Dinç, U.A. | Alimgil, L. | Tatlipinar, S.

Article | 2009 | Retina-Vitreus17 ( 3 ) , pp.225 - 228

We describe the fundus autofluorescence findings of a patient with central areolar choroidal dystrophy. A 34-year-old man presented with decreased vision in both eyes. Fundus examination revealed retina pigment epithelium changes along with well-circumscribed areas of chorioretinal atrophy and baring of large choroidal vessels in both eyes. In fundus autofluorescence imaging obtained by a scanning laser ophthalmoscope, hypoautofluorescence corresponding to the atrophic areas and speckled hyperautofluorescence in the remaining macular regions were detected. Additionally, a hyperautofluorescent circle was observed in perifoveal areas . . .in both eyes. Fundus autofluorescence is a noninvasive imaging method that may be used for the diagnosis and follow-up of hereditary macular dystrophies and may reveal additional data that are not obtained by both ophthalmoscopy and fundus angiography Daha fazlası Daha az

Tatlipinar, S. | Yenerel, M. | Dinç, U.A. | Görgün, E. | Aümgil, L.

Article | 2010 | Retina-Vitreus18 ( 3 ) , pp.247 - 249

Pattern dystrophies of retinal pigment epithelium are a heterogeneous group of disorders displaying different phenotypic manifestations. Typical form is the butterfly-shaped pattern dystrophy. Herein, clinical features and fundus autofluorescence findings of two patients with butterfly- shaped pattern dystrophy with secondary choroidal neovascular membrane are presented.

Yenerel, M. | Görgün, E. | Dinç, U.A. | Yetik, H. | Örge, F. | Alimgil, L.

Article | 2009 | Retina-Vitreus17 ( 1 ) , pp.69 - 72

In this case report, photodynamic therapy and its results in a 12 years old patient with symptomatic choroidal hemangioma due to Sturge-Weber syndrome is discussed. In our case, photodynamic therapy has been successful in treating serous retinal detachment due to symptomatic choroidal hemangioma associated with Sturge-Weber syndrome.

Dinç, U.A. | Tatlipinar, S. | Yenerel, M. | Görgün, E. | Alimgil, L.

Article | 2009 | Retina-Vitreus17 ( 2 ) , pp.156 - 158

We describe the assessment of changes in retinal sensitivity detected by microperimetry in a case of central retinal artery occlusion. A 58-year-old woman presented with sudden onset and painless loss of vision in the right eye that occurred 5 days ago. Visual acuity was counting fingers and fundus examination revealed diffuse retinal pallor and edema except papillomacular bundle. Microperimetric evaluation revealed decreased retinal sensitivity except cilioretinal artery zone parallel to fundoscopy. The patient underwent hyperbaric oxygen treatment and visual acuity increased to 0.16 at the 1st month control. In addition to signifi . . .cant increase in retinal sensitivity, microperimetric evaluation revealed regression of scotoma in central 20°. Microperimetry enables rapid and safe evaluation of retinal sensitivity and is useful to demonstrate the functional progress in central retinal artery occlusion Daha fazlası Daha az

Utine, Canan Aalı | Tatlıpınar, Sinan | Görgün, Ebru | Dinç, Umut Aslı | Yenerel, Melda | Ayata, Ali | Alimgil, Levent Murat

Article | 2009 | Retina-Vitreus17 ( 4 ) , pp.285 - 287

Tesadüfen saptanan bilateral pigmente paravenöz koryoretinal atrofi (PPKA) olan bir hastada, bir yeni-jenerasyon konfokal tarayıcı laser oftalmoskop (Heidelberg Retina Angiograph 2, Heidelberg, Germany) ile fundus otofloresans (FOF) görüntüleri kaydedildi. Atrofik alanlar FOF görüntülerinde tipik olarak hipo-otofloresan görünürken; RPE metabolizmasının olasılıkla bozulduğu ancak atrofinin henüz belirmediği koryoretinal atrofi alan sınırları hiperotofloresan göründü. Fundoskopide aşikar anormal bulgu olmayan bazı paravenöz alanlarda da hiper-otofloresans görülmesi kayda değerdi. PPKA’nın tipik görünümü nedeniyle, hastalığın aktivites . . .inin saptanması ve progresyonunun takibinde FOF görüntülemenin faydalı invazif-olmayan bir araç olduğu sonucuna varıldı. To report fundus autofluorescence (FAF) imaging findings of a patient with pigmented paravenous chorioretinal atrophy (PPCRA). In a patient with incidentaly detected bilateral PPCRA, FAF images were recorded with a new-generation confocal scanning laser ophthalmoscope (Heidelberg Retina Angiograph 2, Heidelberg, Germany). Atrophic areas typically appeared as hypoautofluorescent on FAF imaging, and borders of the chorioretinal atrophy areas appeared hyperautofluorescent, where RPE metabolism was presumably disturbed but chorioretinal atrophy has not yet appeared. It was remarkable that in some paravenous areas, hyperautofluorescence was seen where there were no evident abnormal findings in fundoscopy. PPCRA has a typical appearance by FAF imaging. FAF imaging may be a useful noninvasive tool in the recognition of the activity and predicting the progression of the disease Daha fazlası Daha az

Dinç, Umut Aslı | Tatlıpınar, Sinan | Yenerel, Melda | Görgün, Ebru | Alimgil, Levent

Article | 2009 | Retina-Vitreus17 ( 2 ) , pp.156 - 158

Bu çalışmada santral retina arter tıkanıklığı gelişen bir olguda mikroperimetri ile değerlendirilen retina sensitivite değişiklikleri incelenmektedir. Sağ gözde 5 gün önce gelişen ani ve ağrısız görme kaybı ile başvuran 58 yaşındaki kadın hastanın görme keskinliği düzeyi 1 metreden parmak sayma olarak bulundu. Fundus muayenesinde papillomaküler ağ dışında retinada yaygın solukluk ve kalınlaşma tespit edildi. Mikroperimetri ile retina fonksiyonları değerlendirildiğinde fundus bakısına uyumlu olarak silioretinal arter bölgesi dışında kalan alanlarda retina sensitivitesinde belirgin azalma kaydedildi. Hiperbarik oksijen tedavisi alan o . . .lgunun 1. ayda görme keskinliği düzeyi temporalden 0.16 düzeyine yükseldi. Retina sensitivitesinde belirgin artışın yanı sıra mikroperimetrik incelemede santral 20’de skotom alanlarında düzelme olduğu görüldü. Mikroperimetri retina sensitivitesinin hızlı ve güvenilir şekilde değerlendirilmesine olanak sağlamakta ve santral retina arter tıkanıklığında fonksiyonel iyileşmeyi ortaya koymakta yararlıdır. We describe the assessment of changes in retinal sensitivity detected by microperimetry in a case of central retinal artery occlusion. A 58-year-old woman presented with sudden onset and painless loss of vision in the right eye that occurred 5 days ago. Visual acuity was counting fingers and fundus examination revealed diffuse retinal pallor and edema except papillomacular bundle. Microperimetric evaluation revealed decreased retinal sensitivity except cilioretinal artery zone parallel to fundoscopy. The patient underwent hyperbaric oxygen treatment and visual acuity increased to 0.16 at the 1st month control. In addition to significant increase in retinal sensitivity, microperimetric evaluation revealed regression of scotoma in central 20°. Microperimetry enables rapid and safe evaluation of retinal sensitivity and is useful to demonstrate the functional progress in central retinal artery occlusion Daha fazlası Daha az

Erdenöz, Serkan | Yiğit, Ulviye | Oba, Ersin | Uslu, Ünal | Cumbul, Meltem | Çağatay, Halil Hüseyin | Aktaş, Şamil

Article | 2012 | Retina-Vitreus20 ( 3 ) , pp.185 - 192

Amaç: Deney hayvanlarında oluşturulan akut retinal iskemi modelinde, NMDA reseptör antagonisti olan Memantinin infüzyon yoluyla verilmesinden sonra retina gangliyon hücrelerindeki nöroprotektif etkilerinin değerlendirilmesi ve hiperbarik oksijen tedavisi ile karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 24 adet, Wistar cinsi, albino, 4-6 aylık, yaklaşık 200-300 gr. ağırlığındaki sıçanlar kullanıldı. Kontrol grubu hariç tüm deneklere iskemi-reperfüzyon modeli uygulandı. Gözlerine sadece sham uygulanan, herhangi bir tedavi verilmeyen ve 3. haftada sakrifiye edilen denekler (Kontrol grubu- K; 6 denek). İskemi sonrasındaki ilk . . . saat içinde intavenöz olarak 25 mg/kg Memantin infüzyonu tedavisine alınan 3. haftada sakrifiye edilen denekler (Memantin grubu-M; 6 denek). İskemiyi takiben ilk 2 saat içinde tedavisine başlanan ve 9 gün süreyle hiperbarik oksijen tedavisi uygulananan ve 3. haftada sakrifiye edilen denekler (Hiperbarik oksijen grubu-HBO; 6 denek). Akut retinal iskemi uygulanan ancak tedavi uygulanmayan ve 3. haftada sakrifiye edilen denekler (Akut retinal iskemi grubu-ARI; 6 denek). Kardiyak perfüzyon işlemi ile sakrifiye edilen deneklerin gözleri enüklee edildikten sonra stereolojik inceleme ile retina gangliyon hücre sayımı (RGH) sayımı ve Terminal deoxynucleotidyl transferase (Tdt)-mediated dUTP-biotin nick end-labeling (TUNEL) yöntemi ile apoptotik indeks analizi yapıldı. Bulgular: Memantin ve HBO gruplarıyla, kontrol grubu arasında RGH sayısı bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmazken, bu iki grupla ARI grubu arasında anlamlı fark saptandı. Apototik indekslerin karşılaştırılmasında da Memantin ve HBO grupları arasında anlamlı fark saptanmadı. Yine apoptotik indeks karşılaştırmasında HBO ve Memantin gruplarıyla kontrol grubu arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Sonuç: Memantin akut retinal iskemi modelinde inrtavenöz yoldan verildiğinde, tek dozla dahi, nöron koruyucu etki göstermektedir. Purpose: This study applies treatment methods to rat retina subjected to acute ischemia-reperfusion injury and compares by histopathological examination the efficacy of Memantine and hyperbaric oxygen therapy. Material and Methods: Twentyfour adult Wistar albino rats were divided into four groups after retinal ischemia was induced by elevating the intraocular pressure to 120 mmHg. The groups were: Group 1: Control group, right eyes were cannulated with a 30 gauge needle and removed without causing any intraocular pressure change. Group 2: Memantine treatment group, animals were given single dose of intravenous 25 mg/ kg Memantine by tail vein route after inducing acute retinal ischemia. Group 3: Hyperbaric oxygen (HBO) therapy group, in two hours following acute retinal ischemia HBO treatment was applied for nine days. Group 4: Acute retinal ischemia model but without treatment (ARI). Results: Twenty-one days after establishing ischemia- reperfusion, the right eyes were enucleated after cardiac glutaraldehyde perfusion method, and then submitted to histological evaluation. In average, the total retinal ganglion cell count (RGCC) was 239.93±8.60 in control group; 125.14±7.18 in ARI group; 215.89±8.36 in Memantine group and 208.69±2.05 in HBO group. Mean apoptotic index in groups were 0.03±0.02; 0.5±0.03; 0.22±0.05 and 0.08±0.03 respectively. Conclusion: The present study shows that Memantine and HBO therapy was effective in reducing the damage induced by acute ischemiareperfusion in rat retina. Our study suggests that these treatments had beneficial effects due to neuroprotection,and therefore may be applied in clinical practice Daha fazlası Daha az

Üstündağ, Yasemin | Akdoğan, Müberra | Demirci, Hakan | İbiş, Şenel Serap | Yavuz, Dilek | Kosku, Nilüfer

Article | 2003 | Retina-Vitreus11 ( 3 ) , pp.235 - 242

Amaç: Serum siyatik asit ( N-acetyl neuraminic acid) konsantrasyonu akut-faz yanıtının bir belirtecidir. Tip II diyabeti olan hastaların kanında siyalik asit düzeylerinin arttığı gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı serum siyalik asit artışı ve diyabetik retinopati arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Metod: Bu çalışmaya 49 tip II diyabetik hasta dahil edildi (K/E - 30/19, yaş ortalaması 56pm7 yıl). Hastalar retinopatisi olmayanlar (Grup RO, n: 19), nonproliferatif retinopatisi olanlar (Grup R1, n: 15) ve proliferatif retinopatisi olanlar (Grup R2, n: 15) olmak üzere 3 grupta değerlendirildi. Sağlıklı 38 denek (K/E, 19/19, 55pm6 yaş) k . . .ontrol grubu olarak alındı. Kan siyalik asit düzeyi Svennerholm metoduna dayalı spektro-fotometrik yöntem He çalışıldı. Yaş, diyabet süresi, vücut kitle indeksi, total kolesterol, HDL, trigliserit, Hb A 1c, açlık kan şekeri, kretinin klerens, fibrinojen, lökosit incelemeye dahil edildi. Bulgular: Diyabetiklerde serum siyalik asit düzeyi (R02.000.47, R12.170.30, R22.250.5 mmol/L), sağlıklı kontrollerle (K1.810.30 mmol/L) karşılaştırıldığında anlamlı olarak yüksek bulundu (P0.05). Diyabetik grupta serum siyalik asit düzeyi, proliferatif retinopatili hastalarda (R2) daha yüksekti, ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (P0.05). Purpose: Increased serum concentration of sialic acid is a marker of the acute-phase response. Elevated concentrations of sialic acids in type Il diabetic patients have been shown in previous studies. The aim of this study is to determine the relation between sialic acid elevation and diabetic retinopathy. Methods: Type II diabetic 49 patient(F/M- 30/19, mean age 56±7 years old) were included in this study. The patients were divided into three groups; patients without retinopathy (Group RO, n: 19), patients with nonproliferative retinopathy (Group R1, n: 15) and patients with proliferative retinopathy (Group R2, n: 15). Healthy 38 volunteers were included as control group (F/M, 19/19, 55±6 years old). Results: A significant difference (P<0.05) was observed in serum sialic acid values in diabetic patients(R02.00±0.47, R12.17±0.30, R2 2.25±0.5 mmol/L) compared with healthy controls (C1.81±0.30 mmol/L). Serum sialic acid level was higher in the nonproliferative retinopathy group but the difference between groups was not statistically insignificant (P>0.05). Conclusions: There is no correlation between grading of retinopathy and serum sialic acid level Daha fazlası Daha az

Dinç, Umut Aslı | Tatlıpınar, Sinan | Yalvaç, Sağdıç Ilgaz | Görgün, Ebru | Yenerel, Melda

Article | 2009 | Retina-Vitreus17 ( 4 ) , pp.282 - 284

Bietti kristalin distrofisi (BKD) saptanan bir olguda fundus otofloresansı (FOF), mikroperimetri ve multifokal elektroretinografi (MfERG) ile santral macula fonksiyonunun değerlendirilmesi anlatılmaktadır. Kırk üç yaşındaki kadın hasta son 4 senedir her iki gözde mevcut olan ilerleyici görme kaybı nedeniyle kliniğimize başvurdu. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği sağ gözde 20/125 ve sol gözde 20/32 idi. Fundus muayenesinde arka kutupta yaygın ve şiddetli korioretinal atrofi beraberinde parlak intraretinal kristaller olduğu izlendi. FOF görüntülemesinde santral hipootofloresan alanları çevreleyen hiperotofloresan beneklenmeler sapta . . .ndı. Mikroperimetri ile santral 20’de sağ gözde absolu skotom bulundu. Sol gözde ise anjiografide izlenen sağlam kalmış olan fovea alanı ile örtüşen rölatif skotom alanı tespit edildi. Özellikle sağ gözde daha az olmak üzere MfERG’de santral 20’de amplitüdlerde belirgin baskılanma olduğu görüldü. BCD her ne kadar ilerleyici olan ve tedavisi bilinmeyen bir korioretinal hastalık olsa da retina fonksiyonunun değerlendirilmesi hastalığın şiddetinin ve evresinin anlaşılmasında yardımcı olmaktadır. Evaluation of central macular function by fundus autofluorescence (FAF), microperimetry and multifocal electroretinography (MfERG) in a case with Bietti crystalline dystrophy (BCD) is described. A 43-year-old woman presented with progressive visual loss in both eyes for the last 4 years. Best corrected visual acuity was 20/125 in the right eye and 20/32 in the left eye. Fundus examination revealed diffuse and profound chorioretinal atrophy at posterior pole along with glistening intraretinal crystals. FAF imaging showed central hypoautofluorescent areas encircled by hyperautofluorescent speckles. Microperimetry revealed an absolute scotoma in the right eye in central 20° . The relative scotoma in the left eye exactly demonstrated the remaining intact foveal zone as an area of reduced retinal sensitivity corresponding to angiography. MfERG in central 20° revealed significant suppression of amplitudes, particularly more reduced in the right eye. Although BCD is a progressive and untreatable chorioretinal disorder, retinal function evaluation offers a better understanding of the severity and the stage of the dystrophy Daha fazlası Daha az

Küçümen, Raciha Beril

Article | 2011 | Retina-Vitreus19 ( 3 ) , pp.166 - 170

Amaç: Retina hastalıklarının tedavisinde kısa atım süreli patern tarama lazer (PASCAL) fotokoagülasyonu sonuçlarının ve ağrı düzeyinin değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntem: PASCAL retina fotokoagülatörü ile tedavi edilmiş hastaların klinik kayıtları ve lazer parametreleri değerlendirildi. Her lazer tedavi seansı bitiminde hastalardan vizüel analog gösterge çizelgesi üzerinden ağrı şiddetini değerlendirmeleri soruldu (0ağrı yok, 10en şiddetli ağrı). Bulgular: Yüz yedi hastanın 146 gözü patern fotokoagülasyon ile tedavi edildi. Hastaların yaş aralığı 8 sene ile 81 sene arasında değişmekteydi. Tanı dağılımı 45 gözde diyabetik retinopati . . .(%30.8), 66 gözde periferik retina dejeneresansı (%45.2), 17 gözde semptomatik retina yırtığı (%11.6), 7 gözde retina ven dal tıkanıklığı (%4.8), 4 gözde retinanın vasküler anomalisi (%2.8) ve 7 gözde maküla ödemi (4.8%) idi. Parametreler optik ortam, retina pigmentasyonu ve retina patolojisine göre değişmekteydi. Patern panretinal fotokoagülasyon ve periferik lezyonlar için ayarlanmış parametreler şöyleydi: 400 ?m spot büyüklüğü, 20-30 ms atım süresi, güç 225-700 mW arasında değişmekteydi. Patern maküla grid fotokoagülasyonunun parametreleri 100-?m spot büyüklüğü, 10ms atım süresi ve 100 mW’tı. Tek atımla gerçekleştirilen spot sayısı 4 ile 20 spot arasında değişmekteydi. Hastaların %46 ‘sı ağrı hissini 0 olarak skorlarken, %20.8’i 1, %8.2’si 2, %12.5’u 3 ve %12.5’u 4 olarak bildirdi. Hiçbir hasta 5 ve üzerinde skorlamada bulunmadı. Tedavi sırasında komplikasyon gelişmedi. Sonuç: Kısa atım süreli patern tarama lazer fotokoagülasyonu, retina hastalıklarında daha az ağrılı ama etkili tedavi sağlamaktadır. Purpose: To evaluate results and pain responses of short-duration pattern scanning laser (PASCAL) photocoagulation in treatment of retinal diseases. Materials and Methods: We evaluated clinical records and laser parameters of patients treated by PASCAL retina photocoagulator. At the end of each session patients were asked to score severity of pain on a visual analogue scale (0no pain, 10most severe pain). Results: A total of 146 eyes of 107 patients were treated with pattern photocoagulation. Age of patients were ranged from 8 to 81 years. Diagnosis of patients were as follows: diabetic retinopathy 45 eyes (30.8%), peripheral retinal degenerations 66 eyes (45.2%), symptomatic retinal tears 17 eyes (11.6%), branch retinal vein occlusion 7 eyes (4.8%), retinal vascular abnormalities 4 eyes (2.8%) and macular edema 7 eyes (4.8%). Parameters changed according to optic media, retinal pigmentation and retinal pathology. Typical settings for pattern panretinal photocoagulation and peripheral lesions were 400 &#956;m spot size, 20-30 ms pulse duration; power varied between 225-700 mW. For pattern macular grid photocoagulation parameters changed as 100-&#956;m spot size, 10ms pulse duration and 100 mW. Number of spots created by one shoot ranged from 4 to 20. 46% of patients scored pain experience as none (0), while 20.8% of patients scored as 1, 8.2% of patients scored as 2, 12.5% of patients scored as 3 and 12.5% of patients scored as 4. None of the patients scored &#8805;5. No complications were observed during treatment. Conclusion: Short-duration pattern scanning laser photocoagulation provides less painful but effective treatment of retinal diseases Daha fazlası Daha az

Dinç, Umut Aslı | Tatlıpınar, Sinan | Kohen, Maryo Cenk | Alimgil, Levent

Other | 2010 | Retina-Vitreus18 ( 4 ) , pp.324 - 326

Tip 2 idiopatik jukstafoveal telenjiektazi saptanan bir olgunun fundus görüntüleme bulguları ve tedavisi anlatılmaktadır. İlerleyici görme azalması şikayeti ile kliniğimize başvuran 49 yaşındaki kadın hastada en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) sağ gözde 20/80 ve sol gözde 20/25 idi. Her iki gözde fundus muayenesinde makuladaki gri alanlara uyan bölgede konfokal kırmızıdan yoksun fundus görüntülemesinde halka şeklinde artmış reflektans ve fundus otofloresans (FOF) incelemesinde halka şeklinde artmış otofloresans tespit edildi. İlaveten, FOF görüntülemesinde her iki gözde izlenen foveolar hiperotofloresansın sağ gözde optik k . . .oherens tomografi (OKT) ile saptanan fotoreseptör tabakasındaki kayıp sonucunda gelişen artmış retina saydamlığına ve sol gözde OKT’de izlenen kistik kavitelere bağlı olduğu düşünüldü. Sağ göze 2 kez intravitreal bevacizumab enjeksiyonu uygulandı ve ikinci enjeksiyondan sonraki 5. ayda santral fovea kalınlığında 31 ?m azalma ile birlikte EİDGK’nin 20/32’ye yükseldiği görüldü. The fundus imaging findings and the management of a case with type 2 idiopathic juxtafoveal telangiectasia (IJT) is described. A 49-year-old woman referrred to our clinic with progressive vision loss and best corrected visual acuity (BCVA) was found to be 20/80 OD and 20/25 OS. Corresponding to the area of macular retinal greying in fundus examination, there was a ring-shaped increased reflectance in confocal red free fundus imaging and a ringshaped increased autofluorescence in fundus auotfluoresence (FAF) imaging in both eyes. In addition, FAF imaging revealed a hyperautofluorescent area in the foveola in both eyes, possibly related to the increased retinal transparency due to photorecetor cell layer loss in the right eye and cystic cavities in the left eye depicted by optical coherence tomography. Two intravitreal injection of bevacizumab were applied to the right eye and BCVA maintained at the level of 20/32 OD together with an overall decrease of 31 &#956;m in central foveal thickness after 5 months of the second injection Daha fazlası Daha az

Dinç, Umut Aslı | Tatlıpınar, Sinan | Yenerel, Melda | Görgün, Ebru | Çiftçi, Ferda

Article | 2010 | Retina-Vitreus18 ( 1 ) , pp.12 - 17

Amaç: Kistoid makula ödemi (KMÖ) varlığında fundus otofloresans (FOF) bulgularını değerlendirmek.Gereç ve Yöntem: Diyabetik retinopati, retina ven oklüzyonu, üveit, katarakt cerrahisi, epiretinal membran ve yaşa bağlı makula dejenerasyonu nedeniyle KMÖ saptanan 55 hastanın 67 gözü çalışmaya dahil edildi. Bütün olgular FOF, fundus floresein anjiografisi (FFA) ve optik koherens tomografi (OKT) ile incelendiler. Bulgular: OKT ile ortalama merkezi makula kalınlığı 419.3131.1 görüntülemesinde, foveada FFA'daki petaloid görünüme uyan şekilde yuvarlak veya oval şekilli artmış otofloresans sinyali kaydedildi. FFA'daki petaloid sızıntı içeri . . .sindeki koyu septaların FOF görüntülemesinde azalmış otofloresans alanları şeklinde olduğu görüldü. 64 gözde hem FFA hem de FOF incelemesinde KMÖ tespit edildi. Katarakt cerrahisi sonrasında KMÖ gelişen 1 gözde, FOF görüntülemede KMÖ tespit edilemezken FFA'da KMÖ'ye ait sızıntı izlendi. FFA'da tipik sızıntı gözlenmemesine rağmen 2 gözde FOF incelemede KMÖ'ye ait belirgin sinyal değişikliği olduğu görüldü.Sonuç: KMÖ varlığında FOF görüntüleme ile FFA ve OKT bulgularına ilave olarak önemli bilgiler elde edilebilinir. FOF görüntülemenin, KMÖ olgularında kullanılabilecek noninvazif ve hızlı bir tanısal yöntem olduğu düşünülmektedir Purpose: To evaluate the findings of fundus autofluorescence (FAF) in cystoid macular edema (CME).Materials and Methods: Sixty-seven eyes of 55 patients having CME secondary to diabetic retinopathy, retinal vein occlusion, uveitis, cataract extraction, epiretinal membrane and age-related macular degeneration were recruited. All cases were evaluated by FAF, fundus fluorescein angiography (FFA) and optical coherence tomography (OCT). Results: Mean central macular thickness was detected as 419.3±131.1?m by OCT. FAF images revealed increased autofluorescence signal in a round or oval fashion at the fovea corresponding to the flower petaloid pattern on FFA. Dark septa within the petaloid leakage on FFA were seen as decreased autofluorescent areas on FAF imaging. Sixtyfour eyes had CME on both FFA and FAF. In one eye of a patient having macular edema after cataract extraction, FAF revealed no CME when CME was observed on FFA. In 2 eyes, although there was no typical leakage pattern on FFA, CME was apperant on FAF imaging.Conclusions: In addition to FFA and OCT findings, FAF data may reveal noteworthy information in CME. FAF imaging may be used as a non-invasive and rapid ancillary test for the diagnosis of eyes having CM Daha fazlası Daha az