II. Meşrutiyet döneminde gayrimüslim kadınların ihtidalarına örnekler

Osmanlı Devleti tarih boyunca İslam dininin “Dinde zorlama yoktur!” emrine uyarak gayrimüslimlerin dini hürriyetine saygı duymuştur. Padişahlar yayınladıkları fermanlarda zimmilerin ibadetlerini rahatça yapması ve dini mekanlarına dokunulmasının yasaklanması gibi çeşitli kararlar alarak haklarını korumuştur. Özellikle Osmanlı’nın son dönemlerinde Müslüman olan gayrimüslimlerle ile ilgili yapılan çalışmalara bakıldığında kendi dinini terk ederek ihtida eden kişi sayısının aslında çok da fazla olmadığı görülmektedir. Bu durum zimmilere Müslüman olmaları için herhangi bir baskı yapılmadığının bir göstergesidir. Bir dinden başka bir dine geçişin birçok farklı sebebi bulunmaktadır. Bunlar; kişinin kendi mensubu olduğu dini tatmin edici bulmayışı, geçiş yapmak istediği dine bağlı olan kişilerin sosyal çevresindeki mevcut olumlu tutumları, maddi ve manevi meseleler, farklı dini inanca sahip bir kimse ile evlenme isteği, olağandışı bir duruma maruz kalma gibi sebepler olarak sıralanabilir. Bur çerçevede ihtida eden kişi kendi mensup olduğu dini bırakarak yeni bir dini zaman içerisinde içtenlikle benimsemektedir. Çalışmamız II. Meşrutiyet Dönemi’nde gayrimüslim kadınların ihtida hareketlerinin sebepleri ve sonuçları arşiv belgeleri ışığında ele almıştır.