tanı özellikleri ile karşılaştırılmıştır. Hematoksilen-eozin boyalı kesitler incelenerek diferansiyasyon dereceleri değerlendirilmiştir. Tüm grafikler ve değerlendirmeler Microsoft Office Excel 2007 ile yapılmıştır. Bulgular: Çalışmamıza 50 kadın (% 34.01), 97 erkek (% 65.98) toplam 147 hasta alınmıştır. Ortalama yaş 60.51 bulunmuştur. Biyopsilerin 116’sı (% 78.91) üniversite hastanelerinden gönderilmiştir. Üniversite hastanelerinden gelen biyopsilerin içinde 96’sı (%82.75) diş hekimliği fakültelerinden gönderilen biyopsilerden oluşmaktadır. En sık görülen lokalizasyon alveolar ark 91 (% 61.90) olarak bulunmuştur. Histopatolojik olarak olguların % 43.53’ü iyi diferansiye, % 28.57’si orta diferansiye ve % 19.72’si ise az diferansiye OSHK olarak değerlendirilmiştir. Sonuç: Oral skuamöz hücreli karsinomlarda diğer kanserlerde olduğu gibi erken tanı, kür elde edilmesinde çok önemli bir faktördür. Tedavi ve yaşam süreleri tümörün boyutu ile yakın ilişkilidir. Erken evre OSHK hastalarının çoğu ilk olarak diş hekimleri tarafından görülmektedir. Bu yüzden diş hekimlerinin özellikle orta yaş ve üzeri hastalarda tüm ağız muayenesi yaparken ülsere/eroziv lezyonlara daha fazla dikkat göstermeleri hastalar için yaşamsal önem taşımaktadır. Objective: Squamous epithelium is the primary surface structure of the skin, lips, and mucous membranes of the oral cavity and 86 % to 95 % of head and neck malignancies originate from this surface epithelium. Oral squamous cell carcinoma (OSCC) accounts for more than 90 % of malignant tumours of the oral cavity. It is most likely to appear in males over 40 years of age. Smoking, alcohol consumption and poor oral hygiene are identified as the most common etiological factors. The first sign is asymptomatic ulcerations clinically. The most frequent anatomical site is tongue, followed by mouth floor, alveolar ridge, and hard palate. The aim of the study is to evaluate the clinical and histopathological features of OSCC and to arise awareness while presenting how often the dentists come cross OSCC. Material and Method: A retrospective study was carried out on records of 147 patients diagnosed as OSCC between 1999 and 2010 at the Department of Tumour Pathology in Istanbul University, Institute of Oncology. In the content of this evaluations patient records were compared according to age and sex of the patient, tumour localization, institution referring the sample, and clinical diagnosis. Hematoxylin-eozin stained slides were evaluated according to differentiation grades. All graphics and evaluation were performed by Microsoft Office Excel 2007. Results: Among 147 patients, 50 (34.01 %) were female whilst 97 (65.98 %) were male.Mean age was found as 60.51. Of these biopsies, 116 (78.91 %) were referred from university hospitals and 96 (82.75 %) of these were from dental faculties. The most frequent localization was alveolar ridge with 91 (61.90 %) patients. Histopathologically 43.53 % of the cases were well differentiated, 28.57 % were moderately differentiated, and 19.72 % were poorly differentiated OSCC. Conclusion: Early diagnosis is essential to cure in oral squamous cell carcinoma as well as other cancer types. Treatment and disease-free survival rates are directly related to the size of the tumour. Most of the early stage OSCC patients are first seen by dentists who play a critical role in prevention of oral cancer. Therefore, while dentists perform routine oral examination on middle aged and elder patients it is vital importance to pay more attention on ulcerative/erosive lesions Daha fazlası Daha az

Canpolat, Ceyhun | Bal, Burcu | Kayahan, Zeynep Özkurt | Kazazoğlu, Ender

Article | 2018 | 7tepe Klinik14 ( 2 ) , pp.57 - 60

Amaç: Hareketli bölümlü protezlerin doğru planlanması hasta memnuniyetini ve diş hekiminin başarısını arttırmaktadır.Bu çalışmanın amacı, kısmi dişsizlik tiplerinin yaygınlığını belirlemek, dişhekimleri tarafından en yaygın olarak planlananhareketli bölümlü protezleri saptamak ve planlama ile ilgili dişhekimlerinin bakış açılarını incelemektir.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada İstanbul'un en büyük ilçelerinde görev yapan çeşitli diş hekimliği laboratuvarlarındayapılan ve randomize olarak seçilen 100 hareketli bölümlüprotez değerlendirildi. Kennedy sınıflaması, tedavi planlamaseçenekleri ve protez komponentleri gözlemlendi. Dişsiz bölgel . . .erin sayısı ve yeri, ana bağlayıcılar, kroşe ve tırnak türlerikaydedildi. Hareketli bölümlü protez planlamasının doğruluğunu değerlendirmek için bir planlama rehberi kullanıldı.Bulgular: Kennedy I en fazla görülen dişsizlik sınıflamasıdır(49%). Bölümlü protez komponentleri incelendiğinde, anabağlayıcıların %27’si, kroşelerin %20’si ve tırnak seçiminin%59’unda yanlış seçim yapıldığı saptanmıştır. Kroşeler içindoğru planlama Kennedy I ve Kennedy II’te daha yüksektir (p0.05). Kennedy sınıflaması ile ana bağlayıcı ve tırnakplanlama doğruluğu arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır(p0.05).Sonuçlar: Bu çalışmanın sınırlamaları dahilinde, hareketlibölümlü protezlerde tasarım hatalarının oranı yüksektir. Tırnakların yanlış konumlandırılması sonucu protezlerin başarısı olumsuz etkilenebilir. Diş hekimleri, başarılı sonuçlar eldeedebilmek için hareketli bölümlü protez tasarımının doğruyapılması gerektiğinin farkında olmalıdırlar. Aim: The knowledge of correct design and treatment planning of removable partial dentures (RPDs) improves patientsatisfaction and the success of clinician. The aim of this studywas to determine the prevalence of various types of partialedentulism, to observe the designs of RPDs most commonlyplanned by clinicians and to examine their perspectives onplanning.Materials and Methods: A total of 100 randomizely selectedRPDs that were constructed in various dental laboratories served in the largest districts in Istanbul were evaluated in thisstudy. Kennedy classification, treatment planning optionsand framework designs were observed. The number and location of edentulous areas, the type of retentive clasps, majorconnectors, and occlusal/incisal rests were recorded. A planning guide was used in order to evaluate the accuracy of theframework design.Results: Kennedy I was the most common classification(49%). The incorrect design was 27% for the major connectors, 20% for the clasps and 59% for the rests. The accuracy of clasps was higher in Kennedy I and II cases (87.5%)(p0.05). There were no significant differences betweenthe Kennedy classification and the accuracy of major connectors and rests (p0.05).Conclusions: Within the limitations of this study, it canbe concluded that there were large amount of incorrectdesigns of the RPD frameworks. The incorrect position ofthe rests was very high and this may lead to unsuccessfuldentures. The clinicians should be aware of the correctframework design to achieve successful outcomes Daha fazlası Daha az

Özkurt, Zeynep | Özçakır, Ceyda Tomruk | Gürsoy, Hare | Dölekoğlu, Semanur | Kazanoğlu, Ender

Article | 2011 | Cumhuriyet Dental Journal14 ( 2 ) , pp.106 - 112

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’ne başvuran hastaların çapraz enfeksiyon kontrolü konusundaki tutum ve duyarlılığını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 1-30 Aralık 2010 tarihleri arasında Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’ne tedavi nedeniyle başvuran 277’si kadın ve 173’ü erkek olmak kaydıyla toplam 450 hastaya, çapraz enfeksiyon kontrolü konusundaki sorulardan oluşan anket formları dağıtıldı. Hastalara, dental işlemler sırasında diş hekimlerinin eldiven, maske, bone ve koruyucu gözlük kullanım gerekliliği, bunların değiştirilme ve yenilenme şartları ve tedavi öncesi enfeksiyon k . . .ontrol yöntemleri ile ilgili sorular soruldu. Tanımlayıcı istatistiksel metodlar ve Ki-Kare testi kullanılarak veriler analiz edildi. Anlamlılık p0,05 düzeyinde değerlendirildi. Bulgular: Yaş ortalaması 37,70 olan hastaların %100’ünün eldiven, %98,9’unun maske, %74’ünün bone ve %67,1’inin koruyucu gözlük giyilmesini bekledikleri görüldü. Kadınların hastalara da koruyucu gözlük takılmasının gerekli olduğu düşünme oranlarının (%50,5), erkeklerden anlamlı şekilde yüksek olduğu (%37,6) belirlendi (p0,05). Kadınların, her hastada maske değiştirilmesi gerektiğini düşünenlerin (%65), erkeklerden anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulundu (%53,2) (p0,05). Kadınların %31,4 oranında ‘koruyucu gözlük sadece gerekli ise değiştirilmeli’ dediği belirlenirken, erkeklerin %30,1 oranında ‘bu konuda fikrim yok’ dediği görüldü. Sonuçlar: Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’ne belirli bir dönemde başvuran sınırlı sayıdaki hasta grubu, çapraz enfeksiyon kontrolü konusunda duyarlıdır. Objectives: The aim of this study was to evaluate the attitude and susceptibility of the patients who attended to Yeditepe University Faculty of Dentistry, about the cross-infection control. Methods: A questionnaire was designed to obtain information about cross-infection control in dental practices. The study population included 450 patients (277 female, 173 male) who attended to Yeditepe University Faculty of Dentistry, in December 2010. The questionnaire collected data on socio-demographic characteristics, expectations from dentists about wearing of gloves, mask, protective cap and glass, changing and renewing of these materials, and infection control procedures before treatment. Descriptive statistical methods and Chi-square test were used to analyze data. An alpha level of 0.05 was used for all statistical analyses. Results: 100% of the patients expected from dentist to wear gloves, 98.9% of them expected to wear mask, 73% of them expected to wear protective cap, and 67.1% of them expected to wear protective glass. The 50.5% of the female respondents stated that all patients should wear protective glass, and this ratio is higher than male patients (37.6%) (p<0.05). The 65% of the female respondents thought that the masks should be changed in each patient, and this ratio is higher than male patients (53.2%) (p<0.05). The 31.4% of the female patients stated that protective glass should be changed if necessary, and 30.1% of the male patients stated that they did not have any idea about this subject. Conclusions: The patients who attended to Yeditepe University Faculty of Dentistry were found susceptible about the cross-infection control Daha fazlası Daha az

Tuncer, Duygu | Halaçoğlu, Derya Merve | Çelik, Çiğdem | Arhun, Neslihan

Article | 2016 | 7tepe Klinik12 ( 2 ) , pp.25 - 30

Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı farklı bitirme ve parlatma sistemlerinin farklı tipteki kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğü üzerine etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 3 farklı tipte kompozit rezin kullanılmıştır; Filtek Z250 (mikrohibrit kompozit, 3M ESPE), Filtek Z550 (nanohibrit kompozit, 3M ESPE), Aelite LS Posterior (düşük büzülmeli hibrit kompozit, Bisco). Toplam 144 adet disk şeklinde örnek hazırlandı (n48). Örnekler, şeffaf bant altı yüzey (kontrol) ve uygulanan parlatma yöntemine göre rastgele 4 alt gruba ayrıldı (n12) ve sırasıyla; Diamond Polish Mint (Ultradent), Soflex Disk (3M ESPE) ve OneGlos . . .s (Shofu) parlatma sistemleri uygulandı. Örneklerin yüzey pürüzlülüğü; yüzey pürüzlülük ölçüm aleti (Mitutoyo Surftest SJ-201) kullanılarak ölçüldü. Elde edilen veriler istatistiksel olarak analiz edildi (p 0.05).Bulgular: Bütün gruplarda şeffaf bant altı yüzey (kontrol) en pürüzsüz olarak ölçülmüş ve materyaller arasında farklılık görülmemiştir. Filtek Z250 ve Filtek Z550 gruplarında Diamond Polish ya da Soflex disk kullanıldığında benzer pürüzlülük değerleri elde edilirken, Onegloss daha yüksek pürüzlülük değerleri göstermiştir (p0.05). Aelite grubunda ise Soflex ile diğer yöntemlere göre daha pürüzsüz yüzey elde edilmiştir (p0.05). Bununla birlikte, kontrol grubu dışında, Aelite'ın diğer restoratif materyallerden daha pürüzlü yüzeye sahip olduğu bulunmuştur (p0.05). Sonuç: Kompozit rezin tipinden bağımsız olarak alüminyum oksit disk sistemi ile en az pürüzlü yüzey elde edilmiştir. Aim: The aim of this in vitro study was to evaluate the effects of different finishing and polishing systems on surface roughness of different types of resin composites.Materials and methods: In this study, 3 types of resin composites were used; Filtek Z250 (microhybrid resin composite, 3M ESPE), Filtek Z550 (nanohybrid resin composite, 3M ESPE), Aelite LS Posterior (low-shrinkage hybrid resin composite, Bisco). A total of 144 disc shaped specimens were prepared (n48). Specimens were randomly divided into 4 subgroups according to finishing and polishing systems and Mylar strip as control (n12) and Diamond Polish Mint (Ultradent), Soflex Disk (3M ESPE) and OneGloss (Shofu) finishing and polishing systems used, respectively. The surface roughness values were determined with a profilometer (Mitutoyo Surftest SJ-201). Data were statistically analyzed (p < 0.05).Results: The Mylar strip produced the smoothest surface in all groups and there was no significant difference between the restorative materials. In Filtek Z250 and Filtek Z550 groups, when Diamond Polish or Soflex disk used, similar surface roughness values were measured, Onegloss exhibited higher roughness values (p<0.05). In Aelite group, Soflex produced smoother surface than the other techniques (p<0.05). Additionally, Aelite exhibited rougher surfaces than the other restorative materials except control group (p<0.05).Conclusion: Aluminum oxide disks system produced the smoothest surface regardless of the resin composite used Daha fazlası Daha az

Acar, Özlem | Tuncer, Duygu | Halaçoğlu, Derya Merve | Fırat, Burcu

Article | 2016 | Selcuk Dental Journal3 ( 1 ) , pp.8 - 14

Amaç: Bu çalışmanın amacı, % 10 sodyum askorbat (SA), %6.5 üzüm çekirdeği özü (ÜÇÖ) ve % 10 alfa-tokoferol (?-TP)' ün farklı uygulama sürelerinde, beyazlatılmış mineye, adeziv rezin simanın makaslama bağlanma kuvvetini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: 108 adet insan üst santral dişi 9 gruba ayrılmıştır (n:12). Kontrol grubu dışındaki bütün gruplara % 40'lık hidrojen peroksit (HP) kullanarak beyazlatma işlemi uygulanmıştır. Gruplar; GK: Beyazlatma uygulanmadan restorasyon yapılan (kontrol grubu), GB: Beyazlatma yapıldıktan sonra restorasyon yapılan, GT7g: Yapay tükürükte 7 gün bekledikten sonra restorasyon yapılan, GSA15: 15 da . . .kika süreyle % 10 SA uygulandıktan sonra restorasyon yapılan, GSA60: 60 dakika süreyle % 10 SA uygulandıktan sonra restorasyon yapılan, G?-TP15: 15 dakika süreyle % 10 ?-TP uygulandıktan sonra restorasyon yapılan, G?-TP60: 60 dakika süreyle % 10 ?-TP uygulandıktan sonra restorasyon yapılan, GÜÇÖ15: 15 dakika süreyle % 6.5 ÜÇÖ uygulandıktan sonra restorasyon yapılan, GÜÇÖ60: 60 dakika süreyle %6.5 ÜÇÖ uygulandıktan sonra restorasyon yapılan. Antioksidan uygulamasından hemen sonra, indirekt restorasyonlar adeziv rezin simanla diş yüzeyine bağlanmıştır. Örnekler distile suda 24 saat 37C'de bekletildikten sonra, makaslama bağlanma kuvveti testi yapılmıştır. Kırılma tipleri stereomikroskop altında değerlendirilmiştir. Veriler tek yönlü varyans analizi, Levene ve Tukey HSD testleri kullanılarak yapılmıştır (?.05). Bulgular: Beyazlatmadan hemen sonra restore edilen dişlerde bağlanma kuvveti anlamlı miktarda azalmıştır (p.05). GT7g ve G?TP60 grupları GK grubu ile benzer makaslama bağlanma kuvvetleri göstermiştir (P0,945; P0,262). Antioksidan uygulanan SA, ÜÇÖ ve ?-TP gruplarında 15 ve 60 dakika uygulamaları arasında benzer bağlanma değerleri elde edilmiştir (P1,000; P1,000; P0,951). Antioksidan uygulanan gruplardan sadece G?-TP60 ile GB arasında istatistiksel farklılık bulunmaktadır (P.05). Örneklerdeki kırılma tiplerinin çoğunlukla adeziv tip olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Değerlendirilen antioksidan grupları dikkate alındığında, beyazlatma sonrasında mine dokusuna başarılı bir bağlanma elde etmek için; 7 gün beklenebilir ya da 60 dakika süreyle alfa-tokoferol uygulaması yapılabilir. Background: The objective of study was to evaluate the effect of 10% sodium ascorbate (SA), 6.5 % grape seed extract (GS), and 10% alpha-tocopherol (TP) on shear bond strength of adhesive resin cement to bleached enamel in different application times. Methods: 108 human maxillary central teeth were randomly divided into 9 groups (n12). Except control group the labial surface of all specimens in the other groups were bleached with 40% hydrogen peroxide (HP). The groups are; GC: Restored on unbleached enamel; GB: Restored immediately after bleaching; GS7d: Restored after stored in artificial saliva for 7 days; GSA15: Treated with 10%SA for 15 min; GSA60: Treated with 10%SA for 60 min; G?-TP15: Treated with 10%?- TP for 15 min; G?-TP60: Treated with 10%?-TP for 60 min; GGS15: Treated with 6.5%GS for 15 min; GGS60: Treated with 6.5% GS for 60 min. After conditioning with antioxidant agents indirect restorations were immediately bonded with adhesive resin cement and stored in distilled water for 24 h at 37°C before shear bond strength testing. Failure modes were determined with stereomicroscope. The data were analyzed using one-way analysis of variance, Levene and Tukey HSD tests (?<.05). Results: There was a significant reduction in bond strength of restored teeth immediately after bleaching p<.05). GS7d and G?-TP60 showed comparable shear bond strength values compared with the GC (P0,945; P0,262). There were no significant changes at the antioxidant groups (SA, GS and ?-TP) between 15 and 60 minutes of application times (P1,000; P1,000; P0,951). Among the antioxidant groups, only G?- TP60 showed significantly different shear bond strength than GB (P<.05). Fracture modes were predominantly of an adhesive type. Conclusion: Among the antioxidant groups treatment with alpha-tocopherol for 60 min or a delay of 7 days may be best choices after bleaching to ensure successful bonding to enamel Daha fazlası Daha az

Karataş, Meltem Özdemir | Özenen, Didem Özdemir | Balık, Ali | Tuncer, Erman B.

Other | 2011 | Cumhuriyet Dental Journal14 ( 1 ) , pp.64 - 68

Son elli yılda implantoloji alanında büyük adımlar atılmıştır. Günümüzde implantın kemik ile bağlantısı kabul edilebilir derecede başarılı olmasına rağmen inflamasyon, trombozis, fibrozis ve enfeksiyon gibi komplikasyonlar görülebilmektedir. Genetik ve doku mühendisliği alanındaki gelişmelerle birlikte ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Görülen komplikasyonları en aza indirmek için implantın yerleştirildiği dokunun yanıtının istenilen düzeyde ve şekilde olması ve immün reaksiyonun düzenlenmesi gerekmektedir. Ayrıca doku mühendisliği ile implantın yerleştirilmesi için, kaybedilen alveolar kemik dokusunun yeniden oluşturulması y . . .a da genişletilmesi mümkün hale gelmiştir. In the last fifty years great strides have been made in implantology. Recently, although implant and bone connection has an acceptable success, complications such as inflammation, fibrosis, thrombosis and infection still remains. With the progression in genetics and tissue engineering, advanced studies are needed. Tissue response of implant-bone contact area must be in a desired level and immune reactions must be promoted for complications to be minimized. Also remodeling or enlargement of alveolar bone for placement of implant becomes possible with tissue engineering Daha fazlası Daha az

Dülgergil, Türksel | Soyman, Mübin | Civelek, Arzu | Ercan, Ertuğrul | Ercan, Okur Meryem

Article | 2006 | Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi16 ( 2 ) , pp.26 - 32

Son yıllarda, değişik ülkelerde izlenen yaygın çürük azalımına rağmen, Türkiye gibi gelişmekte olan çoğu ülkelerde diş çürüğü hala önemli bir sağlık sorunu olarak devam etmektedir. Çok değişkenli bir hastalık olmasına rağmen, çürüğün kontrol altına alınmasındaki temel sorunlarda birisi de koruyucu-tedavi edici uygulamaların, toplumun değişik seviyelerine ulaştırılmasındaki güçlüğüdür. Bu çalışmada; dişhekimiiği hizmetinin sınırlığı olduğu Güneydoğu Anadolu kırsalındaki çocuklarda değişik koruyucu uygulamalar incelenmiştir. Diyarbakır kentine 55 kilometre uzaklıktaki Eğil ilçesi yatılı bölge okulu çalışma alanı olarak seçildi. Yaşlar . . .ı 9-17 arasında değişen toplam 120 çocuk 3 gruba ayrıldı. Bunlar; grup 1: cam-ionomer fissür örtücü gurup, grup 2: kontrol grubu ve grup 3: florjel grup. Tüm koruyucu uygulamalar okul ortamında ve bir grup dişhekimi ve dişhekimiiği öğrencisi tarafından gerçekleştirildi. İki hekim tarafından gerçekleştirilen ilk muayenenin sonrasında çocuklar ikinci yılın sonunda tekrar muayene edildi. Grup 1A 2 ve 3 için iki yıllık ortalama çürük artışı sırasıyla 00.070.6, 0.820.95, 0.680.75 olarak belirlendi. Gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p0.0001). Sonuç olarak; sınırlı şartlara rağmen, ART yüzey örtücüler gibi basit koruyucu uygulamaların Güneydoğuanadolu uzak kırsalında yaşayan çocuklarda etkin olabileceği belirlendi. Despite dramatic and common reduction in various countries, dental caries is still epidemic in various developing countries as seen in Turkey. Although it is a mult/factorial disease, one of the basic problems to fight with dental caries is the limitations of the preventive and operative treatment alternatives to attain to various part of the community. In this study, various preventive measures have been studied in a child group living in rural south-eastern Anatolia in where dental service is limited. A regional boarding school in Eğil district, 55 kilometers Diyarbakir city, was selected as study site. One-hundred-twenty children whose age range was 9 to 17 were divided 3 groups as follows; group 1- ART-glass-ionomer sealant group, group 2- control group, and group 3- fluoride gel group. Each preventive procedure was performed in the school promises by a group of dentist and dental students. After the baseline examination performed by two dentists using WHO caries criteria, re-examination was performed at 24* month. Mean caries increment for group 1, 2 and 3 were 0.07±0.6, 0.82±0.95, 0.68±0.75, respectively. The differences were statistically significant (p<0.0001). It was concluded from these results that although limited preventive opportunities, pragmatic preventive measures such as ART-fissure sealant, could be effective in the children living in far-rural of south-eastern Anatolia Daha fazlası Daha az

Nur, Rahime Burcu | Ulkur, Feyza | Nalbantgil, Didem

Other | 2015 | Turkish Journal of Orthodontics28 ( 1 ) , pp.31 - 37

Cleidocranial dysplasia (CCD) is a rare congenital deformity inherited as an autosomal genetic trait with the prevalence of1:1,000,000. It is characterized by dental defomities such as retained primary teeth, presence of supernumerary teeth, skeletaldicrepancy, malocclusion and retarded/absence of eruption of permanent teeth. The orthodontist take part in the team for patientswith CCD to resolve the eruption delay of permanent teeth and correct skeletal discrepancies. The aim of this review is to discussthe history, genetic backgrounds, clinical and dental features, different dental treatment approaches and orthodonticmanagement of . . .CCD. (Turkish J Orthod 2015;28:31–37 Daha fazlası Daha az

Ersan, Nilüfer | Dölekoğlu, Zehra Semanur | Fişekçioğlu, Erdoğan | İlgüy, Dilhan

Article | 2016 | 7tepe Klinik12 ( 3 ) , pp.7 - 10

Amaç: Bu çalışmanın amacı, paralel ve açıortay tekniklerini teorik olarak öğrenen ancak pratik eğitimde dental fantom model üzerinde yalnızca paralel tekniği kullanan 3. sınıf diş hekimliği öğrencileri tarafından açıortay tekniği kullanılarak alınan dijital periapikal radyografilerin kalitesinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: İlk muayene sırasında 3. sınıf öğrencileri tarafından fosfor plaklar ile açıortay tekniği kullanılarak alınan dijital periapikal radyografilerin kalitesi değerlendirildi. Işın kaynağının açısı, filmin yerleştirilmesi ve ışınlanması ile ilgili radyografi hataları, tekrar gerektiren radyografiler ve radyo . . .grafisi alınan dişlerin tipi kaydedildi. Bulgular: Bu çalışmada 288 dijital periapikal radyografi (53 maksiller anterior, 26 mandibular anterior, 109 maksiller posterior, 100 mandibular posterior) değerlendirilmiştir. Tekrar gerektiren radyografi oranı %13,5 olarak bulunmuştur. İlgili diş kökünün tümüyle görüntülenememesine bağlı hata, radyografilerin %20.1'inde görülmüştür. 'Cone-cut' görülme oranı %28.1 iken, açılandırma hatası radyografilerin %36,8'inde gözlemlenmiştir. Sonuç: Bu çalışmada 3. sınıf öğrencilerinin aldığı radyografilerde tekrar oranı yüksek bulunmuştur. Öğrencilerin klinik performanslarının değerlendirilmesi eğitim sürecindeki eksikliklerin belirlenmesi, müfredatın geliştirilmesi ve hasta güvenliğinin sağlanması açısından önemlidir. Müfredat açıortay tekniğinin de pratik eğitime katılmasını içerecek şekilde değiştirilmelidir. Aim: The aim of this study was to evaluate the quality of digital periapical radiographs obtained using bisecting angle technique by 3rd grade dental students, who were theoretically taught on paralleling and bisecting angle techniques and had the practical experience only for the paralleling technique on dental phantom models. Materials and Methods: The quality digital periapical radiographs, taken with photostimulable phosphor plates (PSPs) by 3rd year dental students during the initial examination, was evaluated. The type of the teeth, errors on the radiographs related with angulation of the tube head, placement and exposure of the film, and the radiographs, which needed repetition, were recorded. Results: Overall 288 digital periapical radiographs (53 maxillary anterior, 26 mandibular anterior, 109 maxillary posterior, 100 mandibular posterior) were evaluated. The percentage of radiographs that needed repetition was found as 13.5%. The percentage of positioning errors related to the visibility of the apex was 20,1%. The percentage of the presence of conecut was 28,1%. Overall rate of angulation error was found to be 36,8%.Conclusions: The need for repetition of periapical radiographs taken by 3rd grade dental students seems to be high. Evaluation of the clinical performance of the dental students is needed to identify the deficiencies in teaching/learning process, and for improvement of the dentomaxillofacial radiology curriculum and provision of patient safety. Dental curriculum should be revised, so that the practical courses including bisecting angle technique as well as paralleling technique was taught both theoretically and practically Daha fazlası Daha az