Demirel, Melek | Coşkun, Yelkin Diker

Other | 2009 | Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi0 ( 18 ) , pp.111 - 134

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin meraklılık düzeylerini belirlemek ve bunun cinsiyet, fakülte, üniversiteye girişteki puan türü, gelir düzeyi ve başarı algılarına göre değişip değişmediğini ortaya koymaktır. Tarama modelinin kullanıldığı çalışmada Erwin (1998) tarafından geliştirilen ve genişlik ve derinlik olmak üzere iki alt boyuttan oluşan “Meraklılık Ölçeği”nin Türkçe?ye uyarlama çalışması yapılmıştır. İç tutarlılığın göstergesi olarak elde edilen Cronbach alfa değeri .86 olarak bulunmuştur. Ölçeğin yapı geçerliğinin belirlenmesi amacıyla yapılan faktör analizi sonucunda uyarlama çalışması yapılan ölçekteki madde . . .lerin, orijinal ölçekte olduğu gibi iki alt boyutta toplandığı belirlenmiştir. Elde edilen bulgular, üniversite öğrencilerinin (n:620) meraklılık düzeylerinin, ölçekten elde edilen ortalama puanın, ölçek orta puanının üstünde olması nedeniyle yüksek düzeyde olduğunu ortaya koymuştur. Ölçeğin genişlik boyutuna ilişkin puan ortalaması, derinlik boyutuna ilişkin puan ortalamasından daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca öğrencilerin meraklılık düzeylerinin cinsiyet, öğrenim görülen fakülte ve üniversiteye girişteki puan türü açısından farklılık gösterdiği, gelir düzeyi ve başarı algısı açısından ise farklılık göstermediği belirlenmiştir. This research aims at determining university students‟ levels of curiosity and specifying whether or not that varied on the basis of gender, faculty, the type of scores needed to enter university, income level, and achievement perception. In this study, which employs a survey method, “Curiosity Index” composed of two subdimensions, namely breadth and depth, developed by Erwin (1998) was adapted into Turkish. Cronbach alpha value which was found as the indicator of internal consistency was calculated as 0.86. Following the factor analysis conducted in order to determine the construct validity of the scale, it was found that the items of the adapted scale contained two sub-dimensions, as in the original scale. The findings obtained revealed that the students‟ (n:620) level of curiosity was high due to the fact that the average scores received from the scale were above the median of the scale. Besides, the average scores of the breadth dimension of the scale were found to be higher than those of the depth dimension. Moreover, it was also found that the students‟ level of curiosity varied according to gender, faculty attended, and the type of scores required for acceptance into university; yet that it did not differ on the basis of income level or perception of success Daha fazlası Daha az

Aksoy, Murat Uğur

Other | 2014 | Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi20 ( 1 ) , pp.1215 - 1235

23 Mart 1999 tarihinde Avrupa Birliğinde UNICE, Birliği (Europäische EGB ve CEEP süreli iş sözleşmeleri konusunda bir Çerçeve Anlaşması imzalamışlardı. Bu çerçeve anlaşması ile sözleşmenin tarafı olan sosyal partnerlerin 1997 yılında Lüksemburgda, kararlaştırdıkları Avrupa istihdam stratejisinde kısmi süreli çalışmanın düzenlenmesi yoluyla iş sürelerinin esnekliği ve işçinin güvenliği arasında bir denge sağlanmak istenmiştir. Bu çerçeve sözleşmesi, belirli süreli iş sözleşmeleri için genel ilkeleri ve asgari hükümleri belirlemektedir. Bu ilke ve hükümler doğru uygulandıkları takdirde, ulusal olarak her sektörde sezonsal durumları da . . . göz önüne alıp , belirli süreli iş sözleşmesi ile çalışan işçilerin, süresiz iş sözleşmesi ile çalışan işçilere göre dışlanma olgusundan korunmalarını ve işçilere de sözleşme sürelerine bakılmaksızın eşit muamele yapılmasını güvence altına almaktadır. Böylece, bu çerçeve sözleşmesi, süreli iş sözleşmesi ile çalışan işçilerin işveren ve işçiler arasında da kabul edilebilir, dengeli bir temelin oluşmasını mümkün kılmaktadır. Çerçeve anlaşması, esasen bir başlangıç ile 9 maddeden ibarettir. Anlaş- manın amacı, 1. maddede dışlama yasağı ilkesinin uygulanması ile süreli iş sözleşmelerinin kalitesini iyileştirmek ve birbirini izleyen süreli iş sözleşmeleri ile istihdam ilişkisinin kötüye kullanılmasını engellemektir. Anlaşmanın uygulama alanı, belirli süreli iş ilişkisi içinde bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan veya yasaya, toplu sözleşmeye veya her üye ülkede geçerli geleneklere uygun bir istihdam ilişkisi içinde olan işçilerdir. Anlaşmanın 5. maddesi süreli iş sözleşmelerinin istismarını engellemek için de önlemler öngörmüştür. Üye devletler, hangi koşullarda süreli iş sözleşmelerinin ve istihdam ilişkilerinin ardarda uzatılmış olarak görülebileceğini ve süresiz sözleşme ve ilişkilerin geçerli olacağını da, sosyal tarafların dinlenmesi ve veya sosyal tarafların saptaması yoluyla belirleyebilirler. Bu konuda Avrupa Adalet Divanı önemli bir karar vererek, süreli iş sözleşmelerinin veya ilişkilerinin objektif bir nedene dayalı olarak uzatılmasının haklı bir nedene dayanıp dayanmadığı konusunda, üye devletlerdeki makamlar, kendi yetkileri içinde geçmişte aynı işverenle yapılmış iş sözleşmelerinin veya iş ilişkilerinin sayısını ve toplam süresini göz önüne almak zorundadırlar demiştir AB daha sonra bu çerçeve anlaşmasının sosyal taraflarının talebine uygun olarak iki yönerge çıkarmış ve üye devletlerden de bu yönergeyi iç hukuka çevirirken gerektiğinde daha elverişli hükümler koymasını istemiştir . İşçilerin Sosyal Hakları Birlik Şartının 7 nolu bendi iç Pazarın gerçekleşmesi için Avrupa Toplulukları içinde işçilerin yaşam ve iş koşullarının iyileştirilmesi gerekliliğini öngörüyordu. Almanya da yönergenin iç hukuka çevrilmesi için öngördüğü süre içinde 2000 yılında, yönergeyi iç hukuka çevirerek Kısmi Süreli Çalışma ve Belirli Süreli İş Sözleşmeleri Hakkında Yasa yı (Gesetz über Teilzeitarbeit und befristete Arbeitsverträge (Teilzeit- und Befristungsgesetz - TzBfG) yürürlüğe sokmuştur. Yazım ,bu yasanın Türkçeye çevrilmesidir. In March 23, 1999 UNICE and CEEP signed a framework agreement in the EU concerning the temporary employment contracts. Purpose of this framework agreement was to balance the relationship bet- ween the strategy flexible duration of work by the part time employment cont- ract which was shaped in 1997 in Luxemburg formed European employment and the safety of the employee. This framework agreement sets the overall principles of the part time (temporary) employment contracts. When these principles are applied cor- rectly, also in light of the seasonal conditions the employees with the temporary employment contracts will be protected from exclusion and despite of their temporary contract the employees will be treated equally. Thus this framework agreement can provide a balanced soil both for the employer and the employee with the temporarys employment contract. The framework agreement consist of an introduction followed by 9 items. The first item is about the prohibition to exclude and its application and the improvement of quality of temporary employement agreement followed by the prevention of abuse of the employment relationship. The area of application of this agreement are employees working with with a temporary employment contract in the member countries of the agree- ment. The 5th item of the agreement suggests also preventive techniques to over- come abuse of employement contract. Member states can decide upon the hearing of the social parties whether the temporary employment contract will be extended. The European Council of Justice took an important decision on whether temporary employment contracts or relationships can be extended on objective reasoning in stating that the authorities of the member must include the amo- unt and duration of all past employment contract with the specific employer. The EU later on published two directivs according to the requests of the social parties of the framework agreement. Further the EU asked the member states to transform these directivs into domestic law and requested that, if necessary the law will be changed into more favorable. The 7th part of the charter of the social rights of workers union foresees the improvement of life and employment conditions of employees in European states. Germany as well transformed the directivs within the requested period in 2000 into domestic law and adopted the law of temporary employment agreement (Gesetz über Teilzeitarbeit und befristete Arbeitsverträge (Teilzeit- und Befristungsgesetz TzBfG). This article is the Turkish translation of this act Daha fazlası Daha az

Unite, Canan Aslı

Other | 2011 | Glokom Katarakt6 ( 1 ) , pp.1 - 10

Uyum, gözün odak mesafesini uzak cisimlerden yakın cisimlere değiştirebilme kabiliyetini sağlayan, gözün refraktif gücünündeki dioptrik değişikliktir. Presbiyopi, uyum aralığının daralması nedeniyle gözün yakın noktasının gözden uzağa gerilemesidir. Siliyer cisim, siliyer kas, koroid, anterior ve posterior zonüler lifler, lens kapsülü ve kristalin lens, gözün uyum anatomisini oluşturur. Vitreus cisminin rolünü hem destekleyen hem karşı çıkan görüşler mevcuttur. Uyum kabiliyeti ve mekanizması omurgalılar arasında, yaşadıkları çevresel/görsel koşullar ve uyum gereksinimleri kadar çok farklılıklar gösterir. Uyum mekanizması üzerinde on . . .dördüncü yüzyıldan bu yana çalışılmaktadır. Günümüzde yaygın olarak kabul gören Helmholtz’un “Kristalin Lens Elastisite Teorisi”ne göre, uyum manevrası sırasında siliyer kas anteriora ve iç eksene doğru kasılır. Zonüllerin gerilim lifleri, tüm sistem için bir makara veya çıkrık görevi görerek, gerilim kuvvetini posterior zonüllere aktarır; ve anterior zonüler lifler 360 gevşer. Kristalin lens, kendi elastisitesi ile şişkinleşir. Anterior lens yüzeyi eğimi artar, eğrilik yarıçapı azalır ve verteksi öne yerdeğiştirir. Posterior lens yüzeyi eğimi de hafifçe artar, fakat kendi yerinde kalır. Böylece lens merkezde kalınlaşır. Hiçbir zaman lensin ön yüzeyi, arka yüzeyden daha dik olmaz. Glasser ve ark., makak maymunlarında, cerrahi anestezi altında göze giden parasempatik yolları elektriksel olarak uyararak uyum mekanizmasını in vivo ortamda incelemişler ve Helmholtz’un uyum teorisini kanıtlamışlardır. Artan yaşla birlikte tüm uyum yapılarında değişiklikler meydana gelmekle birlikte, presbiyopi gerçekleşmesinde lens ve kapsül temelli değişiklikler en büyük rolü oynamaktadır. Accommodation is the dioptric change in the refractive power of the eye, so that the eye can change its point of focus from distance to near. Presbyopia is the receding of the eye’s near point away from the eye, due to narrowing of the accommodative amplitude. Ciliary body, ciliary muscle, choroid, anterior and posterior zonular fibers, lens capsule and crystalline lens make up the accommodative anatomy of the eye. The role of the vitreus is both supported and opposed by different theories. The ability and mechanism of accommodation vary among vertebrates, as much as their environmental/visual circumstances and accommodative needs do. The accommodative mechanism has been studied since fourteenth century. Currently widely accepted Helmholtz’s “Crystalline Lens Elasticity Theory” states that during accommodative maneuver, ciliary muscle contracts anteriorly and towards the axis of the eye. Zonullar tension system works as a pulley for the entire system and transfers the tension force to the posterior zonules, so that the anterior zonules are relaxed for 360°. The crystalline lens becomes more spherical with its own elasticity. The anterior lenticular curvature increases, radius of curvature decreases and the vertex displaces anteriorly. Posterior lenticular curvature also increases slightly, but remains in its own place. Thus, the lens is thickened centrally. The anterior surface never becomes steeper than the posterior surface. Glasser et al have proved the Helmholtz’s theory of accommodation by studying the accommodative mechanism in vivo in rhesus monkeys, by electrically stimulating the parasympathetic pathways under surgical anesthesia. Although age related changes take place in all accommodative structures, lens and capsule based changes have the greatest role in the occurence of presbyopia Daha fazlası Daha az

Tihan, Tarık | Gültekin, Hümayun | Çomunoğlu, Nil

Other | 2010 | Türk Patoloji Dergisi26 ( 1 ) , pp.55 - 67

Amaç: Malign glionöronal tümörler değişik morfolojik özellikler gösteren heterojen bir tümor grubudur. Bu tümörlerin biyolojik davranışları ve klinikopatolojik özellikleri kesin olarak tanımlanmamıştır. Anaplastik gangliogliomlar dışında bu grupta yer alan tümörlerin son WHO sınıflamasındaki yeri belirgin değildir. MGNT'lerin histolojik özelliklerinin prognoza olan etkisi de tam olarak bilinmemektedir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza UCSF Patoloji Anabilim Dalı arşivinden derlediğimiz malign histolojik özellikler gösteren 36 glionöronal tümör olgusunu dahil ettik. Bu olguları histopatolojik özelliklerine göre sınıflandırarak bu kategor . . .ilerin klinikopatolojik niteliklerini tanımladık. Bulgular: Olgular histopatolojik özelliklerine göre üç kategoriye ayrıldı: 1) malign glial komponent içeren glionöronal tümörler (anaplastik gangliogliomlar); 2) malign nöronal/nöroblastik komponent içeren glionöronal tümörler; 3) hem glial hem de nöronal komponenti malign olan glionöronal tümörler. Tüm gruplar radyolojik olarak iyi sınırlı, kistik ve solid komponent içeren, değişken kontrast madde tutulumu gösteren ve glioblastoma oranla daha genç yaş grubunda görülen tümörler olarak saptandı. Yüksek oranda lokal nüks (36 hastadan 29 unda) görüldü ve 12 hasta takip süresi içinde vefat etti. Her üç kategoride ortanca nükssüz yaşam süresi 12 aydan az olarak hesaplandı. Sadece bir olguda tümör serebrospinal yayılım gösterdi. Eş zamanlı WHO derece I ganglioglioma ve malign nöronal komponent varlığının prognoza herhangi bir etkisi bulunmadı. Sonuç: MGNT malign histopatolojik komponentin özelliklerine göre 3 basit kategoride değerlendirildi. Her üç gruptaki tümörler yüksek lokal nüks ve PNET'den çok malign gliomlar benzeri agresif klinik seyir gösterdi. Yinede MGNT bazı klinikopatolojik özellikleri ile tipik glioblastomdan ayrıştı Bu çalışma, MGNT grubundaki tümörlerin WHO sınıflamasındaki yerlerinin daha uygun bir biçimde saptanması gerekliliğini göstermektedir. Objective: Malignant glioneuronal tumors show considerable morphological diversity. Their biological behavior and clinicopathological characteristics are incompletely understood. With the exception of anaplastic ganglioglioma, they are not assigned to a specific entity in the current WHO classification. It is also not clear whether histological features of these neoplasms influence prognosis. Material and Method: We identified 36 glioneuronal tumors with malignant histological features among the departmental archives and neuropathology consultation files of the authors. We reviewed the pathological and radiological features of these tumors to construct a preliminary histological categorization. Results: Based on their pathological features, we divided the study group into three histologically distinct categories: 1) glioneuronal tumors with a malignant glial component (anaplastic gangliogliomas); 2) glioneuronal tumors with a malignant neuronal/neuroblastic component; 3) glioneuronal tumors with both malignant neuronal and glial components. All tumors occurred in a younger age group compared to glioblastomas and appeared radiologically well-defined, cystic and solid with variable contrast enhancement. There was a high rate of local recurrence (29 of 36 patients) and 12 patients died during follow-up period. Median progression-free survival was less than 12 months, and did not differ among categories. Cerebrospinal tumor spread was seen in only one patient. Concurrent WHO grade I ganglioglioma and the presence of a malignant neuronal component did not appear to influence prognosis Conclusion: MGNTs were considered in three simple categories based on their malignant component(s). Tumors in all categories exhibited a high rate of local recurrence and aggressive behavior akin to malignant gliomas as opposed to classical PNET. Nevertheless, MGNT demonstrated clinicopathological features that distinguish them from typical glioblastoma. The exact nosology of MGNTs is unresolved and our study underscores the need for a more comprehensive classification of these neoplasms within the WHO scheme Daha fazlası Daha az

Moroğlu, Nazan

Other | 2012 | Türkiye Barolar Birliği Dergisi0 ( 99 ) , pp.357 - 380

Kadına yönelik şiddet çoğunlukla bir tabu olarak görüldüğünden uzun yıllar gözardı edildi ve belgelenmedi bu konuya toplumsal dikkat son yirmi yıldır çoğalmaktadır. Geçtiğimiz yirmi yılda şiddet sorunu kadınların kasten yaralanmasının önemli bir nedeni olarak dikkati çekti ve bugünlerde kadına yönelik şiddet tüm dünyada açık bir insan hakları ihlali ve bir kamu sağlığı sorunu olarak ele alınmaktadır. Bu çalışma kadına yönelik aile içi şiddetin önlenmesi ve bununla mücadele edilmesinin ulusal ve uluslararası hukukta yaşam sürecini incelemektedir. Kısmen, kadına yönelik her türlü şiddet ve aile içi şiddetin önlenmesi, ortadan kaldırıl . . .ması, kovuşturulması ve giderilmesini amaç edinen Kadına Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesine İlişkin Yeni Avrupa Konseyi Sözleşmesi(İstanbul, 2012)’de ele alınmaktadır. Türkiye’de 8 Mart 2012’de yasalaşan Ailenin Korunması ve Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesine dair kanun, medeni hallerine bakılmaksızın kadına yönelik şiddetin önlenmesinde kapsamı genişletecektir. Violence against women has been unnoticed and undocumented partly due to its taboo nature over long times. But it has received increasing public attention over the past 20 years. The past two decades have highlighted the problem of intimate partner violence as a major cause of intentional injury to women. And nowadays violence against women is well recognised as human rights violation and a public health problem of worldwide significance. This article presents the progress preventing and combating on domestic violence against women at international and national law. Particularly, the new Council of Europe Convention on Preventing and Combating Violence Against Women and Domestic Violence (Istanbul, 2011); the purpose of this Convention is to protect women against all forms of violence, and prevent, prosecute, and eliminate violence against women and domestic violence. And in Turkey the new law for the Protection of the Family and Prevention of Violence against Women would widen the scope of protection (8th March 2012), which is intended to address the issue of violence against to all the women irrespective of their marital status Daha fazlası Daha az

Yıldırım, Gazi | Attar, Rukset | Fıçıcıoğlu, Cem | Karateke, Ateş | Özkan, Ferda | Kılıç, Ertuğrul | Yeşildağlar, Narter

Other | 2009 | Journal of the Turkish-German Gynecological Association10 ( 4 ) , pp.199 - 204

Amaç: Kombine letrozol ve melatonin tedavisinin cerrahi olarak indüklenmiş endometriosis üzerindeki etkisini belirlemek. Gereç ve Yöntemler: Bu prospektif randomize kontrollü bir deneysel çalışma olarak dizayn edildi ve Yeditepe Üniversitesi Deneysel Hayvanlar Araştırma Merkezinde (YUDETAM) gerçekleştirildi. Cerrahi olarak endometriosis oluşturulmuş 17 tane nulligravida dişi Wistar – Hannover albino rat kullanıldı. Ratlara homolog uterin boynuz inokülasyonu yapılarak endometriosis oluşturuldu ve iki hafta aralar ile dört operasyon yapıldı. Endometriosis indüksiyonu ilk operasyonda yapıldı. İki haftalık östradiol tedavisini takiben i . . .kinci operasyon yapıldı. Sonra östrojen kesildi ve çalışma grubuna ilaç başlandı. Takip eden iki haftanın sonunda üçüncü operasyon yapılarak endometriyal odaklar üzerinde ilaçların etkinliği araştırıldı. Üçüncü operasyondan sonra bütün ilaçlar kesildi ve östrojen tekrar başlandı. Iki haftalık östrojen tedavisinin ardından tüm ratlara ötanazi yapıldı ve rekürrens oranlarına bakıldı. Bulgular: Kontrol grubunda tedavinin başında lezyonların volüm ortalaması 93.631.7 mm3 idi. Östradiol tedavisi kesildikten sonra 85.023.8 mm3 (P0.31) boyutlarına indi ve rekürrens zamanı 119.729.4 mm3’ e çıktı (P0.02). Östradiol kesildikten sonra histopatalojik skorda anlamlı bir düşüş gözlendi (p0.04) fakat rekürrens zamanı tedavi öncesi boyutlarına ulaştı. LM grubunda lezyonların volümü tedavi grubunda anlamlı bir şekilde düştü (82.821.0 mm3 ve 15.78.0 mm3). Rekürrens zamanı ortalama volüm 43.931.8 mm3 olarak hesaplandı (p0.002). Histopatolojik skor ise tedavi öncesi tedavi sonrası ve rekürrens zamanlarında sırası ile 2.30.1, 2.00.2 ve 2.20.3 idi. Sonuç: Çalışmamızda Letrozol ve Melatonin endometriotik lezyonların boyutlarında gerileme oratya çıkarırken, histopatolojik skorlarda değişikliğe yol açmadı. Objective: To determine the effects of the combination of letrozole and melatonin on surgically induced endometriosis. Material and Methods: This prospective, randomized, controlled, experimental study was carried out at Yeditepe University Experimental Research Center (YUDETAM). Female non-pregnant, 17 nulligravid Wistar - Hannover albino rats with surgically induced endometriosis were used in this study. Endometriosis was induced by using homologous uterine horn transplantation in the rats. Four operations were performed on each rat. The induction of endometriosis was performed in the first operation. After two weeks of estradiol treatment the second operation was performed and endometriotic lesions were evaluated. Estrogen was then discontinued and in the study groups medications were started. During two weeks the rats were given medications and the third operation was performed for the assessment of the effects of the medications on the endometriotic foci. Then all the medications were stopped and estrogen was started again. Two weeks later all the rats were euthanized and recurrence of endometriosis was evaluated. Results: The sum of the lesion volumes in the control group was 93.6±31.7 mm3 at the end of the second week. After the cessation of estradiol it decreased to 85.0±23.8 mm3 (P0.31) and increased to 119.7±29.4 mm3 at the sixth week (P0.02). A significant reduction in histopathologic scores were seen after cessation of the estradiol (p0.04). At the end of the sixth week, histopathological scores reached the pretreatment values. In the letrozole and melatonin group the sum of the lesion volumes decreased significantly after the treatment (82.8±21.0 mm3 and 15.7±8.0 mm3 respectively). At the end of the sixth week, the mean volume was calculated as 43.9±31.8 mm3 (p0.002). Histopathologic scores were 2.3±0.1, 2.0±0.2 and 2.2±0.3 at the end of the second, fourth and sixth weeks, respectively, in the letrozole and melatonin group. Conclusions: Letrozole and melatonin caused a significant regression in lesion volumes; however, histopathological scores of endometriotic lesions did not change significantly Daha fazlası Daha az

Karataş, Meltem Özdemir | Özenen, Didem Özdemir | Balık, Ali | Tuncer, Erman B.

Other | 2011 | Cumhuriyet Dental Journal14 ( 1 ) , pp.64 - 68

Son elli yılda implantoloji alanında büyük adımlar atılmıştır. Günümüzde implantın kemik ile bağlantısı kabul edilebilir derecede başarılı olmasına rağmen inflamasyon, trombozis, fibrozis ve enfeksiyon gibi komplikasyonlar görülebilmektedir. Genetik ve doku mühendisliği alanındaki gelişmelerle birlikte ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Görülen komplikasyonları en aza indirmek için implantın yerleştirildiği dokunun yanıtının istenilen düzeyde ve şekilde olması ve immün reaksiyonun düzenlenmesi gerekmektedir. Ayrıca doku mühendisliği ile implantın yerleştirilmesi için, kaybedilen alveolar kemik dokusunun yeniden oluşturulması y . . .a da genişletilmesi mümkün hale gelmiştir. In the last fifty years great strides have been made in implantology. Recently, although implant and bone connection has an acceptable success, complications such as inflammation, fibrosis, thrombosis and infection still remains. With the progression in genetics and tissue engineering, advanced studies are needed. Tissue response of implant-bone contact area must be in a desired level and immune reactions must be promoted for complications to be minimized. Also remodeling or enlargement of alveolar bone for placement of implant becomes possible with tissue engineering Daha fazlası Daha az

Tekben, Tuğçe

Other | 2011 | Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi8 ( 1 ) , pp.283 - 340

Bu çalışmada, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nda, 118 ile 124. maddeler arasında düzenlenmiş olan takas kurumu incelenmiştir. Bu çerçevede, takas hakkının hukuki niteliği ile benzer kurumlardan farkı, takas hakkının kullanılmasının koşulları, dava içinde ve dava dışında kullanılması ve takas hakkının kullanılmasının sonuçları incelenmiştir. Ek olarak, takasa ilişkin koşulların sözleşme ile değiştirilmesi ve takastan feragat sözleşmesi ele alınmıştır. Son olarak, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'ndaki takasa ilişkin hükümler de, mevcut hükümler ile karşılaştırılmak suretiyle incelenmiştir. In this essay, set-off, as regulated in Articles 1 . . .88 and 124 of the Code Of Obligation no. 818, is examined. Legal nature of and differences from similar concepts of set-off requirements for and consequences of set-off are also discussed. Additionally, contracts relating to set-off are considered. Finally, regulations about set-off in the Turkish Code Of Obligation no. 6098 are compared with the legal provisions that are presently in force Daha fazlası Daha az

Ekşi, Nuray

Other | 2013 | Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni33 ( 1 ) , pp.1 - 30

http://www.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TWpBNU5UWXdNQT09 https://hdl.handle.net/20.500.11831/4245

Güngör, İrfan | Yılmaz, Akın | Ergün, Mehmet Ali | Öztürk, Akif Muhtar | Kaya, Kadir

Other | 2014 | Eklem Hastalıkları ve Cerrahisi Dergisi (Eski Adı: Artroplasti Artroskopik Cerrahi Derg.)25 ( 2 ) , pp.102 - 106

Amaç: Bu çalışmada, bupivakainin kültüre edilmiş sıçan kondrositleri üzerindeki apoptotik etkisine zaman ve doza bağlı olarak hiyalüronik asitin anti-apoptotik etkisi araştırıldı.Gereç ve yöntemler: Sıçan kondrositleri, 7.69 ?M, 76.9 ?M ve 384.5 ?M bupivakain ile 50 ?g/ml hiyalüronik asit konsantrasyonları ile altı, 24 ve 48 saatlik sürelerde uygulandı. Tedavi süresi sonunda hücreler akridin turuncusu karışımı ve etidium bromid ile boyandı. Apoptoz floresan mikroskobu ile değerlendirildi.Bulgular: Kondrositlerde özellikle 7.69 ?M ve 76.9 ?M konsantrasyonlarında hyalüronik asitin bupivakanin toksik etkisine karşı anlamlı bir koruyucu . . . etki gösterdiği gözlendi. Ayrıca altı ve 24. saatte 7.69 ?M ve 76.9 ?M bupivakain dozlarında maruziyet süresi açısından anlamlı bir koruyucu etki tespit edildi.Sonuç: Çalışma sonuçlarımız, hiyalüronik asidin bupivakainin kondrotoksik özelliğine karşı zaman ve doza bağımlı bir şekilde koruyucu etkisi olabileceğini göstermektedir Objectives: In this study, we aimed to study the anti- apoptotic effects of hyaluronic acid on the apoptotic effects of bupivacaine in cultured rat chondrocytes in a time and dose- dependent manner. Material and methods: The rat chondrocytes were treated with 7.69 ?M, 76.9 ?M, and 384.5 ?M bupivacaine and 50 ?g/ml hyaluronic acid concentrations for six, 24, and 48 hours. At the end of the treatment period, cells were stained with mixture of acridine orange and ethidium bromide. Apoptosis was evaluated using a fluorescence microscope. Results: A significant protective effect of hyaluronic acid on chondrocytes against bupivacaine exposure at 7.69 ?M and 76.9 ?M concentrations, particularly was observed. There was also a significant protective effect in the exposure time at six and 24 hours for 7.69 ?M and 76.9 ?M bupivacaine doses. Conclusion: Our study results show that hyaluronic acid against chondrotoxicity of bupivacaine may have a protective effect in a time and dose-dependent manne Daha fazlası Daha az

Nur, Rahime Burcu | Ulkur, Feyza | Nalbantgil, Didem

Other | 2015 | Turkish Journal of Orthodontics28 ( 1 ) , pp.31 - 37

Cleidocranial dysplasia (CCD) is a rare congenital deformity inherited as an autosomal genetic trait with the prevalence of1:1,000,000. It is characterized by dental defomities such as retained primary teeth, presence of supernumerary teeth, skeletaldicrepancy, malocclusion and retarded/absence of eruption of permanent teeth. The orthodontist take part in the team for patientswith CCD to resolve the eruption delay of permanent teeth and correct skeletal discrepancies. The aim of this review is to discussthe history, genetic backgrounds, clinical and dental features, different dental treatment approaches and orthodonticmanagement of . . .CCD. (Turkish J Orthod 2015;28:31–37 Daha fazlası Daha az

Gülcan, E. Mahir | Saf, Coşkun | Çomunoğlu, Nil | Sözübir, Selami | Cengizlier, Reha | Vitrinel, Ayça

Other | 2009 | Türk Pediatri Arşivi44 ( 3 ) , pp.89 - 93

Amaç: Alerjik proktokolit, bebeklerdeki rektal kanamanın en sık nedenidir, fakat klinik ve laboratuvar bulguları genellikle özgül değildir. Bu çalışmanın amacı, besin proteini ilişkili proktokolit tanısı alan bebeklerin klinik ve laboratuvar özelliklerini sunmaktır. Gereç ve Yöntem: Kolonoskopi ve biyopsi yapılan besin proteini ilişkili proktokolitli 18 bebeğin klinik ve laboratuvar bulguları, endoskopik ve histopatolojik özellikleri ile tedaviye yanıtlarını içeren verileri incelendi. Bulgular: Bulgular başladığında ortalama yaş 8,9 hafta (4-20 hafta) idi. Bebekler belirgin rektal kanama (%11) veya çizgilenme veya nokta şeklinde kan . . .lı kaka (%89) ile başvurdu. Kanama başladığındaki beslenme şekli sedece anne sütü (%83) veya mama (%17) şeklindeydi. Laboratuvar bulguları özgül değildi. Tüm hastalara endoskopik inceleme yapıldı ve %67’sinde lenfonodüler hiperplazi, %50’sinde erozyon saptandı. Histopatolojik bulgu olarak lamina propriyada 10 büyük büyütme alanında hastaların %78’inde 60 ve üzerinde, %22’sinde 20-60 arası eozinofil tespit edildi. Annenin diyetinden alerjik proteininin çıkarılmasından (inek sütü ve/veya inek sütü ile yumurta) veya elementer mama başlanmasından sonra rektal kanamanın 48-96 saat içinde iyileştiği gözlendi. Çıkarımlar: Çalışmamız proktokolitin sıklıkla sadece anne sütü alan bebeklerde ortaya çıktığını göstermiştir. İnek sütü proteininin patojenezde rol oynayabileceği düşünülmektedir. Besin proteini ilişkili proktkolitli hastaların büyük bölümünde saptanan lenfonodüler hiperplazi ve erozyon, hastalığın özgül endoskopik bulgusu olabilir. Genellikle histolojik tanı, lamina propriyada 10 büyük büyütme alanında 60 ve üzerinde eozinofil saptanması ile uyumludur. Aim: Allergic proctocolitis is a major cause of rectal bleeding in infants, but it&#8217;s clinical features and laboratory results are often nonspecific. The aim of this study was to present clinical and diagnostic features in infants with food protein-induced proctocolitis. Material and Method: Data of 18 infants with food protein-induced proctocolitis, who had received colonoscopy and biopsy, were analyzed considering clinical and laboratory findings, endoscopical and histopathological features, and response to treatment. Results: The mean age at the onset of symptoms was 8.9 weeks (range 4-20 weeks). Infants were admitted with apparent rectal bleeding (11%) or blood streaked/dappled stool (89%). Feeding at onset of bleeding was exclusively breastfed (83%) or formula fed (17%). Laboratory findings were nonspecific. Endoscopic abnormalities were observed in all patients, and in 67%lenfonodular hyperplasias and in 50% erosions were determined. Histopathological findings were eosinophils in lamina propria of 20-60 cells/10 high power fields in 78% and of <60 cells/10 high power fields in 22%. Resolution of visible rectal bleeding was observed within 48 to 96 hours after elimination of the allergical proteins (cow&#8217;s milk and/or cow&#8217;s milk plus egg) from the mother's diet or starting to feed with elementary formula. Conclusions: Our study shows that proctocolitis occurs frequently in exclusively breastfed infants. It is speculated that allergy to cow's milk protein may play a role in the pathogenesis. In the majority of patients with food protein induced proctocolitis, lenfonodular hyperplasias and erosions may be disease specific endoscopic findings. Usually, histologicial diagnosis is compatible with eosinophils in the lamina propria of >60 cells/10 high power fields Daha fazlası Daha az